သူမကိုခ်စ္ရတဲ့ သမိုင္းမွာ ဓားစာခံ အခ်ိဳ႕ ရွိလာတယ္ အမိ YTU ရဲ့ ဆင္၀င္ေတာင္ က်ေနာ့္ ေမွ်ာ္စင္ျဖစ္ဘူးရဲ့ . . . ။ ကံ့ေကာ္ တန္းမွာ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး အ၀င္လမ္းမွာ ကုကၠိဳတန္းမွာ . . . . . . . မွာ စၾကၤ ံ လမ္းတစ္ေလ်ာက္မွာ သူမ အရိပ္ေတြ လိုက္ေကာက္ေနမိခဲ့ . . . ။ ဒီ . စကားပင္ေတြ ေအာက္ေပါ့ သူမကို ေျခရာေကာက္ရင္း စကားလံုးေတြ ေလေျပသိသြားခဲ့ ဘူးတယ္ . . . ။ Library ရဲ့ ျပဴတင္းလို ခပ္တင္းတင္းေစ့ထားတဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းပါးေလးေရ နင္ကေတာ့ ေမ့ေနေလာက္မွာပါ စကားျဖဴပြင့္ေတြၾကားမွာ အစိမ္းရင့္ရင့္ တစ္ပြင့္ ေျခြ လႊင့္ခဲ့တာဘူးကိုေပါ့ . . . ။ ပြင့္ခ်ပ္မဲ့ေနတဲ့ ေရပန္းေလးရယ္ ငါလည္း နင့္လိုပါပဲ အဓိပၸါယ္ေတြေပ်ာက္ဆံုး . . . သံစဥ္မဲ့ရပ္၀န္းက Canteen ေလးအတိုင္း ျငိမ္ျငိမ္ေလး . ေလ်ာင္းရင္း . . . ေဆြး အသဲကြဲေတးေတာင္ ဆို မျဖစ္ . . . . . ။ သိပ္ခ်စ္ေနဆဲပဲဆိုတာ သူမက သိမယ္မထင္ေတာ့ပါဘူး က်ေနာ့္မွာ . . . မနက္မနက္ဆို ၀ဲက်ေနတဲ့ ႏြယ္ေတြေငးရင္း က်စ္ဆံေလးကို လြမ္းရဆဲ . . . . . ။ ။ (ဟိုတံုးက ေရးခဲ့ဘူးတဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ပါ ။ အမွတ္ တရ တင္လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။)
ဆုံရပ် 1st Dec 2024
2 weeks ago
12 comments:
ကိုတာတူးေရ ေက်ာင္းနဲ႕သူမကို တြဲျပီးလြမ္းသြားပါတယ္ဗ်ာ
ကိုတာတူး။
ေဟာင္းေပမဲ့လည္း ေကာင္းေနဆဲပါပဲ။ ခံစားခ်က္တို႔ အသစ္ျဖစ္ေနရျပန္ျပီထင္ပ။ တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဟာ အခ်စ္ပါပဲဗ်ာ။
ေပ်ာ္ရႊင္အဆင္ေျပပါေစ။
သုခမိန္(E-Journal)
main building ကို အပတ္ေပါင္းမ်ားစြာပတ္
ေကာ့ေတာ့ေတာ့နဲ့ ေဘာက္ဆတ္ဆတ္ေလ်ွာက္
ိစိတ္ေကာက္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တခိ်ဳ႕ကို
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးနဲ့အတူ ... လြမ္းတယ္..။
အခုေတာ့လည္း အလြမ္းသည္ အလြမ္းသာ ျဖစ္လ်က္
တခ်ိဳ႔အတိတ္ေတြက ရီေမာစရာေကာင္းခဲ့ လို့..
အဓိပၸါယ္ေတြေပ်ာက္ဆံုး . . .
သံစဥ္မဲ့ရပ္၀န္းက Canteen ေလးအတိုင္း
ျငိမ္ျငိမ္ေလး . ေလ်ာင္းရင္း . . . ေဆြး
အသဲကြဲေတးေတာင္ ဆို မျဖစ္ . . . . . ။
သိပ္ခ်စ္ေနဆဲပဲဆိုတာ
သူမက သိမယ္မထင္ေတာ့ပါဘူး
ကိုတာတူးေရ--- အေဟာင္းေလးက အသစ္
ျဖစ္လို႔ ခ်စ္ေနဆဲေပါ႔ေနာ္---
ကဗ်ာေလးက လြမ္းဆြတ္ဖြယ္ရာပါ--
ကဗ်ာအေရးေကာင္းပါပဲ---
E-journal စာေပအဖြဲ႔က ဆိုေတာ႔လည္း--
ေကာင္းမွာေပါ႔--
ဟိုတံုးကတည္းက စာေပသမားေတြကိုး---
အားေပးေနပါတယ္--
ေက်ာင္းနဲ႕ ကဗ်ာ ေလး ကို ေရာျပီးခံစားသြားပါတယ္ ကိုတာတူးေရ ၊၊
အားလံုးမဂၤလာပါဗ်ာ ၊၊
ကိုရြာသားေလးေရ ေတြးေလေလ ေဆြးမေျပဘူး လို႕ ေျပာရမလားပဲေနာ္ ။
ကိုသုေရ ခံစားခ်က္ေတြ အသစ္ျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ဆရာ ေမာင္စိန္၀င္း ကဗ်ာေလးထဲကလိုေပါ့ “တြယ္တာျပီးမွ ေမ့လိုု႕ ရမလား” တဲ့ ။ :)
မျမတ္ႏိုးေရ အမ ပံုေဖာ္မွပဲ ျပည့္စုံသြားတယ္ ။ ဟုတ္တယ္ အမရဲ့ သူလည္း YTU ေက်ာင္းသူပီပီ အဲလို အမူအရာေတြ လုပ္ဘူးတယ္။ ပိုေတာင္ လြမ္းသြားျပီ အမရယ္ ။
ဟုတ္တယ္ အမ မသက္ဇင္ေရ က်ေနာ္တို႕ Canteen က လူသံက လြဲရင္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပဲ ။ ညဘက္မ်ား ဂစ္တာတီးတာက ျပန္လာလို႕ ဂရုတစိုက္ၾကည့္ရင္ သူ႕ပံုစံက ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕ နဲ႕ ေလ်ာင္းေနပံုေလး အမရဲ့ ။ လာအားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အမေရ ။
ကို Republic ေရ ေက်ာင္းကေတာ့ လြမ္းစရာေတြ အျပည့္ပဲေနာ္ အကို ။
အားလံုးပဲ ခုလို လာအားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
ေလးစား ခင္မင္လ်က္
တာတူး
ေက်ာင္းကိုလြမး္သြားတယ္။ မာမီေက်ာ႔ ဆူသံေတာင္ ၿပန္ၾကားလာသလိုပဲ။ ဟီးဟီး။ ဒါနဲ႔ စကားမစပ္...သီတင္းကြ်တ္ၿပီေနာ္
ကိုတာတူးေရ...
အလြမ္းေတြနဲ႔ သတင္းကၽြတ္ျပန္ဘီေနာ္..
ဒီလို.. ဒီလိုနဲ႔ပါဘဲ
ကဗ်ာေတြစပ္ ကာရံေတြထပ္ရင္း ကာရံေတြမဲ့လိုမဲ့...
အဆက္အစပ္မရွိ စာေတြျဖစ္လိုျဖစ္နဲ႔
ခင္ေလးတို႔ေတာ့....
ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီလည္းမသိ...!! (:P)
လြမ္းေတာ့လည္းလြမ္းေပါ့ဗ်ာ......
ဒီအတိုင္းႀကီးပဲ လြမ္းေနေတာ့မွာလား........
ဒီေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကုိ ျမင္တုိင္း ရင္ထဲ ဆစ္ခနဲ နာက်င္မိတယ္.
ဓာတ္ပုံေလးေကာင္းသလုိ ကဗ်ာေလးကလည္း ဆြတ္ပ်ံ႔လြမ္းေမာဖြယ္ေလးပါပဲဗ်ာ.
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ရန္ေအာင္
ဒီကဗ်ာေလးက ကၽြန္ေတာ္ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေျမျမဳတ္ပစ္ထားတဲ့ ဒဏ္ရာေဟာင္းေတြကို ျပန္တူးဆြ သြားတယ္ဗ်ာ...။ အလြမ္းေတြ ျပန္ေပၚကုန္ ၿပီဗ်ာ ... ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ ... ခက္ကုန္ၿပီဗ်ာ ။
မဟာဆန္ေရ မာမီေက်ာ့ကိုေတာ့ လြမ္းသား ။မာမီ့ကို မေတြ႕ရတာေတာင္ ၾကာေပါ့ဗ်ာ။ သီတင္းကြ်တ္လား ။ :D ေၾသာ္ ျပီးရင္ တန္ေဆာင္မုန္းေပါ့ဗ်ာ ျပီးေတာ့ နတ္ေတာ္ ျပာသို အဲလိုပဲ လည္မွာပါ ။ :P
ခင္ေလးေရ သီတင္းကြ်တ္ဆီ၊ ေသာရီ တန္ေဆာင္မုန္းတဲ့ ။ အဲ ဘာေတြမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါလား ။ ရက္ရာဇာေတြ ထင္ပ ။ :D ဟီး ဟီး ကြ်တ္ခ်င္ပ ။ ကြ်တ္လို႕မွ မရတာ ကို။
ကဗ်ာက အျဖစ္အပ်က္ကို တင္ျပခ်င္ေဇာနဲ႕ ကာရံေတြ ေပ်ာက္သြားတာ ပါ။ ခြင့္လႊတ္ျပိး ဖတ္ေပးပါ ခင္ေလးေရ ။
ကိုမဲေရ ဒီအတိုင္းၾကီး မလြမ္းခ်င္ေသာ္ျငားလည္း ဒီအတိုင္း ထိုင္လြမ္းယံုပဲ တတ္ႏိုင္ပါေၾကာင္းခင္ဗ်ာ။ :D
ကိုရန္ေအာင္ေရ အကိုလည္း ခံစားခ်က္ အေဟာင္းေလးေတြ ရံုးၾကြလာတယ္ ထင္တယ္။ လာလည္ေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အကို။
ကို အိမ္မက္ရွင္ေရ အလြမ္းေတြ ျပန္ပြလာရင္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း တတ္ႏိုင္ဘူး။ ကဲလာ သြားမယ္ဗ်ာ ေႏြေအးျဖစ္ျဖစ္၊ ေမတၱာေပါင္းကူးျဖစ္ျဖစ္ ေပါ့။ :D
Post a Comment