"...ေနေသာင္းေထာင္ အေရာင္မညိဳးသလုိပ
ျပည္ေကာင္းေအာင္ ေဆာင္မကုိးရယ္လုိ႔
ေရႊေဒါင္းေတာင္ ကေလာင္တစ္မ်ဳိးရယ္ႏွင္႔......"
“၁၉ဇူလုိင္ျပီးလွ်င္…..”
ဒီ ဇူလုိင္ ႏွင္႔ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာ႕သမိုင္းက မစိမ္းခဲ႔ပါဘူး။ လြန္ခဲ႔ေသာ ၁၉ဇူလုိင္ျပီးလွ်င္ ယခု ၂၃ဇူလုိင္ပါ။ ဒါေပမဲ႔ ဒီ၂၃ဇူလုိင္ ကုိေတာ႔ သိတဲ႔သူနဲပါတယ္။ ဒီ၂၃ဇူလုိင္ႏွင္႔ ပတ္သတ္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ကေတာ႔ ‘ဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း’ ပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာ႔ သမုိင္းမွာ သူ႕အေၾကာင္းသာ မပါခဲ႔လွ်င္ ျမန္မာ႔ သမုိင္းတစ္ခုလုံး ေဇာက္ထုိးမုိးေမွ်ာ္ ျဖစ္ကုန္မွာပါ..။ဘာေၾကာင္႔ ေျပာႏုိင္သလဲ ဆုိရင္ေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ “လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ ဖခင္ၾကီး” “အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ၾကီး” “တပ္မေတာ္ရဲ႕ ဖခင္ၾကီး” လုိ႔ အျမဲတမ္း ဂုဏ္ပုဒ္ေတြ အတတ္္ခံရေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေတာင္ ႏုိင္ငံေရး အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လာလွ်င္ ဆရာၾကီးရ႕ဲ အရိွန္အဝါ ေအာက္က မလြတ္ခဲ႔ပါဘူး။ စာဖတ္သူတုိ႔ လဲ သိတဲ႔အတုိင္း ဆရာၾကီး ဟာ ျမန္မာ႔ သမုိင္းမွာေရာ၊ ကမၻာ႔သမုိင္းမွာပါ အင္မတန္ ေက်ာ္ၾကားခဲ႔ပါတယ္။ ဆရာၾကီးနဲ႔ ပက္သတ္လာလွ်င္ “အမ်ဳိးသားစာဆုိ ဆရာၾကီးသခင္ ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း” “ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး” “အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရး ဗိသုကာ” “လြတ္လပ္ေရး၏ မီးရႈးတန္ေဆာင္” “ျငိမ္းခ်မ္းေရးဖခင္ၾကီး” “တကၠသုိလ္ရဲ႕ ဖြားဘက္ေတာ္” အစသျဖင္႔ အမ်ဳိးမ်ိဳးေသာ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြ ကလဲ တပ္လုိ႔ မကုန္ႏုိင္ပါဘူး..။ဆရာၾကီးသခင္ ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း ကုိ ၁၈၇၆ မတ္လ ၂၃ရက္(ၾကာသပေတး)ေန႔ တြင္ အဖဦးစံထြန္း၊အမိေဒၚအုန္းတုိ႔က ျပည္ခရုိင္၊ေရႊေတာင္ျမဳိ႕နယ္၊ဝါးလည္ရြာတြင္ ေမြးဖြားခဲ႔ျပီး၊ ၁၉၆၄ ဇူလုိင္လ ၂၃ရက္(ၾကာသပေတး)ေန႕တြင္္ ကြယ္လြန္ခဲ႔ပါတယ္။ ယခုဆုိလွ်င္ ဆရာၾကီး ဆုံးသြားတာ ၄၄ႏွစ္ျပည့္သြားပါျပီ…။ ဆရာၾကီး ကုိလြမ္းဆြတ္ သတိရေသာအားျဖင္႔…. ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ေရးသားေသာ ရသစာေပ နိဒါန္း စာအုပ္မွ… အပုိင္းအစေလး ကုိ ေဖာ္ျပပါရေစ..။
ႏုိင္ငံေရးသမားတုိ႔သည္ ဆရာၾကီးကုိ မည္ကဲဲ႔သုိ႔ ျမင္ၾကမည္ကုိ မခန္႕မွန္းတတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စာေပသမားမ်ားကမူ ဆရာၾကီးကို လူပဂၢိဳလ္တစ္ဦး အျဖစ္ျဖင္႔ သီလသမာဓိပညာႏွင္႔ ျပည့္စံု၍ု ျပည္သူလူထုအေပၚ၌ ေမတၱာအထားဆုံးျဖစ္ေသာ စာဆုိဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ စာေရးဆရာတစ္ဦးအျဖစ္ျဖင္႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ လြတ္လပ္ေရး ရရာရေၾကာင္းအတြက္ ေက်းဇူးအျပဳဆုံးျဖစ္ေသာ စာဆုိဟူ၍ လည္ေကာင္း တန္ဖုိးထားခ်င္ ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေခတ္တြင္သာမက ေနာင္လာမည့္ ေခတ္အဆက္ဆက္ တုိင္ တန္ဖုိးထားၾကလိမ္႔မည္လုိ႔ ဆုိရဲပါသည္။
၁၉၁၈ခုႏွစ္ေလာက္ကစျပီး ၁၉၅၃ေလာက္အထိ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္နီးပါး ကဗ်ာဆုိခဲ႔ေသာ ဆရာၾကီးသည္ အာရွတုိက္၌ ယခုတုိင္သတင္းေမႊးေနေသာ အိႏၵိယစာဆုိ တဂုိးႏွင္႔ လည္းေကာင္း၊ တရုတ္ဝတၳဳေရးဆရာ လူရႊန္းႏွင္႔လည္းေကာင္း တူပါသည္ဟု ယူခ်င္ပါသည္..။တူပုံမွာ တဂုိး၏ကဗ်ာမ်ားသည္ အိႏၵိယ ျပည္သူလူထု မ်က္ေစ႔ ပြင္႔ေရးအတြက္ လည္းေကာင္း၊လူရႊန္း၏ ဝတၳဳမ်ားသည္ တရုတ္ျပည္သူလူထုအတြက္ မ်က္ေစ႔ ပြင္႔ေရးအတြက္လည္းေကာင္း၊ အေျခခံျဖစ္ခဲ႔ၾကသကဲ႔သုိ႔ ၊ ဆရာၾကီး၏ ကဗ်ာမ်ားသည္လည္း ျမန္မာတုိင္းရင္းသား ျပည္သူလူထု မ်က္ေစ႔ပြင္႔ေရးအတြက္ အေျခခံ ျဖစ္ခဲ႔သည္ဟု ယူပါသည္.။ ထုိေခတ္ထုိအခါက အိႏိၵယသည္ ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕၏ စုိးမုိးမူ႕ကုိခံေနရသည္ ျဖစ္ရာအိႏိၵယတို႕၏ ဇာတိမာန္သည္ က်ဆုံးလွ်က္ရွိ၏။ ထုိသုိ႔ ျဖစ္ရသည္မွာ အိႏိၵယ၌ ကုိယ့္ရာဇဝင္၊ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ကုိ အထင္ေသးေနျခင္းတည္းဟူေသာ အျပစ္ေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္ဟု တဂုိးက ျမင္သည္။ ထုိအျပစ္ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လုံး ဇာတိမာန္မရွိႏုိင္၊ ဇာတိမာန္မရွိလွ်င္ အိႏိၵယလြတ္လပ္ေရး အတြက္ ၾကိဳးပမ္းခ်င္စိတ္မရွိႏုိင္ဟုလည္း တဂုိးကျမင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ တဂုိးသည္ အမ်ဳိးဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈကုိ အေျခခံျပဳလွ်က္ ဂီတဥၥလီ စေသာ ကဗ်ာတုိ႔ကုိ ေရးသားျခင္းအားျဖင္႔ တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္စိတ္ကုိ ႏႈိးေဆာ္ေပးခဲ႔သည္။
တဖန္ တရုတ္ျပည္သည္ လြတ္လပ္ေသာႏုိင္ငံျဖစ္ေနေသာ္လည္း၊စီးပြးေရးအားျဖင္႔ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူမႈေရးအားျဖင္႔ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥေရာပ နယ္ခ်ဲ႕ႏွင္႔ ျပည္တြင္း ဧကရာဇ္၊ ပေဒသရာဇ္တုိ႔၏ ဒဏ္ကုိေခါင္းငုံ႕၍ ခံေနရသည္။ ထုိသုိ႔ျဖစ္ရသည္မွာ အထက္တန္းလႊာတုိ႔၌ စည္းစိမ္ယစ္မူးေနၾကျခင္း အျပစ္ေၾကာင္႔ လည္းေကာင္း၊ ၊ျပည္သူလူထု၌ အၾကဳိးမျပဳ ေခတ္မမွီေတာ႔ေသာ အစဥ္အလာ အယူအဆအခ်ဳိ႕ကုိ မေျပာင္းလဲ ခ်င္ၾကေသာေၾကာင္႔လည္းေကာင္း ျဖစ္သည္ဟု လူရႊန္းျမင္သည္။ ထုိအျပစ္တုိ႔ ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လုံး တရုတ္ျပည္သည္ ဥေရာပနယ္ခ်ဲ႕ ၊ ျပည္တြင္း ဧကရာဇ္ ပေဒသရာဇ္ တုိ႔၏ ဒဏ္ကုိ တြန္းလွန္ျခင္းမျပဳႏုိင္။ တြန္းလွန္ျခင္းမျပဳႏုိင္လွ်င္ တုိးတက္ျခင္းမရွိႏုိင္ဟုလည္း လူရႊန္းျမင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ လူရႊန္းသည္ ထုိ အျပစ္တုိ႔ကုိ ျပည္သူလူထုက ျမင္လာ၍ ရႈတ္ခ်ခ်င္ၾကေအာင္ ၊ စြန္႔ခ်င္ၾကေအာင္၊ ထိုအျပစ္တုိ႔ကုိ ရႈတ္ခ်၍လည္းေကာင္း၊ သေရာ္၍လည္းေကာင္း၊ ဝတၳဳတစ္မ်ဳိး၊ ေဆာင္းပါးတစ္ဖုံေရးကာ ျပည္သူလူထု၏ မ်က္စိဖြင္႔ကုိေပးခဲ႔သည္..။
ျမန္မာျပည္သည္လည္း ထုိေခတ္ ထုိအခါကေသာ္ အိႏၵိယႏွင္႔ တေလွတည္း စီး တစ္ခရီးတည္း သြားေနေသာ တုိင္းျပည္ပင္ျဖစ္ရာ အိႏိၵယမွာကဲ႔သုိ႔ပင္ ျမန္မာ႔ဇာတိမာန္ သည္ က်ဆုံးခဲ႔သည္။ ထုိသုိ႔ျဖစ္ရသည္မွာ ျမန္မာျပည္၌ ကုိယ္႔ရာဇဝင္၊ကုိယ္႔ယဥ္ေက်းမႈ၊ တုိ႔ကုိ အထင္ေသးေနၾကျခင္းေၾကာင္႔ တည္းဟူေသာ အျပစ္ ေၾကာင္႔ ျဖစ္ရသည္ဟု အိႏိၵယ၌ တဂုိးျမင္သလုိ ျမန္မာျပည္၌လည္း ဆရာၾကီး ျပတ္ျပတ္သားသား ျမင္ခဲ႔သည္။ ထုိအျပစ္ကုိ ပြဲဦးထြက္ လုပ္ငန္းတစ္ရပ္ အျဖစ္ျဖင္႔ ေခ်ဖ်က္ႏုိင္မွသာ ျမန္မာျပည္၏ လြတ္လပ္ေရးလမ္းစဥ္ ေျဖာင္႔ျဖဴးမည္ဟု လည္း ဆရာၾကီး ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္ ခဲ႔သည္။ အိႏိၵယတြင္ တဂုိးသည္ အမ်ဳိးဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈကုိ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ခံကတုတ္ျပဳကာ အိႏိၵယဇာတိမာန္ က်ဆုံးမႈကုိ တုိက္ဖ်က္ခဲ႔သည္.။ ျမန္မာျပည္၌ကား ဆရာၾကီးသည္ အတိတ္ျမန္မာ႔ ရာဇဝင္မွ ျမန္မာ႔ ဂုဏ္ရည္ အစိတ္အပုိင္းကုိ ပဓာနအားျဖင္႔ ခံကတုတ္ျပဳကာ ျမန္မာ႔ဇာတိမာန္ က်ဆုံးမႈ ကုိ တုိက္ဖ်က္ခဲ႔သည္။ ၁၉၁၃ ခုႏွစ္၊ ဗုိလ္ဋီကာ ေဆာင္းပါးမ်ားကုိ ေရးသည္မွ အစျပဳ႕၍ မွာေတာ္ပုံဝတၳဳ၊ ေဒါင္းဋီကာ၊ ဘြိဳင္းေကာက္ဋီကာ၊ ေမ်ာက္ဂ႑ိ၊ ေခြးဋီကာ၊ သခင္ဋီကာတုိ႔ကုိ ဆက္တုိက္ ေရးကာ ရာဇဝင္နီတိ ေဆာင္းပါးမ်ား ကုိေရးသည္အထိ ယုံယုံ ၾကည္ၾကည္ တုိက္ပြဲဝင္၍ ျမန္မာတုိင္းရင္းသား ျပည္သူတုိ႔ ၏ မ်က္စိကုိ ဖြင္႔ေပးခဲ႔ သည္.။
သူ႔စာတြင္ ‘ ဘမရာပလႅင္ ေသာင္းေျမ့ပဟုိရ္ႏွင္႔ ၾကငွန္းဆီက၊ သမၻာမထင္ ေဒါင္းေငြ႕ညဳိသနဲ႔ သန္းေပမဲ႔၊ ရာဇဝင္ ေကာင္းေပ႔ဆုိတဲ႔ အခန္းေတြႏွင္႔ သိမ္ဦးရြာေတာင္ မွာ စိန္ျခဴးၾကာေညာင္နဲ႔ လြမ္းခ်ိန္မုိ႔ ၊ ဆရာအရွင္မွာ ရာဇဝင္နဲ႔ ထမ္းရေပမေပါ႔’ ဟု ဆရာၾကီး ကုိယ္တုိင္ အတိအလင္း ေၾကြးေၾကာ္ခဲ႔ သည္ကုိ ေထာက္ျခင္းအားျဖင္႔ ျမန္မာ႔ လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲ၌ အတိတ္ကျမန္မာရာဇဝင္ မွ ျမန္မာ႔ဂုဏ္ရည္ ခံကတုတ္ကုိ ဆရာၾကီး အသုံးျပဳမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာၾကီး သႏၷိ႒ာန္ခ်ခဲ႔ေၾကာင္းကုိ သိႏုိင္သည္။
ထုိေခတ္အခါ က ေတးကဗ်ာတုိ႔၏ စကားအသိမ္အေမြ႔ ၊ အယဥ္အေက်း အႏုအႏြဲ႔ ပလီပလာ တီတီတာတာ သက္သက္တုိ႔ ၌သာ မိန္းေမာေနၾကေသာ အျခားကဗ်ာ ဆရာအခ်ဳိ႔ သည္လည္းေကာင္း က်မ္းဂန္စာေပမ်ားထဲ ၌သာ ပါျပီးသားျဖစ္ေသာ အသိေပးစကား သက္သက္တု္ိ႕ ကုိသာ ခၽြတ္စြပ္ ေဖာက္သည္ခ်ကာ ခံညားထည္ဝါေနၾကေသာ စာေရးဆရာ အခ်ဳိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဆရာၾကီး၏ ကဗ်ာမ်ားကုိ ေပါ႔ေပါ႔ တန္တန္မွ်ထင္မွတ္ခဲ႔ ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕သည္ အကာကုိပင္ အႏွစ္ထင္ေန၍ အျပစ္တင္လြဲခဲ႔ၾကေသးသည္.။ ဥပမာ- ဆရာၾကီး သည္ မိမိေရးေလ႔ရွိ ေသာ မန္က်ည္းရြက္သတ္ နေဘထပ္ေလးခ်ဳိးရွည္မ်ားကုိ မဟာကဗ်ာ ေလးခ်ဳိးၾကီး ဟူ၍ ေခၚေဝၚသုံးစြဲခဲ႔သည္။ ထုိသုိ႔ ေသာ ေလးခ်ဳိးအစပ္မ်ားသည္ ထုိအခါ ကေသာ္ ဇတ္ပြဲ၊ ရုပ္ေသးပြဲတုိ႔၌ ငုိခ်င္းအတြက္ သုံးစြဲေသာ အစပ္မ်ဳိး ျဖစ္္သည္.။ ထိုအခါ ထုိအခ်ဳိးထဲကမွ ‘ေတးမ်ဳိး အျပီး မသာမယာကုိ ေလးခ်ဳိးၾကီး မဟာကဗ်ာ ရယ္လုိ႔ ေခၚရက္ေလျခင္းဟု’ ကဲ႔ရဲ႕ သူမ်ားေပၚခဲ႔သည္..။ထုိသူတုိသည္ ဆရာၾကီး၏ ကဗ်ာဥာဏ္ တန္ဖုိးအစစ္အမွန္ကုိ မျမင္ခဲ႔ေပ။ နာမ ပညတ္ေလာက္ကုိသာ ေရးၾကီးခြင္႔က်ယ္ ျမင္ခဲ႔ၾကသည္ဟု ထင္မိသည္။ အႏုပ္မက္၍ အခြက္ပ်က္ရေသာ သေဘာမ်ဳိး ႏွင္႔တူသည္။
ထုိေခတ္ထုိအခါက ထုိသုိ႔ ျမင္တတ္ၾက၍ ထုိသုိ႔ ေပါ႔ေပါ႔ တန္တန္ မွတ္ထင္ၾကသည္မွာ အံ့ၾသစရာမဟုတ္ပါ။ ယခုေခတ္ ယခုအခါ၌ပင္ ဆရာၾကီး၏ ကဗ်ာဥာဏ္တန္ဖုိးကုိ ျမင္တတ္ေအာင္ အားမထုတ္လုိၾကေသာ စာသင္ဆရာ ပညာရွိ အေခၚခံသူ အခ်ဳိ႕ အစိတ္အပုိင္း၌ ဆုိခဲ႔ေသာ အယူအဆမ်ိဳးႏွင္႔ အမွတ္အထင္တုိ႔ ရွိေနၾကေသးသည္ကုိ ေတြ႔ေနလွ်က္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ရာတြင္ ဆရာၾကီးသည္ ထုိေခတ္ထုိအခါကပင္ သူ႔စိတ္ကုိသူ သိျပီးျဖစ္သျဖင္႔ မသိသူ၊ တန္ဖုိးမျဖတ္တတ္ေသာသူတုိ႔၏ အဆုိအမိန္႔ အေသးအဖြဲတုိ႔ကုိ သူ႔စကား အစစ္ျဖင္႔ ၊ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ မမွိတ္မသုန္ ေရးခ်ယ္ခဲ႔သည္။ ထုိသုိ႔ ေရးခဲေသာေၾကာင္႔ ျမန္မာျပည္သူလူထုသည္ ဆရာၾကီး၏ ကဗ်ာတုိ႔ မွာတဆင္႔ အတိတ္ျမန္မာ ရာဇဝင္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားတြင္္ ခ်ီးက်ဴးသင္႔သည္ကုိ ခ်ီးက်ဴးလာတတ္ေသာ ပညာကုိလည္းေကာင္း၊ ကရုဏာျဖစ္သင္႔သည္ကုိ ဂရုဏာျဖစ္လာတတ္ေသာ ပညာကုိလည္းေကာင္း၊ အားတတ္သင္႔သည္ကုိ အားတတ္လာေသာ ပညာကုိလည္းေကာင္း၊ ႏွေျမာသင္႔သည္ကုိ ႏွေျမာတတ္လာတတ္ေသာ ပညာကုိလည္းေကာင္း၊ တတ္ေျမာက္လာၾက၍ မီးခဲျပာဖုံး၊ ဇာတိမာန္စိတ္ဓါတ္ကုိ ျပန္လည္ရရွိလာသည္ဟု ယူပါသည္.။ ပုဂံေခတ္ဘြဲ႔၊ အင္းဝေခတ္ဘြဲ႔၊ တပင္ေရႊထီးဘြဲ႔၊ ေတာင္ငူရာဇာဘြဲ႔၊ အေလာင္းမင္းတရားဘြဲ႔၊ မင္းတုန္းမင္းဘြဲ႔၊ ဗုိလ္လေရာင္ဘြဲ႔၊ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမဘြဲ႔၊ စသည္တုိ႔သည္ ဇာတိမာန္ စိတ္ဓါတ္အတြက္ မရုိးႏုိင္ေသာ စာမ်ားျဖစ္သည္..။
အိႏိၵယ လြတ္လပ္ေရးကုိ ေနရူးသည္ ေလာေလာဆယ္ ယူေပးခဲ႔သည္မွာမွန္၏။ သုိ႔ရာတြင္ တုိင္းျပည္၏ ဆႏၵအင္အားကုိ တဂုိးက စည္းရုံးေပးႏုိင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။ တရုတ္ျပည္သစ္ထူေထာင္ေရးကုိ ေမာ္စီတုန္းသည္ ေလာေလာဆယ္အားျဖင္႔ ယူေပးခဲ႔သည္မွာ မွန္၏၊ သုိရာတြင္ တုိင္းျပည္၏ ဆႏၵအင္အားကုိ လူရႊန္းက စည္းရုံးေပးခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။ ထုိနည္းတူစြာ ျမန္မာႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ေလာေလာဆယ္ အားျဖင္႔ ယူေပးခဲ႔သည္မွာ မွန္၏။ သုိ႔ရာတြင္ တုိင္းျပည္၏ ဆႏၵအင္အားကုိ သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းက စည္းရုံးေပးႏုိင္ခဲ႔ေသာေၾကင္႔ ျဖစ္သည္..ဟု ယူဆပါသတည္း။
ဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း ..ကြယ္လြန္ျခင္း ၄၄ႏွစ္ျပည့္ကုိ လြမ္းဆြတ္တမ္းတ ေသာအားျဖင္႔……..မွ်ေဝလုိက္ ရပါသည္..။
အိမ္လြမ္းသူ
ဆုံရပ် 1st Dec 2024
2 weeks ago
8 comments:
ေဝမွ်တာ ေက်းဇူးဗ်ာ...မသိေသးတာေတြ ဖတ္သြားရပါတယ္..
အိမ္လြမ္းသူ။
တန္ဖိုးရွိတဲ့ စာေတြပါ။ ၾကည့္စမ္းပါအံုး...
“ျမန္မာႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ေလာေလာဆယ္ အားျဖင္႔ ယူေပးခဲ႔သည္မွာ မွန္၏။ သုိ႔ရာတြင္ တုိင္းျပည္၏ ဆႏၵအင္အားကုိ သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းက စည္းရုံးေပးႏုိင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္..ဟု ယူဆပါသတည္း။”
မွတ္သားေလာက္တဲ့ အယူအဆေတြပါပဲ။ ဘာလို႔မ်ား ဇူလိုင္မွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္၊ တန္ဖိုးၾကီးတဲ့ ဆံုးရံႈးမႈေတြ ရွိေနပါလိမ့္။
ေဝမွ်တာေက်းဇူးပါ။
တယ္လည္းေကာင္းတဲ့မွ်ေ၀းျခင္းပဲဗ်ာ.. တန္ဖိုးရွိပါေပမယ္.. E-Journal ကစာေပေတြဖတ္ရရင္ ရင္ထဲမွာ အသိေတြတိုးတိုးလာတယ္
တကယ္ႏွစ္သက္မိပါတယ္ ၊၊အမွတ္လည္းရေစပါတယ္ ၊၊
ေက်းဇူးပါ ၊၊
တကယ္ႏွစ္သက္မိပါတယ္ ၊၊အမွတ္လည္းရေစပါတယ္ ၊၊
ေက်းဇူးပါ ၊၊
ဆ-ဆရာလြမ္း…
မႈိင္းရဲ့လမ္းကုိ
ဆက္လက္ ခ်ီလွမ္းၾကပါစုိ႔။……….။
ေဝမွ်ေပးတာ ေက်းဇူးပါ..
မွတ္သားသြားပါတယ္..
ေ၀မွ်ေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .. ကိုတာတူး။
Post a Comment