Monday, February 16, 2009

the way I don't wanna


မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က တင္ေပးေစခ်င္တယ္ဆိုျပီး ေပးလာတဲ့စာေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ပံုေဖာ္ဖို႔ ၾကိဳးစားထားတယ္ထင္တယ္။ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါခင္မ်ာ။ ေျပာစရာေပၚလည္း ေျပာသြားႏိုင္ပါတယ္။

သုခမိန္။ ။




မဆံုေတြ႔ခ်င္တဲ့ အလြဲ


သူနဲ႔ကၽြန္မစေတြ ့ခဲ့စဥ္တုန္းက သူနဲ႔ကၽြန္မနဲ႔ၾကားမွာ အလြဲေတြမ်ားလိုက္မယ္လို႔ထင္မထားခဲ့မိဘူး…
သူနဲ႔ကၽြန္မစဆုံခဲ့တာက ျမန္မာျပည္အျပင္ဖက္က ႏိုင္ငံတခုမွာပါ…
သူတို႔ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႔က ပေရာဂ်က္ေတြနဲ႔အလုပ္ရွုပ္ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္ …
သူနဲ႔ကၽြန္မေတြ ့ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေလးက ၁၀ ရက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးပါပဲ…
ကၽြန္မျမန္မာကိုျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း အဆက္အသြယ္ရွိေနခဲ့ပါတယ္…
သူျပန္ေရာက္လာေတာ့ အဆက္အသြယ္မျပတ္ခဲ့ေပမဲ့ တေယာက္တေနရာစီဆိုေတာ့မဆုံျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး….
သိပ္မၾကာပါဘူး ကၽြန္မလည္းသူရွိေနတဲ့ျမိဳ႕ကို ေျပာင္းရတယ္…
ကၽြန္မေရာက္တဲ့ေန႔မွပဲ သူကၽြန္မကိုလာေတြ႔ခဲ့တယ္…
ကၽြန္မေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့တာ အမွန္ပါ…
ကၽြန္မတာ၀န္က်တဲ့ဌာနက တေန႔တေန႔အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ျပီး အျမဲ အခ်ိန္ပိုဆင္းရတဲ့ဌာန…
သူကလည္းထူးမျခားနားပါပဲ…
ဘယ္အခ်ိန္အားမယ္… ဘယ္ေန႔အားမယ္ဆိုတာ ေျပာလို႔မရ…ခန္႔မွန္းလို႔မရ…
သူညေနအားလို႔ဖုန္းဆက္ရင္ ကၽြန္မကအလုပ္ေတြနဲ႔ ျပန္မရ…
ကၽြန္မအားလို႔သူဆီ့ဖုန္းဆက္ေတာ့ ဖုန္းေျပာဖို႔ေတာင္အခ်ိန္မရ…
ေန႔လည္ခင္းမွာဖုန္းဆက္ျပီး ညေနေတြ႔ဖို႔ခ်ိန္းထားခဲ့ရင္ေတာင္ ရုံးဆင္းခါနီးမွအလုပ္ေပၚလာလို႔ သူမျပန္နိုင္တာနဲ႔… ကၽြန္မကျပန္လို႔မရေတာ့တာနဲ႔… လဲြျပန္ေရာ…
အစကသူေနတဲ့ေနရာနဲ႔ ကၽြန္မေနတဲ့ေနရာက လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္(၅) မိနစ္ေတာင္ မၾကာဘူး…
ကၽြန္မေရာက္ျပီးတလေလာက္အၾကာမွာပဲသူက တျခားတေနရာကို အေဆာင္ေျပာင္းရတယ္…
စေန၊တနဂၤေႏြဆိုလည္း ကၽြန္မက အခ်ိန္ပိုဆင္းရတာမ်ားလို႔… တလမွာရွားရွားပါးပါးအားတဲ့ရက္က (၁) ရက္ေတာင္မရွိခ်င္ဘူး…
တရက္တေလရုံးမွာ အခ်ိန္ပိုမရွိလို႔ရွားရွားပါးပါးအားေတာ့ သူက ခရီးထြက္ေနတာနဲ႔… သူနဲ႔ကၽြန္မ မဆုံျဖစ္ၾကတာမ်ားပါတယ္….
ကၽြန္မလည္း အခ်ိန္ပိုမရွိလို႔ ရွားရွားပါးပါးအားတယ္…. သူကလည္းခရီးကျပန္လာျပီဆိုျပီး ဖုန္းဆက္ထားရင္ေတာင္ ကၽြန္မမွာေမွ်ာ္ရတာပဲေမာတယ္…
သူကျပန္ေရာက္တာနဲ႔အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ျပီး … ကၽြန္မဆီကိုေရာက္မလာနိုင္တာပဲမ်ားပါတယ္…
ကၽြန္မတို႔ၾကားမွာအလြဲေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားခဲ့လည္းဆိုရင္… စေန၊တနဂၤေႏြေန႔မ်ိဳးမွာ ကၽြန္မက ညေနပိုင္းမွာ အခ်ိန္ပိုဆင္းရလို႔ တမနက္ခင္းလုံးအေဆာင္မွာရွိေနျပီး ေန႔လည္မွာအေဆာင္ကထြက္ခဲ့ရင္ ကၽြန္မအေဆာင္ကထြက္တာနဲ႔ သူကအေဆာင္ေရာက္ေနျပီ…
ကဲ….လြဲပုံမ်ား….
ကၽြန္မတို႔လြဲခဲ့တာက ကၽြန္မတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ ေျပာစမွတ္ကိုျဖစ္ေနခဲ့တယ္… ခုထိလဲလြဲေနတုံးပါပဲ… ကၽြန္မက လုပ္ငန္းလိုအပ္ခ်က္အရ ကၽြန္မတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရတဲ့ျမိဳ႕နဲ႔ တျခားတျမိဳ႕မွာ တလွည့္စီေနရမယ္ဆိုေတာ့ ခါတိုင္းက ကၽြန္မတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရမဲ့ျမိဳ႕ကို ခဏခဏသြားေနရတဲ့သူက ခရီးထြက္ဖို႔ေနေနသာသာ လက္ရိွတာ၀န္က်ေနတဲ့ျမိဳ႕မွာေတာင္ အျပင္ထြက္ရဖို႔မေျပာနဲ႔ ဖုန္းေခၚလို႔ေတာင္မလြယ္တဲ့အေျခအေနတဲ့…
ကဲ… တျမိဳ႕ထဲေနတဲ့ (၅) လတာအခ်ိန္ေလးမွာ (၅)ၾကိမ္ေတာင္ဆုံဖုိ႔မလြယ္ခဲ့တဲ့ သူနဲ႔ကၽြန္မ ေရွ႕ဆက္လို႔ဆုံႏိုင္ပါ့မလား….
တကယ္တန္းက်ေတာ့ သူလည္းကၽြန္မလိုပဲ အလြဲေတြကိုသတိထားမိေနပါျပီ…
အလြဲေတြထဲက တၾကိမ္ေလာက္သာဆုံခြင့္ရခဲ့မယ္ဆိုရင္…

ခေရ (11.2.09/7:40am)

4 comments:

Welcome said...

ခပ္လဲြလဲြေလးပဲ ေကာင္းပါတယ္။
ဒါမွ သံေယာဇဥ္ ဆုိတဲ့စကားလံုးက ပုိေလးနက္ လာမွာ .. (၀ဋ္လည္မွာ ေၾကာက္ပါ၏)

Anonymous said...

ခပ္ခက္ခက္ပါပဲလား။ အတူ ေနျပီး ဆံုဖို႔ မလြယ္တဲ့ ဘဝေတြ..။ စာနာ နားလည္မိပါတယ္။ ကံႀကမၼာပဲ အျပစ္ရွိေလ သလား။ ခ်စ္ျခင္းေတြကပဲ မနက္ရိႈင္း ေသးတာလား .။ အေျဖရွာ စဥ္းစားမိပါတယ္။

khin oo may said...

လက္ထပ္ၿကည္႕လုိက္ပါလား
ဘယ္လုိ ေနမလဲလို႕

Anonymous said...

ဒါမ်ား အလုပ္ဖ်က္ၿပီး သြားေတြ႔လုိက္ရင္ ရသားကုိဗ်ာ ခုေခတ္က ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္ ေခတ္မဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ် ၾကိဳက္မရွက္ငုိက္မရွက္
ေခတ္ဗ် သူမလာလဲ သူရွိတဲ့ေနရာသြားၿပီး
ေလွ်ာက္ၿပန္သံေပး ေၿခေအး၀မ္းေရာင္ လုပ္လုိက္ေပါ့ဗ်ာ မိန္းကေလးၿဖစ္ၿပီး ဒီေလာက္ေတာ့ လုပ္ေပါ့ဗ်ာ ကုိယ့္တသက္လုံး
ရွာေကြ်းမဲ့သူဆုိေတာ့ ဒီေလာက္ေတာ့ ဒုကၡခံရမွာေပါ့ဗ်ာ။ အဟီ