Wednesday, September 10, 2008

ထုိးဇာတ္


ဆရာမ ပန္ဒိုရာ ရဲ့ “တိမ္ကိုငံု႕မိုး”ကုိ ခံစားအၿပီးမွာ ပြင့္အန္လွ်ံက်လာခဲ့တဲ့ comment ပါ။
မိတ္ေဆြက ပုိ႔စ္ အျဖစ္တင္ၿပီး သိမ္းထားဖုိ႔ တုိက္တြန္းတာေၾကာင့္ “ထုိးဇာတ္” လုိ႔ အမည္တပ္ကာ အေကာင္အထည္ေဖာ္လုိက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ထုိးဇာတ္

ေကာင္းကင္မွာ
ပင္လယ္ဟာ ေမွာက္ေနရွာေပါ့…
ဟုိး….. အေဝးက ျမစ္က
ေတာင္တန္းေတြရဲ့ အထက္မွာ။
ျမင္ႏုိင္တဲ့ေနရာက ျမင္ၿပီး
မျမင္ႏုိင္တဲ့ေနရာက မျမင္ဘူး။
အခ်စ္ဦးကုိလြမ္းတယ္။……။

မာေရးသွ်င္

3 comments:

ပန္းခရမ္းျပာ said...

ေကာင္းကင္က ၾကည့္ရင္ ပင္လယ္က ေမွာက္ေနတယ္ဆိုပါလား။ ကဗ်ာဆရာ အေတြး သိပ္ေကာင္းတယ္။

khin oo may said...

ကဗ်ာက ေကာင္းတယ္။ အတင္းဂ်ီး ဆက္စပ္ပစ္ လုိက္ တာ တစ္ခုဘဲ. :D

Anonymous said...

ေက်းဇူးပါပဲ ပန္းခရမ္းျပာ နဲ႔ khin oo may
ဟား ဟား
ဟုတ္ပါ့ အစ္မ ခင္ဦး ေရ…
ဒါေၾကာင့္လည္း ထုိးဇာတ္ လုိ႔ အမည္တပ္လုိက္တာပါ။