ညီေလးသုိ႔ ေပးစာ

၂၀၀၅ ခုႏွစ္ တုန္းက ၂၅ ႏွစ္သား အစ္ကုိျဖစ္သူ၊က်ေနာ္က
၂၄ ႏွစ္သား ညီျဖစ္သူဆီေရးတဲ့ စာပါ။
အဲဒီစာကုိ မေတာ္တဆ ျပန္ေတြ႔ခ်ိန္မွာပဲ
ဆရာသုခမိန္ ရဲ့ “စာဖတ္ျခင္းႏွင့္ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး Reading Vs Personality” ကုိ ဖတ္လုိက္ရတာေၾကာင့္ ေဝမွ်လုိက္တာပါ။
တစ္လုံးတစ္ပါဒမွ် တည္းျဖတ္ျပဳျပင္ထားျခင္းမရွိဘဲ
ညီေလးဆီမွာရွိတဲ့ မူရင္းစာအတုိင္း ေဖာ္ျပရင္း
က်ေနာ့္ရဲ့ ညီအေပၚမွာခ်စ္ျခင္းကုိ ေဖာ္ျပျခင္းလည္းျဖစ္ပါေၾကာင္း …..

…………………………………………………………………………………………………………………………………........
တစ္ဖက္သားကုိ ေက်နပ္ေအာင္လုပ္တယ္ဆိုတာ တစ္ဖက္သားကုိ ေအာင္ႏုိင္ျခင္းပါပဲ။ တစ္ဖက္သားကုိ ေက်နပ္ေအာင္လုပ္တယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ကုိယ့္အေပၚ ျပဳမူဆက္ဆံေစခ်င္သလုိ သူ႔အေပၚျပဳမူဆက္ဆံလုိက္ဖုိ႔ပါပဲ။

ပညာအရည္အခ်င္း၊ ကုိယ္က်င့္သီလ၊ စာရိတၱ စတာေတြမွာ ဘာမွ်ေျပာစရာမရွိတဲ့ ညီေလးကုိ ဘယ္ေက်ာင္းမွာမွ မသင္ခဲ့ရတဲ့၊ ျမန္မာလူငယ္ေတြၾကားမွာ မထင္ရွားတဲ့၊ စိတ္ဝင္စားလုိ႔ ေလ့လာခ်င္ရင္ေတာင္ စာအုပ္စာတမ္း ရွားပါးတဲ့ ဒီလူမႈေရးရာ က်င့္ဝတ္အျဖာျဖာကုိ လက္ေဆာင္ပါးခ်င္ပါတယ္။

Etiquette လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ Ticket (လက္မွတ္) လုိ႔ အဓိပၸာယ္ရမယ့္ ျပင္သစ္စကားက ဆင္းသက္လာတာပါ။ ရည္မြန္ယဥ္ေက်းတဲ့ ဂုဏ္သေရျမင့္ လူမႈအသုိင္းအဝုိင္းကုိဝင္ဖုိ႔ လက္မွတ္နဲ႔တူတဲ့ အမူအရာ က်င့္ဝတ္ထုံးတမ္းစဥ္လာေတြေပါ့။ ပညာအရည္အခ်င္း၊ ကြၽမ္းက်င္မႈ ခ်င္းတူပါလ်က္ (တစ္ခါတရံ ကုိယ့္ထက္ေလ်ာ့နည္းပါလ်က္) ႏွာတစ္ဖ်ား၊ ဖ်ာတစ္ျပား (ၿပီးေတာ့) တစ္ကမၻာျခား သာသြားသူေတြမွာ ေတြ႔ရတက္တဲ့ အားသာခ်က္ေတြေပါ့။

”႐ုိင္းစုိင္းနီးကပ္၊ မကုိင္းညြတ္ဘဲ၊ မတ္တပ္တုိး၍ မသြားႏွင့္။”
“႐ုိေသတုပ္ကြ၊ ဆည္းကပ္ၾကလ်က္၊ ေန႔ ညၾကည္ျဖဴ၊ နည္းခံယူ၍၊ ၾကီးသူေခၚက၊ ႂကြႂကြလည္းလာ၊ ဗ်ာဗ်ာကြ်ႏု္ပ္၊ ပုဆစ္တုပ္လ်က္၊ ဖုံးအုပ္ေျခ လက္၊ လြန္ၿငိမ္သက္သည္၊ ေက်ာင္းထြက္သူေပ ဆုိရေခ်”
“ေ႔ရွကစူးစူး၊ ဒူးလက္ကုိေထာင္၊ ထုိင္ေဆာင့္ေၾကာင့္ႏွင့္ ေပါင္ေထာင္လက္ကား၊ အပါးၾကပ္ၾကပ္ မေနအပ္”စတဲ့ ရွင္မဟာသီလဝံသဆုံးမစာ လုိမ်ိဳးေပါ့။

လက္ေဆာင္ပါးခ်င္တယ္လုိ႔ စကားဦးသန္းခဲ့ေပမယ့္ ဒါဟာ ေမတၱာပါးလုိက္ပါတယ္ဆုိသလုိေပါ့ စိတ္နဲ႔သာ ခံစားရယူရမယ့္ သေဘာတရားေတြပါ။ “ေလွနံဓားထစ္”ပုံေသစြဲကုိင္က်င့္သုံးလုိ႔မရတဲ့ သေဘာသဘာဝမုိ႔ ပုံေသနည္းလုိ ခ်ေရးလုိ႔ရတာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ကာယကံရွင္ရဲ့ ပါးရည္နပ္ရည္ရွိမႈနဲ႔ အျပဳသေဘာဆန္တဲ့ စ႐ုိက္လကၡဏာေတြေပၚမွာပဲ အဓိကမူတည္ပါတယ္။

ကုလပၸဏံ - အမ်ိဳးယုတ္ျမတ္ကုိ၊ ဝိနေယာ ပမာဏံ - ကုိယ္အမူအရာ၊ႏႈတ္အမူအရာအားျဖင့္ သိအပ္၏ ။ ဗ်တၱိပၸမာဏံ - ပညာရွိမရွိကုိကား၊ ကထိတဝါက်ံ - ဆုိေသာစကားျဖင့္ သိရာ၏ ။ အဲဒီေတာ့ မိမိရဲ့ ကုိယ္အမူအရာ၊ စကားအသုံးအႏႈန္း၊ ေလယူေလသိမ္း စတာေတြဟာပဲ အေကာင္းဆုံး Certificate ပဲေပါ့။

မိမိကုိယ္ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းသည္ပင္ သူတစ္ပါးကုိ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါဟာ အႏွစ္ခ်ဳပ္ပါပဲ။ အျခားသူေတြနဲ႔ အတူရွိေနတဲ့အခါ မိမိရဲ့ ကာယကံမႈ၊ ဝစီကံမႈ၊ မေနာကံမႈတုိင္းဟာ အျခားသူေတြကုိ အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ဖုိ႔က နံပတ္တစ္ပါပဲ။ အဲဒီေတာ့ “အပၸမာေဒန သမၼာေဒထ” မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့မဆ ထာဝစဥ္ သတိပ႒ာန္ဓမၼ နဲ႔ ေနဖုိ႔ပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ အတတ္ပညာတစ္ရပ္ပါ။ အဖန္တလဲလဲ ေလ့က်င့္သင္ယူျခင္း ျဖင့္သာ ကြ်မ္းက်င္ တတ္ေျမာက္ တုိးတက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဖုတ္ပူမီးတုိက္ တစ္ပြဲတုိး ေဆးၿမီတုိနဲ႔ မရပါဘူး။ ပြဲမဝင္ခင္ အျပင္ကက်င္းပမွ ပြဲလယ္တင့္ႏုိင္မွာပါ။

……………………………………………………………………………………………………………………………………......