စက္၀ိုင္း

ေၾသာ္. . . လူ႕ ဘ၀တဲ့
ေရာက္ခဲ့ ၊ ေလွ်ာက္ခဲ့ေပမယ့္လည္း
ေရွ႕ဆက္ရန္ ခဲခက္
ရက္စက္လြန္းလွတဲ့ ကံၾကမၼာေတြ
ေရပြက္ပမာလို႕ ဆိုၾကသမို႕ပါပဲ
ေၾသာ္ . . . ဆင္းရဲလိုက္တဲ့ ဘ၀ေတြ
အခ်စ္၊ ေမတၱာ၊ ေငြနဲ႕ အၾကင္နာ
ဘာသာ တရား
ဘာသာစကား
အရွက္၊အေၾကာက္တရား
ကိုယ္ခ်င္းစာတရား
ဟာ . . . မဲ့ေန ၊ဆင္းရဲေနၾကတဲ့ ေလာက
ငါကိုယ္တိုင္ကိုက ႏွမ္းတစ္စိလိုမ်ိဳး
မီးကုိ တိုးတိုးမိေနတာကခက္
ေန႕ေတြ ၊လေတြ ေရတြက္ရင္း
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
ေမာလွ်စြာနဲ႔ . . . . လူ႕ဘ၀က ျပန္ထြက္ ။