I really dislike U, MR.

“မမ”အတြက္ ခ်စ္ျခင္းပါတဲ့ အမုန္း။

ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ခံစားခ်က္အပိုင္းအစေတြကို “မမ”ကေတာ့ သိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ “မမ”ေရ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခ်စ္မိတ္ေဆြတစ္ဦးဆီမွာ “မမ”အေၾကာင္းကို ရင္ဖြင့္ခ်င္မိတာ သက္သက္ေလးပါ။ “မမ”နားလည္ႏိုင္မယ္ ထင္ပါရဲ႕။ တစ္ေနရာကေနမ်ား “မမ”ၾကားႏိုင္ခဲ့ရင္၊ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဖြင့္သံေတြကို နားဆင္ႏိုင္ခဲ့ရင္၊ နားလည္ေပးေစခ်င္တာ။ ဒါအရိုးသားဆံုးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵေတြထဲက တစ္ခုအပါအဝင္ေပါ့။

“မမ”ကို မေတြ႔တာၾကာျပီ ေျပာခ်င္ေပမဲ့ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေဝးဆံုးမွာ ကၽြန္ေတာ္ေနခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဝန္ခံရမွာပါပဲ။ “မမ”ရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္၊ အျပဳအမူေတြ၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ “မမ”မွာက ဘာမဟုတ္တဲ့ကိစၥ ကၽြန္ေတာ့္မွာေတာ့ ရင္နဲ႔အမွ်ေတြေလ။ ဒါေတြေၾကာင့္ေပါ့ “မမ”ေရ။ အေဝးတစ္ေနရာကေန “မမ”ရဲ႕ ၾကည္ႏူးစရာဘဝကို မသိမသာပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေရာင္ျပန္ဟပ္ခဲ့တာပါ။ အခ်စ္ၾကီးသူေတြက အမုန္းၾကီးတတ္သတဲ့ “မမ”ရယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အမုန္းေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေျဖေဖ်ာက္ပါတယ္။ အမုန္းဆိုတာ ကမာၻကိုပ်က္သုန္းေစသတဲ့လို႔ မေျပာခ်င္ဘူး၊ အမုန္းကိုသာရင္ဝယ္ပိုက္ၾကည့္ အမုန္းက ရင္ခြင္ကိုစားသံုးျပီး ပိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္ ပ်က္သုန္းတတ္ေစတာေလ။ ဒါေပမဲ့“မမ”ေရ ကၽြန္ေတာ္ “မမ”ကိုမုန္းတယ္။

အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ သိပ္မေပးပါနဲ႔၊ ဘဝဆိုတာ ဂ်ီၾသေမၾတီ ပုဒ္စာတစ္ပုဒ္မွ မဟုတ္တာတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္လို႔ မွတ္မိေနတဲ့စကားေပါ့။ “မမ” – “မမ”ကိုေတြးၾကည့္ေစခ်င္တာပါ။ စကားတစ္ခြန္းကိုေတာင္ ႏွစ္သက္လို႔ မၾကာခဏသတိရေစတယ္ဆိုရင္ “မမ”အေပၚမွာရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မွဳကို ဘာမွ သက္ေသျပစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ ဟိုး.. ငယ္စဥ္ကေလးဘဝကတည္းက “မမ”ရဲ႕ဖမ္းစားမွဳမွာ က်႐ွံဳးေနျပီးသားေလ။ ဘာမဟုတ္ ညာမဟုတ္ အရုပ္ကေလးေတြကိုေတာင္ တစ္ကယ့္“မမ”လိုပဲ ခံစားမိခဲ့တာ။ ပထမဆံုး “မမ”ကိုထိေတြ႔ခြင့္ရတဲ့ေန႔က ဘဝမွာ ခဏတာၾကီးက်ယ္သြားခဲ့မိေသးတယ္။ “မမ”ရဲ႕ဘဝထဲကို ဘာမွနားမလည္တတ္ေသးတဲ့ ပါမႊားေလးကၽြန္ေတာ္ စီးဝင္လို႔ ေပ်ာ္ခဲ့ဘူးေလရဲ႕။ ဒါေပမဲ့“မမ”ေရ ကၽြန္ေတာ္ “မမ”ကိုမုန္းတယ္။

မုန္းဖို႔ၾကိဳးစားရင္း ေမ့ဖို႔ၾကိဳးစားရင္း ရင္မွာပိုပို သတိရလာတယ္တဲ့။ ေဇာ္ဝင္းထြဠ္ရဲ႕ သီခ်င္းအပိုင္းအစ ကၽြန္ေတာ့္္အတြက္ ျဖစ္ေနရျပီ။ “မမ”ကိုမုန္းေၾကာင္းေျပာမယ္ဆိုမွ ခ်စ္ခဲ့ဖူးတာေတြကိုပဲ ျပန္သတိရေနမိျပန္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေက်ာင္းသားဘဝတစ္ေလွ်ာက္ “မမ”နဲ႔ ထိေတြ႕ဖူးတာေလးေတြ။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တိုင္းရဲ႕ အေကာင္းဆံုးအေဖာ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြးခဲ့တာ မွားေတာ့ မမွားခဲ့ပါဘူး။ ေမေမ့ရင္ခြင္ျပန္တိုးခ်င္လို႔ ျမိဳ႕ငယ္ေလးကို အေျပးျပန္တိုင္းမွာ “မမ”နဲ႔အတူ ရင္းနီးခဲ့ဘူးတာေတြဟာ ေပ်ာ္စရာအတိတ္ေတြပါ။ ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ “မမ”ရယ္။ ျပန္ေတြးရင္းအခု ၾကည္ႏူးမွဳတို႔ စီးဝင္ေနတာမ်ား မုန္းဖို႔ေတာင္ ခက္လွခ်ည္ရဲ႕။ အခ်ိန္ကိုစီးနင္းရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စကားတတ္သြားတယ္ထင္ပ။ “မမ” – “မမ”ကိုျပဳျပင္လို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းတစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ခ်င္လြန္းလွတယ္။ တစ္ကယ္ျမင္ခ်င္တယ္ “မမ”ရယ္။ ဒါေပမဲ့“မမ”ေရ ကၽြန္ေတာ္ “မမ”ကိုမုန္းတယ္။

မုန္းတယ္“မမ”ေရ။ တစ္ကယ္ကိုမုန္းတယ္။ မုန္းလြန္းလို႔ ေဝးေဝးကိုေတာင္ ေရွာင္ပုန္းခဲ့ပါတယ္။ တိုက္ဆိုင္တဲ့ ဒီတစ္ရက္ ကၽြန္ေတာ္ “မမ”ဆီကို ျပန္ဆင္းသက္ခဲ့ရတယ္။ ဘာလို႔လည္း“မမ”ရယ္။ ဘာလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထိေတြ႔မွဳက မေႏြးေထြးတာလည္း။ ဘာလို႔ စိတ္ရွိတိုင္း“မမ” ပ်က္စီးေနရတာလည္း။ မေကာင္းဘူး“မမ”ရယ္။ “မမ”မေကာင္းဘူး။ ကၽြန္ေတာ္အရင္လို မႏွစ္သက္ေတာ့ေပမဲ့ ခ်စ္ခင္လွ်က္ပါ။ ေဝးေဝးမွာေနရင္း “မမ”ရဲ႕တိုးတက္မွဳကိုမၾကားမိတာလို႔ ထင္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္ေတြ ျပဳတ္က်ကုန္ေပါ့။ အခ်ိန္ေတြဆိုတာ “မမ”ဆီမွာနယ္ကၽြံလို႔ မ်ဥ္းေကြးတစ္ခုနဲ႔ စၾကဝဠာအျပင္မ်ား ထြက္သြားေလသလား။ လူလူခ်င္းဆိုတဲ့ ယဥ္းေက်းမွဳကိုေရာ “မမ”မသိက်ိဳးကၽြန္ျပဳေနႏိုင္တယ္။ ႏြမ္းပါးမွဳကို လက္ညိဳးမထိုးခ်င္ပါနဲ႔လား။ အဆင္ေျပတဲ့ အေျဖတစ္ခု အျမဲရွိေနတတ္တာပဲဟာ။ ဘယ္လိုေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္ “မမ”ကိုမုန္းတယ္။ မစြန္႔ပယ္ခ်င္တဲ့ အမုန္း။ ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႕အမုန္းေတြပါ။ “မမ”မ်ားၾကားသိႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ေလ “မမ”ကိုျပဳျပင္ေစခ်င္လိုက္တာ။

ဟုတ္တယ္“မမ”၊ အခ်ိန္ေတြလမ္းေလွ်ာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စကားေတြ “မမ”အတြက္ အဆိပ္လိုေတာက္ခ်င္ေနတယ္။ ကဲထားေတာ့ေလ၊ ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြကို ကၽြန္ေတာ္စကားေျပာလိုက္အံုးမယ္။

X X X

ေဟ့… မိတ္ေဆြၾကီး။ က်န္းခန္႔သာလို႔ မာေနတယ္ေနာ္။ ေကာင္းေလစြ၊ ေကာင္းေလစြ။ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ ကၽြႏု္ပ္ မီးရထားနဲ႔ ခရီးထြက္ခဲ့တယ္ဗ်။

သုခမိန္။…..။