အဲဒီေန႔ကေပါ့ အလုပ္ကအျပန္ တစ္ခြက္တစ္ဖလား ၀င္ဆြဲတာ။
အျပန္လမ္းမွာ ဆိုးလြန္း၀ါးလြန္း လူျမင္မေကာင္း၊သူျမင္မေကာင္းယိုင္ထိုးေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ပါးစပ္ကလည္း တတြတ္တြတ္နဲ႔ အသံေတြထြက္ေနေပမယ့္ ဟိုလိုညစ္ညစ္ညမ္းညမ္းေတြကလည္း မေျပာတတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္ေအာ္တာကလည္း "ဘယ္ေခြးမွ လူမထင္ဘူးကြ" လို႔ပါ။ ဘာမွားလို႔လဲဗ်ာ။ ဘယ္လိုကဘယ္လို အျမင္ကတ္ခံေနရမွန္းကို မသိပါဘူး။ တစ္ခုခုနဲ႔ေတာ့ အထုခံလိုက္ရပုံတူပါရဲ႔။
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က သူ႔ေနာက္ကလိုက္ခဲ့ပါလို႔ေခၚလို႔ အခန္းတစ္ခန္းထဲကို ၀င္ရတယ္ဗ်။ စေပ့ျမန္မာေတြက အင္တာဗ်ဴးခ်င္ၾကလို႔တဲ့။ လူ႔ျပည္က ျမန္မာတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ခ်င္ေနတာၾကာၿပီတဲ့။ မင္းတို႔လည္း ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြပဲဟာကို ဘာထူးဆန္းလို႔လဲ ျပန္ေျပာေတာ့ ေကာင္ေလးက ကြ်န္ေတာ္တို႔က ျမန္မာပါပဲတဲ့၊ ဒါေပမယ့္ လူျပည္ကေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ေအာ္ ဒါ့ေၾကာင့္စေပ့ျမန္မာေတြလို႔ ေျပာခဲ့တာကိုး။
အခန္းထဲကို ၀င္လိုက္ေတာ့ လန္႔သြားတာပဲဗ်ာ။ "အူ..အူ.." ဆိုၿပီးထေအာ္ပါေရာလား။ ေဘးက ေကာင္ေလးကို ဘာေၾကာင့္ ေခြးလိုေအာ္ေနရတာလဲေမးေတာ့ ေခြးလိုေအာ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားပါပဲတဲ့။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ေဘးကေကာင္ေလးက စကားျပန္ကိုဗ်။ ျမန္မာလူမ်ိဳးျခင္းအတူတူ စကားျပန္ထားရသတဲ့။ ဟီးဟီး ၾကားဘူးေပါင္ဗ်ာ။ က်န္တဲ့လူေတြက က်ဳပ္ေျပာတတ္တဲ့ လူစကားကို မေျပာတတ္တာဗ်။ ဟိုေကာင္ေလးက ေရွးေဟာင္းျမန္မာစကားကိုေလ့လာတာတဲ့။ ဘယ္လိုပါလိမ့္။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေရွးေဟာင္းတာလဲဆိုေတာ့၊ ဦးေလးတို႔ ကမာၻမွာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ပဲရွိေသးတာမဟုတ္လားတဲ့။ ဒီမွာက ၃၀၀၇ ခုႏွစ္ေရာက္ေနပါၿပီတဲ့။
ေမးၾကပါေလေရာ။ ဦးေလးက ဒီကို ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲတဲ့။ က်ဳပ္လည္း မွတ္မိသေလာက္ပဲ ႐ွက္ကေလးပင့္ခ်င္လို႔ ၀င္ဆြဲလိုက္တာ၊ ဘယ္ေသာက္ကျမင္းေကာင္ေတြ ေဆာ္လိုက္တယ္မသိဘူးလို႔။ သတိရေတာ့ ဒီသူငယ္ေလးက အင္တာဗ်ဴးခ်င္လို႔ဆိုၿပီး ေခၚလာလို႔ ဒီေရာက္လာတာလို႔။ ေျပာကာမွဆိုးေရာ ႐ွက္ဆိုတာလဲ၊ ရွက္ပင့္တယ္ဆိုတာကေရာ ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္လဲတဲ့။ ေျပာရေတာ့တာေပါ့ ရွက္ပင့္တယ္ဆိုတာက အရက္ေသာက္တာကို ေျပာတာပါေပါ့။ လုပ္ျပန္ေရာ အရက္ဆိုတာ ဘာပါလဲတဲ့။ အရက္ဆိုတာ အရည္ေတြလို႔။ အဲဒါေတြေသာက္လိုက္ရင္ ေခါင္းကို ခ်ာခ်ာလည္ေနေအာင္ မူးတာေပါ့။ မူးလာရင္ ေျပာခ်င္ရာေတြ ေျပာ၊ လုပ္ခ်င္ရာေတြလုပ္တာေပါ့။ ေရွ႔ေနာက္ မဆင္ျခင္ေတာ့ဘူး။ အရွက္ဆုိတာလည္း မရွိသေလာက္ နည္းသြားတယ္ေပါ့။ လူစိတ္ေပ်ာက္ၿပီး လူလူခ်င္းေတာင္ လူမထင္ေတာ့တာေပါ့။ စိတ္ထဲ အရက္သမားေတြ ျဖစ္တတ္တယ္ထင္တာေတြ အကုန္ေျပာျပလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ေရွးေဟာင္းျမန္မာ့ရာဇ၀င္ကိုေလ့လာေနတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ထေျပာတာေပါ့။ ဒါဆို အရက္ဆိုတာ အာဏာလိုျဖစ္ရမယ္တဲ့။ ခက္ပါေလေရာ။ ဘယ္လိုဘယ္လိုကြ ဆိုေတာ့ သူေလ့လာတဲ့ ရာဇ၀င္ထဲက စစ္ဘုရင္တစ္ပါးက အရက္ေသာက္မေသာက္ေတာ့မသိဘူးတဲ့၊ ေရွးေဟာင္းသမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြမွာ ဖတ္ရတာေတာ့ အာဏာယစ္မူးၿပီး၊ တိုင္းသူျပည္သားလူအမ်ားကိုေတာင္ လူလို႔ မျမင္ေတာ့တာဖတ္ဖူး၊ေလ့လာဖူးသတဲ့။ က်ဳပ္လည္း သက္ျပင္းခ်၊ ေခါင့္တစ္ၿငိမ့္ၿငိမ့္လုပ္ရေတာ့တာေပါ့။
စေပ့ျမန္မာဆိုေပမယ့္ ျမန္မာခ်င္းေတာ့ သံေယာဇဥ္႐ွိပုံရပါတယ္။ ဘယ္လိုေတြေန၊ ဘာေတြစားၾကသလဲဆိုၿပီး ေမးေတာ့ကာ၊ က်ဳပ္လည္း ထမင္းေတာင္ နပ္မွန္ေအာင္ မစားရတဲ့သူေတြကမ်ားသဗ်ာဆိုေတာ့လည္း နားမလည္ၾကဘူး၊ ထမင္းဆိုတာ ဆန္ကေနခ်က္ယူရတဲ့အေၾကာင္း၊ ဆန္ဆိုတာက စပါးပင္ကေနရတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းရွင္းျပရတာေပါ့။ စပါးပင္ဆိုတာက လယ္ကြင္းထဲမွာစိုက္ယူရတယ္။ ထမင္းနပ္မမွန္တာဆိုကလည္း မစားရတဲ့ေန႔ေတြကမ်ားေနတာကို ဆိုလိုေၾကာင္း အက်ယ္တ၀င့္ရွင္းလင္းတင္ျပရေတာ့တာေပါ့။ ဒါေတာင္ နားလည္ပုံမေပါက္ၾကပါဘူး။ ေပါင္မုန္႔မရွိရင္ ကိတ္မုန္႔စားၾကေပါ့ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးေတြၾကေနတာပဲ။
အလုပ္ကို ျမန္မာေတြဘယ္လိုလုပ္သလဲတဲ့။ ႀကိဳးစားၾကသလားတဲ့။ အင္း ေျပာရတယ္။ အမ်ားကေတာ့ မလုပ္၊မ႐ႈပ္၊မျပဳတ္လုပ္ေနၾကတယ္ေပါ့။ တုိးတက္သလားဆိုေတာ့ ႏွစ္ပိုင္းရွိတယ္။ တစ္စုကေတာ့ တိုးတက္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ တစ္ျခမ္းကေတာ့ ဆုတ္ယုတ္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဘာလို႔ ႏွစ္ခုႀကီးျဖစ္ေနတာလဲတဲ့။ တစ္ဖက္က ညာေနလို႔ေပါ့လို႔။ ညာတယ္ဆိုတာဘာလဲတဲ့။ ညာတယ္ဆိုတာ မဟုတ္တာေတြ၊မမွန္တာေတြကို ေျပာဆိုတာကိုေျပာတာလို႔။ မမွန္တာေတြ၊ မဟုတ္တာေတြကို ေျပာတာ ဘုရားမႀကိဳက္ဖူးလို႔ ဖတ္ဖူးပါတယ္တဲ့။ အင္း ခက္လွပါလားကြယ္။ သူတို႔ေတြ ဘုရားမႀကိဳက္တာ အကုန္လုပ္တယ္ဆိုတာ သူတို႔ နားမလည္ၾကဘူး။
သူတို႔လည္း စားေသာက္ေနထိုင္ေရးေတြ ေမးရတာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ မေကာင္းဘူးလို႔ သေဘာေပါက္သြားတယ္ထင္ပါတယ္။ လူေတြ အခ်င္းခ်င္း ေမတၱာတရားရွိၾက၊ထားၾကသလားတဲ့။ လူပါဆို၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့။ ေမတၱာတရား ေပါမ်ားတဲ့သူရွိသလို၊ ေခါင္းပါးတဲ့သူေတြလည္းရွိတာေပါ့လို႔။ ဘယ္သူေတြ ႀကီးစိုးသလဲတဲ့။ ခက္ပါ့ကြယ္။ မေမးၾကပါနဲ႔။ အလည္သာလိုက္ခဲ့ၾကပါ။ ေအာ့ႏွလုံးနာၿပီး ျပန္သြားၾကမယ္။ ကိုယ့္အိမ္ကိုျပန္ခ်င္လွပါၿပီ။ ကိုယ့္ေခါင္းကို ကိုယ္ျပန္႐ိုက္ သတိေမ့လိုက္ရေကာင္မလား။ ကိုယ့္အရပ္မွာေတာ့ ေမ့ခ်င္ရင္လည္း ရွက္ကီေလးနဲ႔ေပါ့။ ဒီမွာကလည္း ဒါေတြကမရွိေတာ့ အခက္သား။
အဲဒီမွာ "၀ုန္း"ဆိုတဲ့ အသံႀကီးနဲ႔ ေရေတြ က်ဳပ္အေပၚျပဳတ္က်။မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္ေတာ့ စေပ့ကမိုးၿပိဳတာမဟုတ္ဘဲ အိမ္ကညီေလးက အကိုႀကီးအမူးေျပေအာင္ ေရပုံးနဲ႔ေရေလာင္းခ်လိုက္တာတဲ့။
အျပန္လမ္းမွာ ဆိုးလြန္း၀ါးလြန္း လူျမင္မေကာင္း၊သူျမင္မေကာင္းယိုင္ထိုးေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ပါးစပ္ကလည္း တတြတ္တြတ္နဲ႔ အသံေတြထြက္ေနေပမယ့္ ဟိုလိုညစ္ညစ္ညမ္းညမ္းေတြကလည္း မေျပာတတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္ေအာ္တာကလည္း "ဘယ္ေခြးမွ လူမထင္ဘူးကြ" လို႔ပါ။ ဘာမွားလို႔လဲဗ်ာ။ ဘယ္လိုကဘယ္လို အျမင္ကတ္ခံေနရမွန္းကို မသိပါဘူး။ တစ္ခုခုနဲ႔ေတာ့ အထုခံလိုက္ရပုံတူပါရဲ႔။
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က သူ႔ေနာက္ကလိုက္ခဲ့ပါလို႔ေခၚလို႔ အခန္းတစ္ခန္းထဲကို ၀င္ရတယ္ဗ်။ စေပ့ျမန္မာေတြက အင္တာဗ်ဴးခ်င္ၾကလို႔တဲ့။ လူ႔ျပည္က ျမန္မာတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ခ်င္ေနတာၾကာၿပီတဲ့။ မင္းတို႔လည္း ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြပဲဟာကို ဘာထူးဆန္းလို႔လဲ ျပန္ေျပာေတာ့ ေကာင္ေလးက ကြ်န္ေတာ္တို႔က ျမန္မာပါပဲတဲ့၊ ဒါေပမယ့္ လူျပည္ကေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ေအာ္ ဒါ့ေၾကာင့္စေပ့ျမန္မာေတြလို႔ ေျပာခဲ့တာကိုး။
အခန္းထဲကို ၀င္လိုက္ေတာ့ လန္႔သြားတာပဲဗ်ာ။ "အူ..အူ.." ဆိုၿပီးထေအာ္ပါေရာလား။ ေဘးက ေကာင္ေလးကို ဘာေၾကာင့္ ေခြးလိုေအာ္ေနရတာလဲေမးေတာ့ ေခြးလိုေအာ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားပါပဲတဲ့။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ေဘးကေကာင္ေလးက စကားျပန္ကိုဗ်။ ျမန္မာလူမ်ိဳးျခင္းအတူတူ စကားျပန္ထားရသတဲ့။ ဟီးဟီး ၾကားဘူးေပါင္ဗ်ာ။ က်န္တဲ့လူေတြက က်ဳပ္ေျပာတတ္တဲ့ လူစကားကို မေျပာတတ္တာဗ်။ ဟိုေကာင္ေလးက ေရွးေဟာင္းျမန္မာစကားကိုေလ့လာတာတဲ့။ ဘယ္လိုပါလိမ့္။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေရွးေဟာင္းတာလဲဆိုေတာ့၊ ဦးေလးတို႔ ကမာၻမွာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ပဲရွိေသးတာမဟုတ္လားတဲ့။ ဒီမွာက ၃၀၀၇ ခုႏွစ္ေရာက္ေနပါၿပီတဲ့။
ေမးၾကပါေလေရာ။ ဦးေလးက ဒီကို ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲတဲ့။ က်ဳပ္လည္း မွတ္မိသေလာက္ပဲ ႐ွက္ကေလးပင့္ခ်င္လို႔ ၀င္ဆြဲလိုက္တာ၊ ဘယ္ေသာက္ကျမင္းေကာင္ေတြ ေဆာ္လိုက္တယ္မသိဘူးလို႔။ သတိရေတာ့ ဒီသူငယ္ေလးက အင္တာဗ်ဴးခ်င္လို႔ဆိုၿပီး ေခၚလာလို႔ ဒီေရာက္လာတာလို႔။ ေျပာကာမွဆိုးေရာ ႐ွက္ဆိုတာလဲ၊ ရွက္ပင့္တယ္ဆိုတာကေရာ ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္လဲတဲ့။ ေျပာရေတာ့တာေပါ့ ရွက္ပင့္တယ္ဆိုတာက အရက္ေသာက္တာကို ေျပာတာပါေပါ့။ လုပ္ျပန္ေရာ အရက္ဆိုတာ ဘာပါလဲတဲ့။ အရက္ဆိုတာ အရည္ေတြလို႔။ အဲဒါေတြေသာက္လိုက္ရင္ ေခါင္းကို ခ်ာခ်ာလည္ေနေအာင္ မူးတာေပါ့။ မူးလာရင္ ေျပာခ်င္ရာေတြ ေျပာ၊ လုပ္ခ်င္ရာေတြလုပ္တာေပါ့။ ေရွ႔ေနာက္ မဆင္ျခင္ေတာ့ဘူး။ အရွက္ဆုိတာလည္း မရွိသေလာက္ နည္းသြားတယ္ေပါ့။ လူစိတ္ေပ်ာက္ၿပီး လူလူခ်င္းေတာင္ လူမထင္ေတာ့တာေပါ့။ စိတ္ထဲ အရက္သမားေတြ ျဖစ္တတ္တယ္ထင္တာေတြ အကုန္ေျပာျပလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ေရွးေဟာင္းျမန္မာ့ရာဇ၀င္ကိုေလ့လာေနတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ထေျပာတာေပါ့။ ဒါဆို အရက္ဆိုတာ အာဏာလိုျဖစ္ရမယ္တဲ့။ ခက္ပါေလေရာ။ ဘယ္လိုဘယ္လိုကြ ဆိုေတာ့ သူေလ့လာတဲ့ ရာဇ၀င္ထဲက စစ္ဘုရင္တစ္ပါးက အရက္ေသာက္မေသာက္ေတာ့မသိဘူးတဲ့၊ ေရွးေဟာင္းသမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြမွာ ဖတ္ရတာေတာ့ အာဏာယစ္မူးၿပီး၊ တိုင္းသူျပည္သားလူအမ်ားကိုေတာင္ လူလို႔ မျမင္ေတာ့တာဖတ္ဖူး၊ေလ့လာဖူးသတဲ့။ က်ဳပ္လည္း သက္ျပင္းခ်၊ ေခါင့္တစ္ၿငိမ့္ၿငိမ့္လုပ္ရေတာ့တာေပါ့။
စေပ့ျမန္မာဆိုေပမယ့္ ျမန္မာခ်င္းေတာ့ သံေယာဇဥ္႐ွိပုံရပါတယ္။ ဘယ္လိုေတြေန၊ ဘာေတြစားၾကသလဲဆိုၿပီး ေမးေတာ့ကာ၊ က်ဳပ္လည္း ထမင္းေတာင္ နပ္မွန္ေအာင္ မစားရတဲ့သူေတြကမ်ားသဗ်ာဆိုေတာ့လည္း နားမလည္ၾကဘူး၊ ထမင္းဆိုတာ ဆန္ကေနခ်က္ယူရတဲ့အေၾကာင္း၊ ဆန္ဆိုတာက စပါးပင္ကေနရတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းရွင္းျပရတာေပါ့။ စပါးပင္ဆိုတာက လယ္ကြင္းထဲမွာစိုက္ယူရတယ္။ ထမင္းနပ္မမွန္တာဆိုကလည္း မစားရတဲ့ေန႔ေတြကမ်ားေနတာကို ဆိုလိုေၾကာင္း အက်ယ္တ၀င့္ရွင္းလင္းတင္ျပရေတာ့တာေပါ့။ ဒါေတာင္ နားလည္ပုံမေပါက္ၾကပါဘူး။ ေပါင္မုန္႔မရွိရင္ ကိတ္မုန္႔စားၾကေပါ့ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးေတြၾကေနတာပဲ။
အလုပ္ကို ျမန္မာေတြဘယ္လိုလုပ္သလဲတဲ့။ ႀကိဳးစားၾကသလားတဲ့။ အင္း ေျပာရတယ္။ အမ်ားကေတာ့ မလုပ္၊မ႐ႈပ္၊မျပဳတ္လုပ္ေနၾကတယ္ေပါ့။ တုိးတက္သလားဆိုေတာ့ ႏွစ္ပိုင္းရွိတယ္။ တစ္စုကေတာ့ တိုးတက္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ တစ္ျခမ္းကေတာ့ ဆုတ္ယုတ္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဘာလို႔ ႏွစ္ခုႀကီးျဖစ္ေနတာလဲတဲ့။ တစ္ဖက္က ညာေနလို႔ေပါ့လို႔။ ညာတယ္ဆိုတာဘာလဲတဲ့။ ညာတယ္ဆိုတာ မဟုတ္တာေတြ၊မမွန္တာေတြကို ေျပာဆိုတာကိုေျပာတာလို႔။ မမွန္တာေတြ၊ မဟုတ္တာေတြကို ေျပာတာ ဘုရားမႀကိဳက္ဖူးလို႔ ဖတ္ဖူးပါတယ္တဲ့။ အင္း ခက္လွပါလားကြယ္။ သူတို႔ေတြ ဘုရားမႀကိဳက္တာ အကုန္လုပ္တယ္ဆိုတာ သူတို႔ နားမလည္ၾကဘူး။
သူတို႔လည္း စားေသာက္ေနထိုင္ေရးေတြ ေမးရတာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ မေကာင္းဘူးလို႔ သေဘာေပါက္သြားတယ္ထင္ပါတယ္။ လူေတြ အခ်င္းခ်င္း ေမတၱာတရားရွိၾက၊ထားၾကသလားတဲ့။ လူပါဆို၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့။ ေမတၱာတရား ေပါမ်ားတဲ့သူရွိသလို၊ ေခါင္းပါးတဲ့သူေတြလည္းရွိတာေပါ့လို႔။ ဘယ္သူေတြ ႀကီးစိုးသလဲတဲ့။ ခက္ပါ့ကြယ္။ မေမးၾကပါနဲ႔။ အလည္သာလိုက္ခဲ့ၾကပါ။ ေအာ့ႏွလုံးနာၿပီး ျပန္သြားၾကမယ္။ ကိုယ့္အိမ္ကိုျပန္ခ်င္လွပါၿပီ။ ကိုယ့္ေခါင္းကို ကိုယ္ျပန္႐ိုက္ သတိေမ့လိုက္ရေကာင္မလား။ ကိုယ့္အရပ္မွာေတာ့ ေမ့ခ်င္ရင္လည္း ရွက္ကီေလးနဲ႔ေပါ့။ ဒီမွာကလည္း ဒါေတြကမရွိေတာ့ အခက္သား။
အဲဒီမွာ "၀ုန္း"ဆိုတဲ့ အသံႀကီးနဲ႔ ေရေတြ က်ဳပ္အေပၚျပဳတ္က်။မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္ေတာ့ စေပ့ကမိုးၿပိဳတာမဟုတ္ဘဲ အိမ္ကညီေလးက အကိုႀကီးအမူးေျပေအာင္ ေရပုံးနဲ႔ေရေလာင္းခ်လိုက္တာတဲ့။
No comments:
Post a Comment