အနာဂတ္ရဲ႕ ခ်စ္ပံုျပင္
အလုပ္ခန္းမွာ ကုမၸဏီနဲ႔ အစည္းေဝးရွိေနတုန္း လက္ေကာက္ဝတ္က ဖန္သားျပင္ေလးကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ဟုတ္တယ္။ ဒီအစည္းေဝးျပီးတာနဲ႔ ျပင္ဆင္စရာရွိတာေတြ ျပင္ရအံုးမယ္။ ေန႔လည္ပိုင္းေလာက္ကတည္းက သတိေပးစနစ္က လာေျပာေနတာ။ ဒီေန႔ညေန ေကာင္မေလးကို သြားေတြ႕ဖို႔ရွိတာကို မေမ့ဖို႔နဲ႔ ျပင္ဆင္စရာရွိတာေတြ ျပင္ဆင္ဖို႔ေလ။ အဲဒီအတြက္ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးရက္ေလာက္ကတည္းက တကိုယ္ရည္ညႊန္ၾကားမႈဌာနကို အခ်က္အလက္ေတြပို႔ထားလိုက္တာ။ သူတို႔ရဲ႕ အၾကံျပဳခ်က္ကလည္း ေကာင္းမြန္ေၾကာင္းနဲ႔၊ သင့္ေတာ္ေၾကာင္းပဲဆိုေတာ့ စိတ္ေအးသြားရတယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ အၾကံျပဳခ်က္ေတြ တပံုတပင္နဲ႔ စိတ္ရႈပ္စရာေတြ ပါလာတတ္လို႔ေလ။ တခါကလည္း ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ကိုယ္ သဘာဝဥယ်ဥ္မွာ ေနဝင္ခ်ိန္သြားၾကည့္မိတာ၊ အျပန္မွာ ေလေအးေတြမိျပီးဖ်ားလာတာ။ အေတာ္ရွင္းယူလိုက္ရတယ္။ သူတို႔ညႊန္ၾကားခ်က္မပါဘဲ သြားလို႔ဆိုျပီး အာမခံေၾကးေတာင္ ျပန္ေလ်ာ္ရေတာ့မလို႔။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက စိတ္မွာ တစ္ခုခုကို လြမ္းသလိုလိုျဖစ္လို႔ သြားၾကည့္မိတာပါဆိုတာကို လက္ခံသြားလို႔ ေတာ္ေသးတယ္။
ဒီျပႆနာျဖစ္ျပီးကတည္းက အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ကုိ မၾကာခဏ အၾကံျပဳေနေတာ့တာ။ အခုေတာ့ သူတို႔လည္း အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ တလေလာက္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိေနတဲ့ ကြန္ယက္ေပၚက စကားဝိုင္းကို အလည္ေရာက္တုန္း ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ ခင္လာတာေလ။ အဲဒီေန႔က စကားဝိုင္းမွာ သိပ္ျပီးစကားမေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဖန္သားျပင္ေပၚက သူ႔မ်က္ႏွာေလးက အရမ္းဆြဲေဆာင္ေနေတာ့တာ။ အခ်ိန္ကုန္မွန္းမသိ ကုန္သြားေတာ့တာပဲ။ စကားဝိုင္းကေန ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက ေနာက္နာရီဝက္မွာ အခ်ိန္ေပးႏိုင္ရင္ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ကြန္ယက္ေပၚလာခဲ့ပါအံုးတဲ့။ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ပံုရိပ္တုနည္းပညာနဲ႔ ဆံုျပီး ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာဖို႔ဆိုတာကို။ သူငယ္ခ်င္းကလည္း ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ေကာင္၊ သူ႔ကြန္ယက္ေပၚေရာက္သြားမွ ေကာင္မေလးကိုပါ သူကဖိတ္ထားတာကိုး။ စိတ္မွာေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္သြားတာ။ တနာရီခြဲေလာက္ၾကာေအာင္ သံုးေရာက္သား အခ်ိန္ျဖဳန္းလိုက္ၾကတယ္။ ပံုရိပ္တုနည္းပညာနဲ႔ ဆံုလိုက္ကတည္းက ေကာင္မေလးရဲ႕ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းတဲ့ အေတြးအေခၚ၊ ရွင္းသန္႔ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးကို သတိထားမိျပီး စကားေတြ အမ်ားၾကီးပဲ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ စိတ္မွာလည္း စြဲလမ္းသြားမိတယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ရင္ခုန္ၾကည့္အုံးမယ္ဆိုျပီး တကိုယ္ရည္ညႊန္ၾကားမႈဌာနကို အခ်က္အလက္ေတြ ခ်က္ခ်င္းမေပးခဲ့ဘူး။ ဒါေတာင္မွ မနက္အိပ္ရာထဆိုရင္ ဇီဝအခ်က္အလက္ေတြ ေပးပို႔ရင္း ဒီရက္ပိုင္းမွာ အခ်စ္အေငြ႕အသက္ေတြ ေတြ႕ေနတယ္ လာေျပာတာ ႏွစ္ခါေလာက္ၾကံဳေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ဆက္ေပးလို႔ ခင္မင္သြားကတည္းက ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ္ပုိင္ကြန္ယက္ေတြမွာ ဆံုျဖစ္ၾကတယ္။ တလေလာက္အတြင္းမွာ ပံုရိပ္တုနည္းပညာနဲ႔လည္း သံုးခါေလာက္ ဆံုျပီးသြားျပီ။ ႏွစ္ခါေလာက္ကေတာ့ သူ႔ွဆီမွာပဲ ဆံုျဖစ္တာပါ။ ဒုတိယ တစ္ေခါက္မွာပဲ ခံစားမႈခ်င္းဖလွယ္၊ ရင္ထဲကစကားေတြကို ဖြင့္ေျပာျပီး ခ်စ္ခြင့္ပန္ခဲ့တာေပါ့။ ေကာင္မေလးကလည္း ပြင့္လင္းစြာပဲ တုန္႔ျပန္ရင္း ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတာေလ။ မွတ္မိေသးတယ္။ အဲဒီေန႔က ေကာင္မေလးကို အနမ္းေလးေတြေတာင္ ေျခြခဲ့မိေသး။ ေနာက္ပိုင္း မၾကာခဏဆံုျဖစ္ၾကရင္း လက္ထပ္ဖို႔ေျပာလိုက္ေတာ့မွ လူခ်င္းေတြ႕ဖို႔ျဖစ္လာတာေလ။ ေကာင္မေလးေနတဲ့ျမိဳ႕က ကီလိုမီတာ ၆၀၀ ေလာက္ေဝးတယ္ဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးအဆင္ေျပေအာင္ လမ္းခုလတ္က ျမိဳ႕ေလးတစ္ခုမွာပဲ ခ်ိန္းလိုက္တာ။
ေဟာ …အေတြးလြန္သြားတာကို ကုမၸဏီအၾကီးအကဲ သတိထားမိသြားတယ္ထင္ပ၊ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ လွမ္းေမးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔အစည္းေဝးက ေအးေဆးပါ။ လက္ရွိတာဝန္ယူထားတဲ့ အာဖရိက အလယ္ပိုင္းအေၾကာင္းမဟုတ္ေပမဲ့ ေက်ာင္းသားဘဝက အထူးျပဳေလ့လာခဲ့တဲ့ စာတန္းမွာ ဒီအေၾကာင္းေတြကို အက်ယ္တဝင့္ေလ့လာထားတယ္။ အေ႔ရွအလည္ပိုင္းက ဘဝပ်က္ေနသူေတြအေၾကာင္းေလ။ ဟိုး.. လြန္ခဲ့တဲ့တခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ကမာၻ႕အခ်မ္းသာဆံုး ေရနံႏိုင္ငံေတြ ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ ဆင္းရဲမြဲေတေနရတာေတြအတြက္ ေျဖရွင္းဖို႔ နည္းလမ္းေတြ အေၾကာင္းေပါ့။ ကုမၸဏီရဲ႕ အဓိကအလုပ္က ေလထုသန္႔ရွင္းေရးေလ။ ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီသန္႔ရွင္းေရး ကုမၸဏီမွာအလုပ္ရဖို႔ကုိ အမ်ားၾကီးၾကိဳးစားခဲ့ရတာ။ အခုေတာ့လည္း ၾကိဳးစားမႈနဲ႔ထိုက္တန္တဲ့ ေနရာကိုရေနပါျပီ။ ကမာၻ႕အခ်မ္းသာဆံုး ႏိုင္ငံေတြရွိတဲ့ အာဖရိကအလည္ပိုင္းရဲ႕ ေလထုသန္႔ရွင္းေရးပိုင္း တာဝန္ခံေပါ့။ ေတာ္ရံုလူမရႏိုင္တဲ့ ေနရာျဖစ္သလို၊ အေတာ္လည္းဂရုစိုက္ရတဲ့ ေနရာေတြေလ။ သူတို႔ရဲ႕ အဓိကခ်မ္းသာမႈ သဘာဝတရားကို ထိန္းသိမ္းမႈမွာ ပါဝင္ပက္သက္ေနရတာကိုး။
ေအာ္.. အခုမွပဲ သေဘာေပါက္တယ္။ အစည္းေဝးျပီးခါနီးလို႔ ကိုယ့္ဆီကေန အၾကံဉာဏ္နဲ႔ အျမင္ေတြေမးတာကိုး။ ေျပာစရာေတြမ်ားေပမဲ့ သူတို႔ေတြရဲ႕ ေရနံကိုပဲ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈအတြက္ ဖက္တြယ္ထားမႈကို စြန္႔လႊတ္တာေနာက္က်ပံု။ ဆက္သြယ္ေရးကြန္ယက္ရဲ႕ လွ်င္ျမန္မႈနဲ႔ ပြင့္လင္းမႈကို ယဥ္ေက်းမႈမ်က္ႏွာစာကေန ဇြတ္အတင္းပိတ္ပင္ထားမိတာ မွားသြားပုံ။ သူတို႔ေဒသရဲ႕ သဘာဝအရင္းအျမစ္၊ အလွအပ ရွားပါးမႈကို ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းဖို႔ လိုအပ္ေနပံုေတြကိုပဲ အဓိက ေဆြးေႏြးေပးလိုက္တယ္။ အဆံုးသတ္အေနနဲ႔ လူသားခ်င္းစာနာမႈအရ အနိမ့္ဆံုးေစ်းနဲ႔ ေလထုသန္႔ရွင္းေရးကို လုပ္ေပးသင့္ေၾကာင္း၊ အာဖရိကႏိုင္ငံေတြလို ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံေတြက နယ္ျခားမဲ့ လူမႈကူညီေရးအဖြဲ႕ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လွ်င္ ေလထုသန္႔ရွင္းမႈကို ေအာင္ျမင္စြာေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေၾကာင္း အၾကံျပဳလိုက္တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ အစည္းေဝးကိုရပ္၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေနာက္နာရီ ၂၀ အတြင္း အဖြဲ႕ဝင္ေတြဆီကို အေၾကာင္းျပန္လိုက္မယ္လို႔ ဌာနခ်ဳပ္က အေၾကာင္းျပန္ျပီးသြားေတာ့ ေ႔ရွသံုးဖက္ျမင္ဖန္သားျပင္ကေန တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ ေပ်ာက္ကုန္ၾကျပီ။ ကိုယ္ကေတာ့ ဌာနခ်ဳပ္မွာ ဆက္သြယ္ေရး ကြန္ယက္ပိုင္းဆိုင္ရာ သူငယ္ခ်င္းကို ႏွဳတ္ဆက္ဖို႔ ေဆာင့္ေနလိုက္ေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ဟိုဟို ဒီဒီ ေျပာၾကျပီး ႏွဳတ္ဆက္လိုက္တယ္။ သူ႔ေနလည္စာအတြက္ ကိုယ္ကပဲ ဒကာခံလိုက္တယ္။ အစားအေသာက္ကြန္ယက္ကေန သူငယ္ခ်င္းအတြက္ အေကာင္ဆံုးေန႔လည္စာကို သူ႔တကိုယ္ရည္ညႊန္ၾကားမႈအရ ပို႔ေပးခိုင္းလို္က္တယ္ေလ။ အင္း.. ကိုယ္တိုင္လည္း ေန႔လည္စာကို စားရအုံးမယ္။ အလုပ္ခန္းကထြက္၊ ထမင္းစားခန္းဝင္ျပီး ေန႔လည္စာအတြက္ အၾကံျပဳစာရင္းကို ၾကည့္လို္က္တယ္။ ဟုတ္ျပီ၊ မိႈကစြန္းေၾကာ္စားတာပဲေကာင္းမယ္ ဆိုျပီး နံပါတ္ ၄ ကိုေရြးေပးခဲ့လိုက္တယ္။
ေရခ်ိဳးရအံုးမယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းမွန္ေ႔ရွမွာ ခဏရပ္ျပီး ကိုယ္အပူခ်ိန္ကို ေပးလိုက္တယ္။ ျပီးရင္အေကာင္းဆံုး အပူခ်ိန္အေနအထားနဲ႔ ခ်ိဳးေရရမယ္။ ေဟာ.. အခုမွေတြ႔တယ္။ ဆံပင္ေတြက နည္းနည္း ပံုမက်သလိုပဲ။ ဆံပင္ညွပ္ဖို႔ ခလုပ္ကိုႏွိပ္လိုက္တယ္။ ဆံပင္ညွပ္အုပ္ေဆာင္းေပၚလာျပီး ပံုစံေကာင္းေအာင္ ျပင္ေပးတယ္။ ေလဆာနဲ႔ ဆံပင္ကို တိေပးတာဆိုေတာ့ ေခါင္းေလွ်ာ္စရာလည္းမလိုေတာ့ဘူးေပါ့။ ကဲေရခ်ိဳးမွပဲ။ အစားအေသာက္ေတြ အဆင္သင့္ေနေၾကာင္း အခ်က္လည္းျပေနျပီကိုး။ ေရမိုးခ်ိဳး ထမင္းစားျပီးသြားရင္ေတာ့ ေကာင္မေလးဆီမသြားခင္ လန္းသြားေအာင္ ခဏအိပ္ဖို႔ ဇီဝဌာနကို အေၾကာင္းၾကားအံုးမယ္။ သူတို႔က ခဏအတြင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေအာင္လုပ္ေပးျပီး အေကာင္းဆံုးအေျခအေနေရာက္ရင္ ႏိႈးေပးမယ္ေလ။
အင္း.. လူအမ်ားနဲ႔ မေတြ႕တာၾကာလို႔ သံလို္က္ရထားကို ေရြးလိုက္ေတာ့လည္း ထူးမျခားနားပါပဲ။ အားလံုးက သူ႔အလုပ္နဲ႔သူ စကားေျပာလို႔လည္းမရ၊ ေျပာသာေျပာရတာ ကိုယ္တိုင္လည္း ေဘးလူေတြနဲ႔ စကားသိပ္မေျပာခ်င္ပါဘူး။ အျပင္မွာ အခုလိုခရီးသြားေနရတာကိုပဲ စိတ္ပင္ပန္းလွေပါ့။ ညႊန္ၾကားမႈဌာနက ေရြးေပးတဲ့ လက္မွတ္ေနရာ ေကာင္းလို႔သာေတာ္ေသးတယ္။ သြားရမွာကလည္း ခဏပါပဲ။ သဘာဝ ရႈခင္းေတြၾကည့္လို႔ေကာင္းတဲ့ ျမိဳ႕ေလးေပါ့။ ေကာင္မေလးနဲ႔ ဆံုဖို႔ေနရာကိုလည္း ေရြးေပးထားၾကတယ္။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အၾကိဳက္ ေနရာေလးေပါ့။ ေရကန္ၾကီးရွိမယ္။ ၾကာပန္းေတြရွိမယ္။ ျပီးေတာ့ အရိပ္ရပင္ၾကီးေတြလဲရွိမယ္။ ကိုယ္ကေတာ့ ကံ့ေကာ္ပင္ကိုပဲေရြး ထားလိုက္တယ္။ သူတို႔ကေတာ့ စြယ္ေတာ္ပင္ကို ဦးစားေပး ေရြးထားတာ။ စားစရာကေတာ့ ညေနစာျဖစ္ေနလို႔ ႏွစ္ဦးစလံုးအဆင္ေျပမဲ႔ နာနတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ကိုပဲ ေရြးထားတယ္။ ဒါေတာင္ တစ္ရက္ၾကိဳမွာလိုက္လို႔ မဟုတ္ရင္ ရလိုက္မယ္ မထင္ဘူး။ ေနာက္ ၅ မိနစ္ဆိုရင္ေတာင္ ေရာက္ေတာ့မွာပါလား။ ခ်စ္သူနဲ႔ ေတြ႕ရမွာဆိုေတာ့ မလစ္ဟင္းရေအာင္ အခ်က္အလက္အားလံုးကို ျပန္စစ္ထားအံုးမွ ျဖစ္မယ္။
လက္ေကာက္ဝတ္က ဖန္သားျပင္ေလးကေန အားလုံးကို ျပန္စစ္လိုက္တယ္။ ကိုယ္အပူခ်ိန္၊ အသားရည္စိုေျပမႈ၊ အဝတ္အစား အဆင္ေျပမႈ၊ ဆံပင္ပံုစံ၊ ခံတြင္းနံ႔၊ အေရးၾကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ ႏွလံုးသားရဲ႕ အေနအထား။ အိုေက။ အားလံုးအဆင္ေျပေနျပီ။ ကဲ.. ကိုယ္လာျပီခ်စ္သူေရ….။
ေဟာ.. ဟိုဘက္ ခရီးသြားစၾကၤန္ကေန ထြက္လာေနတာ ေကာင္မေလးပဲ။ အိုၾကည့္စမ္းပါအံုး။ မိုးျပာေရာင္ ခ်ည္သားအကၤ်ီေလးနဲ႔ လွေနလိုက္တာ။ အေျပးပဲ ခ်စ္သူကို သြားၾကိဳလိုက္မိတယ္။ ျပီးေတာ့ ဘူတာကေန ၾကိဳမွာထားတဲ့ မိုးပ်ံယဥ္နဲ႔ ဥယ်ဥ္ဘက္ကို ထြက္ခဲ့ေတာ့တယ္။ ဟိုကိုလည္းေရာက္ေရာ ကံ့ေကာ္ပန္းနံ႔ေလးေတြနဲ႔ ၾကည္ႏူးစရာ ညေနပါပဲ။ ခ်စ္သူလက္ေလးကို ဆြဲကိုင္ျပီး အနာဂတ္အတြက္စကားေတြေျပာ။ ခ်စ္သူစကားေတြကိုလည္း နားေတာင္၊ ေနာက္ျပီး ရင္ခြင္ထဲမွာထားျပီး ညေနခ်ိန္ေနမင္းၾကီးကို ၾကည့္လိုက္ရတာ မေမ့ႏိုင္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလးေတြေပါ့။ ကိုယ္တိုင္လည္း ဘဝမွာ ေထြးပိုက္စရာရင္ေငြ႕တစ္ခု အရမ္းလိုအပ္ပါလားလို႔ ေတြးမိလိုက္တယ္။ ဒီလိုေႏြးေထြးမႈမ်ိဳးကို ေဝးေနခဲ့တာ ၾကာပါျပီေကာ။ ဟိုး.. လူငယ္ဘဝကတည္းကေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ နာနတ္ေဖ်ာ္ရည္ တဝက္မက်ိဳးေပမဲ့ အခ်ိန္ကိုခိုးလို႔မွမရေတာ့ ခ်စ္သူကို ဘူတာျပန္လိုက္ပို႔လိုက္တယ္။
အျပန္လမ္းက အခ်ိန္ေလးေတြ တိုလြန္းသလိုပဲ။ ၾကည္ႏူးခဲ့ရတာေတြကို ျပန္စဥ္းစားလို႔ကို မဝဘူး။ ခ်စ္သူရဲ႕ ဆံႏြယ္ေလးေတြ၊ အယုအယေလးေတြေပါ့။ ဒီအတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ဒီေန႔ည ဘာအလုပ္မွ ေကာင္းေကာင္းလုပ္နိုင္မယ္ မထင္ဘူး။ မထူးပါဘူး။ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာ ေကာင္းမယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ဒီတစ္ေန႔စာနားဖို႔ ရွိေနတဲ႔အစီစဥ္ေတြ ဖ်က္လိုက္ေတာ့မယ္။ လမ္းမွာကတည္းက အခ်က္အလက္ေတြ စစ္ထားျပီး အခ်ိန္ေျပာင္းဖို႔ တစ္ကိုယ္ရည္ညႊန္ၾကားမႈ ဌာနကို ပို႔တာေကာင္းမယ္။
ဟာ… ..အခ်က္အလက္ေတြစစ္။ အခ်က္အလက္ေတြစစ္ဆိုမွ တညေနလံုး သူ႔ေဘးကေကာင္မေလးကို သူလက္ကိုင္ေနတာ။ သူ႕လက္ေကာက္ဝတ္မွာ အခ်က္အလက္ ဖန္သားျပင္ေလးမွ မပါပဲ။ သြားျပီ။ သူကိုယ္တိုင္မလာဘဲ သူ႔ကိုယ္ပြားကို လႊတ္လိုက္တယ္ေပါ့ေလ။ ဒါေၾကာင့္ တညေနလံုး အကုန္အဆင္ေျပျပီး သူ႔မ်က္လံုးေလးေတြက တခ်က္တခ်က္ အသက္မဲ့ေနသလိုျဖစ္ေနတာကိုး။ စိတ္ဆိုးလိုက္တာကြာ .… “ ေတာက္ ”။
သုခမိန္။…..။
KuchingTrip
1 week ago
