ဘာေၾကာင့္ ေမ်ာက္အၿမီးတိုေနရတာလဲ။

ပုံျပင္ေတြ ဖတ္ခ်င္လို႔ က်ေနာ္အင္တာနက္မွာရွာပါတယ္။ အခု ဂ်ပန္ပုံျပင္စာအုပ္ကေလးကို ေတြ႕ေတာ့ ဒီဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ (တခါတင္ရင္ ၁ပုဒ္ ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္၊ ၂ ပုဒ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္) ဘာသာျပန္ၿပီး တင္ပါဦးမယ္။ ပုံျပင္ကို ကေလးကတည္းက နားေထာင္ခဲ့ရတဲ့သူေတြ မ်ားၾကမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ေနာက္ပိုင္းကာလေတြမွာ မိဘေတြက စီးပြားေရးကို အားထည့္လုပ္ေနရေတာ့ ကေလးေတြကို ပုံျပင္ေျပာျပၾကတာေတြ နည္းသြားၾကၿပီးလား။ အဖိုးအဖြားေတြနဲ႔ အတူေနခဲ့ရတဲ့သူေတြေတာ့ ပုံျပင္ေကာင္းေကာင္းေတြ နားေထာင္ေကာင္းနားခဲ့ရမွာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာေရာ ကေလးေတြအတြက္ ကေလးစာေပေတြ အဆင္ေျပေျပေရာထြက္ႏိုင္ၾကေသးလား။ ထြက္လာတဲ့ ကေလးစာေပေတြေရာ မိဘေတြက ကေလးေတြကို ဝယ္ေပးႏိုင္ၾကတဲ့ အင္အားေတြေရာ ရွိၾကေသးလား က်ေနာ္ အေသအခ်ာမသိပါဘူး။ စာေပဆိုတာ ဇိမ္ခံအရာမ်ားျဖစ္ေနၿပီလား။ အခုေလာေလာဆယ္ က်ေနာ္ဖတ္မိတာေတြကို ေဝမွ်ပါဦးမယ္။

ဘာေၾကာင့္ ေမ်ာက္အၿမီးတိုေနရတာလဲ။

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ေမ်ာက္အၿမီးဆိုတာ ေပ ၂၀၀ ေလာက္ရွည္သတဲ့။ ဝက္ဝံတစ္ေကာင္က ဥာဏ္မ်ားလို႔ ေမ်ာက္ၿမီးက တိုသြားရတာပါ။
တစ္ေန႔မွာ ေမ်ာက္က ဝက္ဝံကို ေမးတယ္
- "ငါးေတြ မ်ားမ်ားမိေအာင္ ဘယ္လိုဖမ္းရမလဲကြာ"
စကားေျပာဆိုၿပီးေတာ့ ဝက္ဝံက အႀကံေပးလိုက္တယ္။
- " ဒီလို ခ်မ္းေအးလွတဲ့ညမ်ိဳးမွာ ေက်ာက္တုံးေပၚထိုင္ကြာ၊ ၿပီး ျမစ္ေရနက္နက္ထဲကို မင္းရဲ႕အၿမီးကို ေရထဲခ်လိုက္။ ငါးအမ်ိဳးအစားအစုံက လာၿပီး မင္းရဲ႕အၿမီးကို လာၿပီးတြယ္ကပ္ၾကလိမ့္မယ္။"
ေမ်ာက္ကလည္း ေျပာတဲ့အတိုင္းလိုက္လုပ္တာပါပဲ။ ညနက္လာေလ သူ႔အၿမီးက ပိုၿပီး ေလးလံလာတယ္။ ေရေတြေအးခဲလာလို႔ ေလးလံလာတာကို ေမ်ာက္က ငါးေတြအမ်ားႀကီးေတာ့ သူ႔အၿမီးမွာ မိေနၿပီလို႔ထင္မိတယ္။
-" ဒီေလာက္ဆို လုံေလာက္ၿပီ" - ေနာက္ဆုံးမွာ သူဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။
- " သိပ္ေအးလာၿပီဆိုေတာ့ အိမ္ကို ျပန္သင့္ၿပီ။"
သူ႔အၿမီးကိုဆြဲတင္ေပမယ့္၊ အၿမီးက ေရထဲကေနအေပၚကို ထြက္ေပၚမလာပါဘူး။
- " ေၾကာက္စရာႀကီးဗ်" လို႔ လူးလိမ့္ၿပီး သူေအာ္လိုက္တယ္။ သူအားကုန္ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ အၿမီးက အရင္းကေနျပက္သြားတယ္။
ေမ်ာက္က ေၾကာက္အားလန္႔အားနဲ႔ သူ႔အၿမီးကို ဆြဲခ်လိုက္လို႔ နာလြန္းတာေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ႏွာႀကီးက နီေနတာလို႔ လူေတြကေျပာၾကပါတယ္။

***
ဒီပုံျပင္ကေလးေျပာျပၿပီးေတာ့ ကေလးေတြကို သူမ်ားေျပာတိုင္းမယုံရဘဲ၊ ကိုယ့္ဥာဏ္နဲ႔ ခ်င့္ခ်ိန္ယုံတတ္ဖို႔ သင္ေပးရမယ္လို႔ က်ေနာ္ေတာ့ ျမင္မိပါတယ္။