အေဝးေရာက္ သူငယ္ခ်င္းဆီ ေမးအေရာက္ မပို ့ျဖစ္ခဲ ့သည္မွာ
ႏွစ္ေတြၾကာခဲ ့လုိ ့လေတြေတာင္ တုိးေနၿပီေလ။ ဘာလုိလိုနဲ ့
လိုေနခဲ ့တာ သူ ့လိပ္စာေလး အခုဆို အဆင္သင့္ ကိုယ့္ရင္ဘက္
ထဲ တုိးလုိ ့ဝင္လုိ ့ေလ။ သူငယ္ခ်င္းေရ.....
တုိ ့တေတြ မေတြ ့တာ အေတာ္ၾကာခဲ့လုိ ့အခုဆုိ
ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္ဖို ့ေကာင္းလဲ။ မေတြ ့ၾကတဲ ့
ခ်ိန္ေတြမ်ားေနာက္မွာ မင္းအေၾကာင္းေတြးျဖစ္တာ
ေန ့ေတြညေတြ မ်ားမွမ်ားကြာ။ ေျပာစမ္းသူငယ္ခ်င္း
ဘယ္ေရာက္ခဲ ့လို ့ဘယ္ေပါက္ခဲ့လဲ။ ဘာၾကံဳခဲ ့လုိ ့
ဘာခံစားခဲ ့ရလဲ။ ဘာကိုျမင္လုိ ့ဘာေတြ ေတြးခဲ ့မိလဲ။
ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ဘာေတြေရွ ့ဆက္မလဲ ဆိုတာေတြ
သိခ်င္စမ္းပါရဲ ့ေလ။ သူငယ္ခ်င္းေရ....
ရြာလည္က သဲျဖဴျဖဴ သဲထူထူမူလတန္းေက်ာင္းက
အခုဆုိ ကြန္ဂရစ္ခင္းလို ့နံရံဝင္းလုိ ့မူလည္တန္း
ျဖစ္ေနၿပီေလ။
ရြာအႏွ ့ံေရကန္ေတြေဆာက္လုိ ့ေတာင္တန္းက
ေရေတြနဲ ့ရြာသားသူေတြဘဝ စိုေျပလုိ ့ရြာဦးက
ေရတြင္းဆို ေႏြအခါမွာ လူမစည္ေတာ့ဘူးေလ။
လယ္ကြင္းေတြထဲ စက္သံညံလုိ ့၊ ေခတ္သစ္
ထြန္ေရးငင္သံေတြလြမ္းလုိ ့ဖားေတြေတာင္
ေခတ္မွီေအာင္အတုခုိးတတ္ေနၿပီ မိုးရာသီျဖစ္
ေနၿပီ ေလ။ ေဆာင္းဆုိလည္း ရြာသားသူေတြ
ေထၚလွဂ်ီတဝုန္းဝုန္းနဲ ့ေခတ္မွီမွီ စပါးသိမ္း
တတ္ေနၿပီေလ။ သူငယ္ခ်င္းေရ.............
ညေရာက္လုိ ့အေမွာင္လာရင္ဒီဇယ္အင္ဂ်င္
က အေမွာင္ကိုခြင္းလုိ ့ေရႏွံ မီးခြက္ေတြ ေခတ္
ေနာက္က်ကုန္ၿပီေလ။ ကိုးရိးယားဇာတ္လမ္းတြဲ
ေတြမ်ား ေခတ္စားတာ ညခုႏွစ္နာရီ အိပ္တဲ ့သူ
ေတြေတာင္ ညနက္ကုန္ၿပီေလ။
သူငယ္ခ်င္းေရ.....ဘယ္လုိလဲ.....အခ်ိန္ဆိုတာ
ေျပာင္းလဲျခင္းအသစ္သစ္ေတြ ျဖစ္ေနေပမယ့္
တို ့တေတြ ရဲ ့အေတြးေတြ က ရင့္ရင့္လာမွသဘာဝ
က်မယ္ထင္ပါ့။ သူငယ္ခ်င္းေရာ မေျပာရမဆုိရတာ
မင္းနဲ ့ငါ အေတာ္ၾကာၿပီဆုိေတာ့ ဒီစာကိုဖတ္ရင္း
ေပ်ာ္ပါေစလုိ ့။ သတိရျခင္းမ်ားစြာျဖင့္........
.........................................................
No comments:
Post a Comment