မယ္နဲ ့ခင္တဲ့ အစ္ကိုႀကီးက သူရဲ ့ Gtalk Status မွာ အၿခားတဖက္မွ ဆင္ၿခင္ၾကည့္ပါရန္ ဆိုတဲ့ စာသားေလး တင္ထားတာကို ၿမင္ၿပီး အစ္ကိုႀကီးကေတာ့ ဘယ္လိုအဓိပယ္နဲ႔ေရးထားတယ္ ဆိုတာမသိေပမဲ့ မယ္စဥ္းစားမိ တယ္...အရာရာတိုင္းကို ကိုယ့္ဘက္ကသာမဟုတ္ပဲ တၿခားတဖက္ကပါ ႀကည္ေပးနိုင္ႀကရင္ ေကာင္းမွာပဲ လို ့ ေလ ... အရာ၀တၲဳတစ္ခုခုေပၚမွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လူတစ္ေယာက္ေပၚမွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုယ္ဖက္ သူဖက္ ၾကည့္ေပး နိုင္ၾကရင္ အေကာင္းဆုံးပါပဲ...
ကိုယ့္ဖက္ကေနၾကည့္ရင္ လက္ဖ၀ါးၿဖစ္ၿပီး အၿခားတဖက္ကေနၾကည့္ရင္ လက္ဖမိုး ၿဖစ္ေနေသးတာပဲေလ ေနာ္...အဲဒီလိုပါပဲ ကိစၥတစ္ခုခုေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္နဲ ့ပတ္သက္ၿပီး ဆုံးၿဖတ္ရေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ဖက္ ကပဲ မၾကည့္ပဲ သူဖက္ကပါၾကည့္ ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္...ကိစၥတစ္ခုၾကံဳလာတဲ့အခါတိုင္း ကိုယ္ဖက္ပဲ ကိုယ္ၾကည့္ၿပီး တဖက္သက္ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ်မိမယ္ဆိုရင္ စိတ္မေကာင္းစရာေတြနဲ႔ ၾကံဳလာရလိမ့္ မယ္...အၿခားတဖက္ကေနဆင္ၿခင္ၾကည့္ေပးတတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေလး ကိုယ္မွာရွိလာခဲ့မယ္ဆိုရင္ အရင္ဆုံး စိတ္ခ်မ္းသာရမွာက ကိုယ္ပဲေလ ေနာ္...မယ္ကိုယ္တိုင္လည္းၾကံဳခ့ဲဖူးပါတယ္... မယ္ရဲ႕ ခ်စ္သူေလးက မယ့္ကို အဆက္အသြယ္မလုပ္ပဲ အၾကာၾကီးပစ္ထားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကေပါ့...အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက မယ္က မယ့္ကိုဆက္သြယ္ဖို႔ (ဖုန္းဆက္ဖို႔) မလြယ္တဲ့ေနရာမွာ ေရာက္ေနခဲ့တယ္ေလ...သူဆီမွာေကာ မယ္ဆီမွာေကာ ကိုယ္ပိုင္ဖုန္းက မရွိဘူးေလ.... အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက မယ္သူ႔ကို အရမ္းလြမ္းၿပီး အရမ္းကိုဆက္သြယ္ခ်င္ေနတာ အမွန္ပဲ... ဆက္သြယ္ ဖို႔ကို လည္းၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ အဆက္အသြယ္လုံး၀မရခဲ့ပါဘူး... မယ္က သူဖက္ကေန စဥ္းစားေပး ခဲ့ပါတယ္...သူလည္း မယ့္ကိုဆက္သြယ္ခဲ့မွာပဲလို႔ေလ... အဲဒီအခ်ိန္မွာသူဖက္က မယ့္ကိုဆက္သြယ္ဖို႔ ၾကိဳးစား ခဲ့တယ္... မၾကိဳးစားခဲ့ဘူးဆိုတာ ခုခ်ိန္ထိမယ္မသိရေသးပါဘူး... ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက မယ္သူဆီက အဆက္အသြယ္မရခဲ့ေပမဲ့ စိတ္မညစ္ခဲ့ရေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္...ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ကိစၥကိုမဆို...ဘယ္သူ႔ကို မဆို... အၿခားတဖက္ကေန ဆင္ၿခင္ၾကည့္ေပးၾကပါလို႔.... တကယ္တမ္းက်ေတာ့ စိတ္ညစ္ေအာင္... ေပ်ာ္ ေအာင္ ... ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲ ဖန္တီးနိုင္တာမို႔ အရာရာတိုင္းကို အၿခားတဖက္ကေန ဆင္ၿခင္ၾကည့္ေပးၾကပါလို ့...............
မယ္( 16.11.07)
KuchingTrip
1 week ago
5 comments:
သူ႔ဖက္ကိုယ့္ဖက္ မွ်ၾကည့္တတ္မွ
တစ္ျခားသူရဲ႕ေနရာကေန ဘာျမင္ရနိုင္လဲ ေတြးၾကည့္တတ္မွ
ဒီပို႔စ္ေခါင္းစဥ္အတိုင္း အျခားတဖက္က ဆင္ျခင္ၾကည့္တတ္မွ
အဲဒီလူမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္တဲ့သူ ျဖစ္နိုင္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တာေျပာတာပါ။
ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္တယ္ဆိုတာလည္း လူသတၱ၀ါေတြသာ တတ္နိုင္တာမို႔ လူနဲ႔တိရိစ ၦာန္တို႔ကို ခြဲျခားေပးနိုင္တဲ့ လူ႔တို႔ရဲ႕တန္ဖိုးႀကီးလွတဲ့ စိတ္ခြန္အားတစ္မ်ိဳးပဲလို႔ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေတြးမိတယ္။
ဒီပို႔စ္ကို သေဘာတူတယ္။ ဆက္အားေပးေနပါတယ္။
မယ္ဆိုသူ Asterisk ေရ။
အျခားတစ္ဖက္မွ ဆင္ျခင္ၾကည့္ပါရန္တဲ့။ ေကာင္းတဲ့ အေတြးအေခၚေပါ့။ ဒီလိုဆင္ျခင္ႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း အဖက္ဖက္က ျပည့္စံုေအာင္ေတာ့ ၾကိဳးစားထားရမယ္ထင္တယ္။ ဓါးနဲ႔ အထိုးခံရသူရဲ႕ နာက်င္မႈမ်ိဳးကို ကိုယ္တိုင္ ဓါးထိုးခံဘူးမွ သိရမယ္၊ သူ႕ေနရာကေန ခံစားေပးႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့လည္း မဟုတ္ေသးဘူးဗ်။ အဲဒီအတြက္ သူတပါးဆီကရတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြကေန သင္ယူရမွာပဲ။ (ျပန္ေျပာျပတာ လိုမ်ိဳးေပါ့၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း စာေပမွ အသိေပါ့)။ ကိုယ္ကိုတိုင္က ဘာမွန္းမသိပဲ ေရာင္ဝါးဝါးနဲ႔ အျခားတစ္ဖက္ကို ခံစားေပးေနရင္၊ သူ႕အျမင္ကို ေသခ်ာျမင္ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူးေလ။ ကံေကာင္းေနျပန္တာကေတာ့ ဒီလို အေတြ႕အၾကံဳကို ေဆြးေႏြးႏိုင္တာ၊ မွ်ေဝႏိုင္တာ၊ လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေဆာင္ႏိုင္တာ သတၱဝါေတြအထဲမွာ လူသားေတြက အလုပ္ႏိုင္ဆံုးေလ။ (ကၽြန္ေတာ္ထင္တာလဲ ျဖစ္ရင္ျဖစ္မွာပါ။) အဲဒီအထဲမွာမွ အေကာင္းဆံုးမွ်ေဝႏုိင္တာ၊ ျပန္လည္ခံစားႏိုင္တာဟာ စာေရးျခင္းနဲ႔ စာဖတ္ျခင္းထင္ပါတယ္။
ကဲ... ဒီေတာ့ ေရးလိုက္၊ ဖတ္လိုက္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။ ေနာ။
ဒီဘေလာ့ဂ္ေလး ျမိဳင္ျမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ရွိေအာင္ ပူးေပါင္းပါဝင္တာ ေက်းဇူးပါဗ်ိဳ႕။.....။
ေဆာင္းပါးေကာ commentေတြပါ သေဘာတူပါသည္ ခင္ဗ်ား။
ခင္ေလးလည္း...ကို heartmuseum ေျပာတဲ့ အတိုင္းဘဲ...ေျပာခ်င္ပါတယ္ရွင္..
(ခင္ေလးငယ္)
မယ္ေရ ဆရာေက်ာ္၀င္းရဲ့ "Second Thought" ဘာသာျပန္၊
ေနာက္ ဆရာတာရဲ့ "အျခားတစ္ဘက္မွ ဆင္ျခင္ၾကည့္ပါရန္" ကို
ဖတ္ျပီး "အျခားတစ္ဘက္မွ ဆင္ျခင္ၾကည့္ပါရန္" ဆိုတာေလးကို သေဘာက်သြားတယ္ ။
ဒုတိယ အေတြးေပါ့ေလ။ သူ႕ဘက္က ခံစားၾကည့္ေပးတာ ။
ကိုယ္ခ်င္းစာ တရားလို႕ေျပာရမယ္ထင္တယ္။ ကိုယ့္ဘက္က ေတာ့ အမွန္ခ်ည္းပဲေပါ့။
သူ႕ဘက္ကလည္း မွန္ခ်င္မွန္ေနမွာေပါ့ေလဆိုတာကို စေတြးတတ္ေအာင္
သင္ေပးတယ္ေျပာရမလားပဲ အဲလိုေတြးမိလာေစသူ တစ္ေယာက္ေၾကာင့္
ဒီစာသားေလးကို သေဘာက်သြားတာ။ အရင္ကေတာ့ က်ေနာ္လည္း အရာအားလံုး ငါပဲ အမွန္
ငါ့စကားကို မနာခံရင္ ေနေပါ့ ဥေပကၡာျပဳမယ္ အဲဒီမူကို လက္စြဲသံုးျပီးေနခဲ့တာ။
၂၀၀၂ အထိေျပာရမယ္။ အဲဒီ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့မွ ေျပာင္းလဲလာတာ ။
တျခားဘက္ကလည္း အဲလိုၾကည့္ရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ေလ။
မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ လူဆိုတာ ကိုယ့္အတၱကိုယ္ ေရွ႕တန္းတင္သူခ်ည္းပါ။
အဲဒီေတာ့ ကိုယ္က အရမ္းေမွ်ာ္လင့္ထားလို႕လည္းမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္သမွ်ေတာ့
ေဆြးေႏြးလို႕ ရတဲ့သူ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာ တတ္ၾကသူေတြနဲ႕ ေတြ႔တဲ့ အခါ အဲဒါေလးကို
မေမ့ေအာင္ ၾကိိဳးစားသင့္တယ္လို႕ အၾကံျပဳရင္း . . . . .
စာေပပန္းမ်ား ဆက္လက္လန္းဆန္းပါေစလို႕
Post a Comment