Friday, April 10, 2009

၉၈ သၾကၤန္ကဗ်ာ


သၾကၤန္အဦး
ပိေတာက္ဖူးကုိ
ေျခြခူးမိေယာင္ယမ္း …
မ်က္ရည္ခန္းထိ
စြတ္ျဖန္းလန္းပြင့္ေစပါ့မည္။……….။

မာေရးသွ်င္
9 Apr’98(Thu) 2:10 pm

၁၉၉၈ ခုႏွစ္တုန္းက ပြင့္အန္လွ်ံက်ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ထုံးစံအတုိင္း ေခါင္းစဥ္တပ္မထားတဲ့ အဲဒီ သၾကၤန္ကဗ်ာေလးဟာ မေန႔ကပဲ (၁၁)ႏွစ္ျပည္႔ရွာပါတယ္။

ပိေတာက္ဖူးေလးေတြကုိ သူ႔မ်က္ရည္နဲ႔ စြတ္ျဖန္းၿပ္ီး ပြင့္လန္းေစပါမယ္ဆုိတဲ့ (၁၈)ႏွစ္သား ေကာင္ေလးဟာ အခုလုိ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခု ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးတဲ့အခါ ...............



ေဝေဝႏြမ္းႏြမ္း
ေမတၱာျဖန္းလ်က္
ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းခ်စ္ေနသည္။……….။
.

*ေနာက္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခု ထပ္ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးတဲ့ အခါ အဲဒီေကာင္ေလးဟာ ေဟာသလုိ ေရးမွာပါ ..........

.

ပိေတာက္မျမင္

ျဖစ္ပ်က္ျမင္သည္

ေန႔စဥ္သၾကၤန္က်လ်က္။……..။

.

*ဆရာသုရဲ့ မွတ္ခ်က္သုိ႔ ျပန္ၾကားခ်က္

10 comments:

Welcome said...

အဖဲြ႕သားမ်ား

ႏွစ္သစ္မွာ
စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း
ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္းနဲ႔
ျပည့္စံုၾကပါေစလုိ႔
ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးပါတယ္

ေလးစားလ်က္
၀င္းေဇာ္

မသက္ဇင္ said...

သၾကၤန္အဦး
ပိေတာက္ဖူးကုိ
ေျခြခူးမိေယာင္ယမ္း …
မ်က္ရည္ခန္းထိ
စြတ္ျဖန္းလန္းပြင့္ေစပါ့မည္။……….။

၁၈ ႏွစ္သားေလး ေရးတဲ႔ ကဗ်ာေလးဟာ--
အျပစ္ကင္းစင္လိုက္တာေနာ္---
ရိုးရိုးသားသားေလးေတြ႔ရတယ္--
ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္လာၿပီဆိုေတာ႔
အခ်စ္--? အလြမ္း--? ခံစားမွဳ ကဗ်ာေတြ--
ေရးေတာ႔မယ္ေပါ႔--
E-Journal-------စာေပအဖဲြ႔ေလး
သႀကၤန္ေရလို ေအးျမပါေစ--

ႏွင္းရည္ said...

ကဗ်ာေလးကို ခံစားဖတ္သြားပါတယ္--

သစၥာ said...

E - Journal လာဖတ္သြားပါတယ္ရွင္႔
ေကာင္းပါတယ္

စိုင္းေလာင္မိန္းသက္ said...

စာေတြ လာဖတ္ပါတယ္ ဗ်ာ

Anonymous said...

၁၁ ႏွစ္တာကာလ ႀကာရွည္ခဲ့ျပီ ျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေလးကို ခံစားသြားပါတယ္။ မ်က္ရည္စတခ်ိဳ႕ကို ျမင္ေယာင္ျပီး တစ္ခုခုကို လြမ္းေဆြး ဝမ္းနည္းမိသလိုလို.. ခံစားမိပါတယ္။ E-Journal ထာဝရ တည္တ့ံ ရွင္သန္ႏိုင္ပါေစ။ ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းျမ ႏိုင္ႀကပါေစ။

မသက္ဇင္ said...

ေဝေဝႏြမ္းႏြမ္း
ေမတၱာျဖန္းလ်က္
ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းခ်စ္ေနသည္။……….။

ေမတၱာေတြ--ေဝ--
ၿငိမ္းခ်မ္းလြန္းေနပါတယ္ေလ--
တဖြဲ႔သားလံုးသႀကၤန္ေရလိုေအးပါေစ--

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

ေနာက္ထပ္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုဆိုရင္ေရာ ဘာေတြေရးမလဲမသိ။

သုခမိန္

Anonymous said...

ဆရာသုေရ
ေနာက္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုမွာ အဲဒီေကာင္ေလးဟာ

”ပိေတာက္မျမင္
ျဖစ္ပ်က္ျမင္သည္
ေန႔စဥ္သၾကၤန္က်လ်က္။……..။“

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

ကဗ်ာဥာဏ္ရွိသူထံတြင္ ကဗ်ာသည္ရွင္သန္သည္။
ေကာင္းတဲ့အဖြဲ႔ပါပဲ ကိုေမေရးသွ်င္ေရ။

ပိေတာက္မျမင္
ျဖစ္ပ်က္ျမင္တဲ့
ဒီကဗ်ာေလးေတြက ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ -အရြယ္ဆိုတာေလးေတြကို ျပသြားသလိုေပါ့။

သုခမိန္