အရိပ္ကေလးရယ္ ...မင္း ဘာေၾကာင့္ထြက္ေျပးေနရတာလဲကြာ …ကိုယ့္အၾကည့္ေတြကို မုန္းလို႔လား ?မင္းရဲ႕ အသိစိတ္ကဘဲထြက္ေျပခ်င္ေနတာလား ?တရားေသာနည္းနဲ႔ မင္းကို ဖြဖြေလး ခိုးနမ္းေနမိတယ္။မင္းရဲ႕ စကားလံုးေတြကိုယ့္ေပၚလ်ွံက်လာတဲ့အခါ …မင္းရဲ႕အၾကည့္ေတြကိုအထင္းသား ျမင္ရတဲ့အခါ …ကိုယ့္စိတ္ကို ညာေနခဲ့ရတယ္။မင္္း....ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္သြားတဲ့အခါကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲဘယ္လိုေနရတယ္ ဆိုတာမင္းကို မသိေစခ်င္ပါဘူးကြာ။စိတ္ရဲ႕ ထြက္ေပါက္အျဖစ္အိပ္မက္ေတြကို ေသာက္ျပီးအိပ္စက္ရတဲ့ ညေတြလဲ မ်ားျပီ။ကိုယ္ရဲ႕စိတ္နဲ႔တစ္စံုတရာ ဖန္ဆင္းခြင့္ရခဲ့ရင္မင္းရဲ႕ အရိပ္ကိုတျခားသူေတြ မျမင္ေအာင္ေကာင္းကင္ေပၚမွာခ်ိတ္ဆြဲထားခ်င္ပါရဲ႕။
1Apr2024
2 weeks ago
4 comments:
အိပ္မက္ေတြကို ေသာက္ျပီး
အိပ္စက္ရတဲ့ ညေတြလဲ မ်ားျပီ။
စိတ္ရဲ႕ ထြက္ေပါက္ အိပ္မက္ေတြကို ေသာက္ၿပီး အိပ္စက္ရတဲ့ ညေတြလဲ မ်ားၿပီ။။။ မွန္လိုက္တာဗ်ာ။
စိတ္က သူ႕ဆီမွာပဲေပါ့ ဟုတ္စ။။ ေကာင္း၏
စိတ္ရဲ႕ ထြက္ေပါက္အျဖစ္
အိပ္မက္ေတြကို ေသာက္ျပီး
အိပ္စက္ရတဲ့ ညေတြလဲ မ်ားျပီ။
ကိုယ္ရဲ႕စိတ္နဲ႔
တစ္စံုတရာ ဖန္ဆင္းခြင့္ရခဲ့ရင္
မင္းရဲ႕ အရိပ္ကို
တျခားသူေတြ မျမင္ေအာင္
ေကာင္းကင္ေပၚမွာ
ခ်ိတ္ဆြဲထားခ်င္ပါရဲ႕။
ေကာင္းလိုက္တဲ႔စာသားေလး-----
အရိပ္ကို သူမ်ားေတြမျမင္ေစခ်င္ရင္ ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ခ်ိတ္ဆြဲမထားနဲ႔ေလ---။
ကဗ်ာဆရာရဲ႔ ႏွလံုးသားထဲမွာ သိမ္းထားပါလား---။
ခင္မင္တဲ႔
မသက္ဇင္
တိတ္တခိုး ခံစားခ်က္ေတြက ကဗ်ာဆန္လြန္းသြားေတာ့ ဒီလိုစာသားေတြ ေပၚေပါက္လာတယ္ထင္ပ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း “တရားေသာနည္းနဲ႔ သူ႔ကို ဖြဖြေလးခိုးနမ္းခ်င္တယ္။”
ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ပါခင္ဗ်ာ။
သုခမိန္(E-Journal)
Post a Comment