လူေတြမ်က္နွာကိုမၾကည့္ခ်င္ဘူး....

မယ္တို ့ေက်ာင္းသူဘ၀တုန္းကေပါ့...

မယ့္တို ့ကိုစာသင္ေပးတဲ့ဆရာမၾကီးတစ္ေယာက္ကေျပာဖူးတယ္....

"လူေတြမ်က္နွာကိုမၾကည့္ခ်င္ဘူး....လူေတြမ်က္နွာကိုမွတ္မထားခ်င္ဘူးတဲ့...."

မယ္တို ့ကငယ္လည္းငယ္ေသးေတာ့ ဆရာမၾကီးေျပာတာကိုနားမလည္ဘူး....

တျဖည္းျဖည္းနဲ ့အသက္ေတြၾကီးလာ....

လုပ္ငန္းခြင္ထဲေရာက္လာမွဆရာမၾကီးေျပာတဲ့စကားမွန္တယ္ဆိုတာသိလာတယ္..... လူေတြမ်က္နွာကိုၾကည့္မိရင္....

သူတို ့မ်က္နွာမွာေပၚေနတဲ့ခံစားခ်က္ေတြကိုကိုယ္ကသိေနတာကို....
သူတို ့မ်က္နွာေတြက ကိုယ့္ကိုလိုလားတာ....မလိုလားတာ....
ကိုယ္စီကေမ်ွာ္လင့္ေနတာေတြ....ကိုယ္ကသိေနနားလည္တတ္လားျပီကို...
အဲဒီအခ်ိန္မွာ...သူတို ့မ်က္နွာေတြၾကည့္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ...
ကိုယ့္ကိုမလိုလားဘူးဆိုတာသိရင္...ကိုယ္ပဲစိတ္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္ရမယ္....
ကိုယ့္စီကသူတို ့ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့အရာကိုကိုယ္ကမေပးနိုင္ရင္...
ကိုယ္ပဲစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရမယ္.... *****************************************************************
အဲဒါနဲ ့မယ္စဥ္းစားလိုက္တယ္...
လူေတြမ်က္နွာကိုမၾကည့္မိေအာင္ေနဖို ့ေလ...
ဒီလိုက်ေတာ့လည္းမျဖစ္ေသးျပန္ဘူး....
လူေတြမ်က္နွာကိုမၾကည့္မိေတာ့...
သူတို ့ရဲ ့သေဘာထားအမွန္ကိုမသိနိုင္ျပန္ဘူး.....
သူတို ့မ်က္နွာကိုမၾကည့္မိလို ့သူတို ့ခံစားခ်က္အစစ္အမွန္ကိုမသိလို ့...
သူတို ့အေပၚယုံၾကည္စိတ္ခ်မိရင္ကိုယ္ပဲဒုကၡေရာက္နုိင္တယ္ေလ....
ဒါေၾကာင့္အေကာင္းဆုံးကဘာျဖစ္မလဲလို ့မယ္စဥ္းစားၾကည့္တယ္...
လူေတြမ်က္နွာကိုမၾကည့္ခ်င္လို ့မၾကည့္ပဲေနဖို ့မလိုပါဘူး....
လူေတြမ်က္နွာကိုၾကည့္တတ္ဖို ့ပဲလိုတယ္ဆိုတာကိုပါ....
ကိုယ္ရဲ ့ခံစားခ်က္ကိုသူမ်ားေတြအေပၚမမွီခိုပဲေနနိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားဖို ့ပါ...
လူ ့ပတ္၀န္းက်င္မွာက်င္လည္ေနသမွ် ...
လူေတြမ်က္နွာကိုမၾကည့္ခ်င္ေပမဲ့...
ၾကည့္တတ္ေအာင္ၾကည့္ေနရဦးမွာမို ့....
လူေတြမ်က္နွာကိုၾကည့္တတ္ၾကပါေစလို ့ဆုေတာင္းေပးပါတယ္...

မယ္(5း58pm.28.8.2008)