” ……… အစ္ကိုေရ ရြာထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေခတ္မွီလာၾကၿပီ သိလား…………..”
သံုးႀကိမ္ေျမာက္ ဖတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အေတြးတစ္စသည္ ပတ္ဝန္းက်င္ဆီသုိ ့
လြင့္သြား၏။” ေခတ္မီတယ္ ” ဆိုသည့္ စကားလံုးသည္ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ကြ်န္ေနာ္
အေပါင္းအသင္းမ်ားအၾကားတြင္ အေတာ္အသံုးမ်ားေသာ စကားတစ္လံုးျဖစ္ေနေလသည္။
ဘယ္လုိအထည္ေလးကို ဝတ္ထားမွ ေခတ္မီတယ္။ ဒီလိုေလး လုပ္ထားမွေခတ္မီတယ္ကြ။
ဒါေလး ကုိင္ထားရင္ အေတာ္ေခတ္မီတာပဲ။ ဒီိလိုအဆင္အျပင္ေလးဆုိ သိပ္ေခတ္မီတယ္ေနာ္။
ဘာလုပ္လုပ္၊ ဘာစားစား၊ ဘာဝတ္ဝတ္ ၊လုပ္သမွ်၊ ေျပာသမွ်၊ စားသမွ်၊ ဝတ္သမ်ွေတြထဲ
ေခတ္မီတယ္ ဆိုတဲ ့စကားလံုးက မပါမေနရ ပါေနေတာ့တာပဲ။ ေျသာ္…….ဒါေၾကာင့္လည္း
ဒီေခတ္ႀကီးက တယ္ၿပီး ေခတ္မီပါလားေနာ္ လုိ ့လည္း ညီးေအာ္လိုက္ခ်င္သပါ့။
တခါတေလက်ေတာ့လည္း တခ်ိဳ ့ေျပာတာ ခံရေသးရဲ ့။ ”ေခတ္မမီလိုက္တာကြာ ” တဲ ့။
ဒီလို ၾကားရျပန္ေတာ့လည္း ေတြးမိပါရဲ ့။ တကယ္ပဲ ေခတ္နဲ ့အညီမေနတတ္ဘူးလားေပါ့ေလ။
ေအးေလ။ ေတြးၾကည့္ေတာ့လည္း သူတုိ ့အမွားမဟုတ္ပါဘူး။ ဝတ္ထားတဲ ့စတိုင္ေတြ၊
ေနထုိင္တဲ ့စတိုင္ေတြ၊ သြားလာလႈပ္ရွား တဲ ့စတိုင္ေတြ ႏွင့္အတူ သူတို ့တေတြ
ေျပာဆုိတာေတြက သြက္လက္လြန္းလို ့နားမလည္ႏုိင္၊ သံုးလိုက္တဲ ့ပစၥည္းေတြကလည္း
မျမင္ဖူးဘူးဆုိေတာ့ သူတို ့ေျပာတာ မလြန္ဘူးေပါ့ေလ။ ေၿသာ္……..ဒါေၾကာင့္လည္း
ေခတ္မမီဘူးလုိ ့ေျပာခံရတာ နည္းေသးလို ့လည္း ညီးေအာ္လိုက္ခ်င္သပါ့။
ကြ်န္ေနာ္တုိ ့တေတြက တိုင္းျခားမွာ အလုပ္လာလုပ္ေနတဲ့သူေတြေလ။
တစ္အိမ္တည္းမွာေနထိုင္ၾကတယ္။ လူမ်ိဳးစံု ဆယ္ေယာက္ေပါ့။ အလုပ္ရွင္က
အခန္းတစ္ခန္းစီေပးထားတယ္။ၿပီးေတာ့ စည္းကမ္း ခ်ထားတယ္။ အခန္းထဲ
ေဆးလိပ္မေသာက္ရဘူး။ အရက္ မေသာက္ရဘူး။တစ္ပတ္တခါ
အခန္းသန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ရမယ္ အစရွိသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ။ တခ်ိဳ ့လည္း လုိက္နာၾက
ပါရဲ ့။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ မလိုက္နာသည့္အျပင္ အခန္းထဲေဆးလိပ္ေသာက္ျပ၊ အရက္ေ
သာက္ျပ၊အမိႈက္ေတြ ပစ္ျပတာေတြေတာင္လုပ္လုိက္ေသး။ သြားေျပာရင္
…..ဟိတ္ေကာင္မင္းကဘာလဲ။ငါ လုပ္တာ ငါ့အလုပ္ရွင္ကုိ
ဂရုမစိုက္လုိ ့ကြ။ ဘာျဖစ္လဲ။။။။။ဘာညာေပါ့။ ေအးေလ။ ဒါလားေခတ္မီိလို ့လား။
မမီလို ့လားေတာ့မသိဘူး။ တျခား လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ကေျပာတယ္။ သူ ဘာလူမ်ိဳး
လည္းတ ဲ့။ စည္းကမ္းကိုမရွိဘူးတဲ ့။ သူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ တစ္မ်ိဳးလံုးပါ စည္းကမ္း
မရွိေတာ့သလိုျဖစ္သြားေလရဲ ့။ စိတ္ဓါတ္စည္းကမ္းရွိပါေစ။ ဒါမွေခတ္မီ
တယ္လုိ ့သိေစခ်င္ပါရဲ ့။ စည္းကမ္းရွိတဲ ့သူဟာ ေခတ္မီတဲ ့သူတစ္ေယာက္ပါပဲ။
ငါတို ့ရြာကေတာ့ သူမ်ားရြာေတြထက္ ေနာက္က်ေနတာေတာ့ဝန္ခံပါရဲ ့။
အဲဒါဘာေၾကာင့္လဲ။ဟိုတေလာက သတင္းတစ္ပုဒ္ဖတ္လုိက္ရတယ္။
ဒီလိုေလ။ ရြာထဲမွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းႏွစ္ေက်ာင္းရွိတယ္။ အေရွ ့ေက်ာင္းနဲ ့
အေနာက္ေက်ာင္းဆုိပါေတာ့။ ရြာထဲက လူေတြကလည္း အစြဲရွိၾကတယ္။
အေရွ ့ေက်ာင္းမွ အေရွ ့ေက်ာင္း၊ အေနာက္ေက်ာင္းမွ ငါ့ေက်ာင္း။
ဒီဘုန္းႀကီးမွ ငါ့ ကိုးကြယ္တဲ ့ဘုန္းႀကီး။
ဒီလိုမ်ိဳးေတြေလ။ ဒီလို အစဲြေတြနဲ ့ျဖစ္လာေတာ့ကိုးကြယ္ခံရတဲ ့
ကိုယ္ေတာ္ေတြကိုယ္တုိင္ စိတ္ယိုင္သလားမသိပါဘူး။
ရြာထဲ အလွဴလုပ္ရင္ သူ ့ေက်ာင္းမွာလုပ္လုိ ့ငါမသြားဘူး၊ဟုိဒကာ
အလွဴလုပ္တာ ငါ့ ဒကာ မဟုတ္ဘူး
။ဒီလိုေတြျဖစ္လာတယ္ေလ။ ဒကာ၊ဒကာမေတြကဆုိတာကလည္း
အစြဲသန္သလားမေမးပါနဲ ့။ ဒီဘုန္းႀကီးမွဒီဘုန္းႀကီးဆိုတာပါပဲ ့။ ဆုိလုိတာက
ဘုရားသားေတာ္ျဖစ္တဲ ့သံဃာ
အခ်င္းခ်င္းေတြကိုေတာင္ ဘုန္းႀကီးအေရွ ့နာမ္စားေတြထိုးၿပီးခြဲျခား
ျမင္ေနေတာ့တာပဲ ေလ။သံဃာဆုိ သံဃာေပါ့။ ဒီသံဃာကိုမွ ဘြဲ ့ၾကည့္
ၿပီး ဘုန္းႀကီးက ဘယ္လိုလဲ ဆုိတာၾကည့္ၿပီးဦးခ်ေနၾက
တာျမင္ေတာ့ သူမ်ားရြာေတြထက္ ေနာက္က်ေနတာ
မလြန္ပါဘူးေလ။ အျမင္ေတြက က်ဥ္းတာကိုး။အျမင္က်ဥ္းေတာ့
ရြာတက္လမ္း ပိတ္ၿပီေပါ့။ ဒါလား…….ေခတ္မီတာ။
အျမင္က်ယ္ေအာင္ ၾကည့္ ။အျမင္က်ယ္မွ ေခတ္မီတဲ ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေလရဲ ့။
ဘာတဲ ့လဲ။ ရြာသူႀကီး အရက္ေသာက္တာကို ကိုရင္ေလးတစ္ပါးက
အရက္ေသာက္တာမေကာင္းဘူး ေဟာတာကို ရြာသူႀကီးက ေဒါႀကီးၿပီး
ဆြမ္းမေလာင္းဘူး။ ဒီလုိလား။ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ။ ေခတ္မီတဲ ့ရြာႀကီးေရ……..။
ဘုရားသားေတာ္ဆုိတာ မေကာင္းတာကုိမေကာင္းတာလို ့မေဟာရင္
ဘယ္လုိေဟာရမွာတုန္း။ ဒီလိုေဟာလိုက္လုိ ့ဆြမ္းမလုိက္ဘူးဆုိတာကေတာ့
မျဖစ္သင့္ပါဘူးေလ။ ေအးေလ။ အျမင္ေတြက က်ဥ္းတာကိုး။ အျမင္က်ဥ္း
ေတာ့ မတိုးတက္ဘူးေပါ့။ မတိုးတက္ေတာ့ ေခတ္မမီဘူးေပါ့။ ေခတ္မမီေတာ့
သူမ်ားရြာေတြအထင္ေသးတာခံရၿပီေပါ့။ မွတ္ထား အျမင္က်ယ္မွေခတ္မီတယ္။
စည္းကမ္းရွိမွေခတ္မီတယ္။ မနာလိုျဖစ္တယ္ဆိုတဲ ့အဓိပါယ္က အျမင္က်ဥ္းတယ္
ဆိုတာကုိေဖာ္ျပတာမွတ္။ဒါလား………….ဒီလိုဝတ္၊ ဒီလိုစား၊
ဒီလုိေျပာ၊ ဒီလုိလုပ္မွ ေခတ္မီတယ္ဆုိတာမဟုတ္ဘူး။အျမင္က်ယ္မွ၊ စည္းကမ္းရွိမွ။
….” အစ္ကို ေရ…..ရြာထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေခတ္မီလာၾကၿပီသိလား……….”
ေလးႀကိမ္ေျမာက္ ဖတ္လုိက္ျခင္းပါေပတည္း……….။