သတင္းႏွင့္ အေတြးအျမင္ ... .. .

၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ဖဆပလမွ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကုိ ထုတ္ပယ္ၿပီးခါစေလာက္ကျဖစ္သည္။

ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္အဖြဲ႔မွ ကြန္ျမဴနစ္လုိလားေသာတပ္နီမ်ား ခြဲထြက္သြားရာ၊ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ခ်င္း ပဋိပကၡေတြရွိလာသည္။ အခ်ိဳ႔ေနရာမ်ားတြင္ လက္နက္ကုိင္ အခ်င္းမ်ားရသည္မ်ားပင္ ရွိသည္။

ဤတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိယ္တုိင္က ညီညြတ္ေရးတရားေဟာခဲ့ရသည္။

တစ္ေန႔ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ထြန္းလင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္အိမ္လာၿပီး၊ ေအာက္ေျခတပ္နီမ်ား အေၾကာင္းလာတုိင္ရာ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က “မီးေလာင္ရာေလမပင့္နဲ႔” ဟု ေငါက္သည္။

ဤအခုိက္မွာပင္ သခင္သန္းထြန္းေရာက္လာေတာ့၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ခ်က္ခ်င္းခါးေတာင္းက်ိဳက္ကာ ၊ ယခုလုိ ရယ္ရယ္ေမာေမာေျပာေလသည္ဟူ၏။ “ကုိင္း ကုိသန္းထြန္းေရ ခင္မ်ားနဲ႔က်ဳပ္နဲ႔ နပန္းလုံးဖုိ႔ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ ...”။

(အကယ္၍ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သာ မက်ဆုံးခဲ့လွ်င္ ...)

**ဒီမုိကေရစီ၏အလွတစ္ပါး ၊ EDITOR'S SKETCH. THE WAVES MAGAZINE. 1/10. FEBRUARY. 2010 မွ ထုတ္ႏုတ္ကူးယူပါသည္။