ျမန္မာဘေလာဂ့္ တစ္ခုကေန ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေယာက္်ားေလးေတြကို ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့၊ ျဖစ္လဲျဖစ္သင့္တဲ့ အယူအဆေလးေတြ အေတြးအေခၚေလးေတြ ဖတ္ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္္ အမၾကီးတစ္ေယာက္ဆီကေန ရဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ခုကို ျပန္မွ်ေဝလိုက္တယ္။
ထူးဆန္းတာ တစ္ခုကိုလဲ သတိထားမိရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကဗ်ာေပးဖတ္တာကလဲ အမၾကီးပဲ၊ ဘေလာဂ့္မွာေရးထားတာလဲ အမၾကီးပဲေလ။ (ငယ္ရင္လဲငယ္အံုးမွာပါ၊ ေသခ်ာမသိလို႔ေနာ … စိတ္ဆိုးနဲ႔ :P) ဒီကဗ်ာကို အရင္ခံစားတုန္းက (ပထမဆံုးဖတ္ရတုန္းက) ခ်ေရးထားတာေလးေတြပါ ဒီပို႔စ္မွာထည့္ေပးလိုက္တယ္။ စိတ္ဝင္တစား ေဆြးေႏြးထားတဲ့ ပို႔စ္က ဒီမွာဖတ္ပါ။
“လူကေလးမ်ားအလိုရွိသည္”
ထက္ျမက္ေသာ၊ ေစတနာအသာရွိေသာ လူကေလးမ်ား
ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ အားေကာင္းေမာင္းသန္မ်ား
ဘာမဆို ေက်ာ္နင္းေအာင္ျမင္ဖို႔ စြမ္းသူမ်ား
ထိုသူမ်ားအား အခ်ိန္တိုင္း နာရီတိုင္း အလိုရွိသည္။
အားနည္းသူကို အလိုမရွိ၊ အက်ိဳးမျပီး အခ်ည္းႏွီးျငီးတြားေနသူ
အခက္အခဲမ်ားကို ပံုၾကီးခ်ဲ႕သူ
‘ ငါမတတ္ႏိုင္ဘူး ‘ ယင္းစကားလံုး လက္စြဲသံုးသူမ်ား အလိုမရွိ
‘ ငါၾကိဳးစားမယ္ ‘ ထိုျမင့္ျမတ္ေသာ စကားတစ္ခြန္းသာ အလိုရွိသည္။
လုပ္စရာရွိသည္တို႔ကို လုပ္၊
အမွန္တကယ္ စြဲျမဲသဒၶါ ဇြဲရွိလွ်က္သာလုပ္၊
လုပ္ေရးေဆာင္တာကို ခြန္အားဗလႏွင့္လုပ္ကာ
ၾကိဳးပမ္းလွ်က္သာ ထမ္းေလာ႔။
တာဝန္ဟာ ခက္ခဲေစကာမူ
ကံမေကာင္းဟူ၍ မမွတ္ယူလင့္၊
သန္႔ရွင္းျဖဴစင္ေသာ ေဆာင္ၾကဥ္းစရာျဖစ္လွ်င္
သန္႔ရွင္းျဖဴစင္ေသာ မေနာႏွင့္ေဆာင္ရြက္ေလာ့။
အလုပ္ရံု၌ျဖစ္ေစ၊ လယ္ကြင္းထဲ၌ျဖစ္ေစ
စားပြဲ၌ျဖစ္အံုး၊ ေရာက္ေလသမွ်ေနရာတိုင္း
သင္တို႔၏ အားထုတ္မႈ၌သာ
ႏိုင္ငံကံၾကမၼာ တည္ေနပါတယ္ လူကေလးတို႔။ ။
ကိုယ္တိုင္က အဲဒီလို လူငယ္တစ္ေယာက္ မဟုတ္တာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ “အက်ိဳးမျပီး အခ်ည္းႏွီးျငီးတြားေနသူူ၊ အခက္အခဲမ်ားကို ပံုၾကီးခ်ဲ႕သူ၊ ‘ ငါမတတ္ႏိုင္ဘူး ‘ ယင္းစကားလံုး လက္စြဲသံုးသူ” အဲဒီမွာတင္ စာေမးပြဲက်တယ္ဗ်ာ။ လူက အပ်င္းေရာဂါ စြဲေနေပါ႔။ ဘာလုပ္လုပ္ ကိုယ္တိုင္ အားမရတာေတြ၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မႈေတြ အားနည္းတာေတြနဲ႔ေလ။ အခ်ိန္အားရျပီေဟ့ဆိုလဲ သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္း ကိုယ့္ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာရတာ အေမာပဲ။
တစ္ကယ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသက္အရြယ္ဆိုတာ တစ္ကယ့္ အားေကာင္းေမာင္းသန္၊ အရာရာကို စိတ္ဝင္စားျပီးေတာ့ ကဲလုပ္လိုက္ၾကမယ္ေဟ့ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးနဲ႔ တက္ၾကြတဲ့ လူငယ္ေတြ ျဖစ္ရမယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ ကမာၻ႔လူငယ္ေတြၾကားမွာ တို႔တေတြလဲ ရင္ေဘာင္တန္း လက္ခေမာင္းခတ္ေနရမွာ။ ကိုယ္တိုင္အရကေတာ့ အားရစရာမရွိဘူးဗ်။ ငါမေကာင္းတာနဲ႔ သူမ်ားမေကာင္းဘူး ေျပာလိုတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ အားရစရာ အားက်စရာ လူငယ္ေတြလဲ ျပည့္လို႔။ ဒါေပမဲ့ အားမနာပဲ ေဝဖန္ၾကည့္ရရင္ေတာ့ အမ်ားနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းရေအာင္ဆိုရင္ ေရအတြက္က နည္းေနသလိုပဲ။ သိသေလာက္ကေတာ႔ ေရာင္ဝါးေတြနဲ႔ ေဘးထိုင္ဘုေျပာေတြ၊ အနာဂတ္ဆိုတာ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားက ဘိလယက္ခံုေလာက္ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းပံုမေပၚဘူး။ ဒါေတြက ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း သက္တူရြယ္တူခ်င္း ကိုယ္ကျပန္ျပီး မေကာင္းေျပာေနတာ။ (အဲဒါေၾကာင့္ ၾကိဳေျပာထားသားပဲ သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္းဆို ေမာေနေအာင္ေျပာတယ္လို႔။)
လူၾကီးေတြကေတာ့ ေတာင္းဆိုကုန္ေပါ႔။ လူငယ္ေတြ၊ တန္ဖိုးရွိတဲ့ လူငယ္ေတြ လိုခ်င္သတဲ့။ ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ သူတို႔ကလဲ ငယ္ခဲ့ဘူးတယ္။ တို႔ေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို နားလည္မွာပါ။ အားမလို အားမရနဲ႔ ၾကိဳးစားၾကစမ္းပါလို႔ ေျပာယူေနရတဲ့ အဆင့္ကိုေတာ႔ ေရာက္ေနလို႔ ျဖစ္မွာေပါ႔။ သူတို႔ အားမရခဲ့တာေတြကို တို႔တေတြနဲ႔ ျဖည့္ဆည္း၊ အင္း… တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ငါတို႔ကလဲ ပခံုးေျပာင္းဖို႔နီးနီးလာေတာ့ အမႈိက္ေတြပဲ ေပးမလား၊ ေနာက္က (တို႔ေတြက) လူငယ္ေခၚရမဲ့သူေတြကို လက္ေဆာင္ေကာင္းေကာင္းပဲ ေပးမလား။ လက္ေဆာင္ေကာင္းေကာင္း ဆိုရင္ေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက ၾကားဘူးတဲ႔ သီခ်င္းစာသားတစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္အတြက္ ဆိုရေတာ႔မွာပဲ။
ထိုင္ေနလို႔ေတာ႔ ဘာမွျဖစ္မလာဘူး……
သုခမိန္
ထူးဆန္းတာ တစ္ခုကိုလဲ သတိထားမိရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကဗ်ာေပးဖတ္တာကလဲ အမၾကီးပဲ၊ ဘေလာဂ့္မွာေရးထားတာလဲ အမၾကီးပဲေလ။ (ငယ္ရင္လဲငယ္အံုးမွာပါ၊ ေသခ်ာမသိလို႔ေနာ … စိတ္ဆိုးနဲ႔ :P) ဒီကဗ်ာကို အရင္ခံစားတုန္းက (ပထမဆံုးဖတ္ရတုန္းက) ခ်ေရးထားတာေလးေတြပါ ဒီပို႔စ္မွာထည့္ေပးလိုက္တယ္။ စိတ္ဝင္တစား ေဆြးေႏြးထားတဲ့ ပို႔စ္က ဒီမွာဖတ္ပါ။
“လူကေလးမ်ားအလိုရွိသည္”
ထက္ျမက္ေသာ၊ ေစတနာအသာရွိေသာ လူကေလးမ်ား
ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ အားေကာင္းေမာင္းသန္မ်ား
ဘာမဆို ေက်ာ္နင္းေအာင္ျမင္ဖို႔ စြမ္းသူမ်ား
ထိုသူမ်ားအား အခ်ိန္တိုင္း နာရီတိုင္း အလိုရွိသည္။
အားနည္းသူကို အလိုမရွိ၊ အက်ိဳးမျပီး အခ်ည္းႏွီးျငီးတြားေနသူ
အခက္အခဲမ်ားကို ပံုၾကီးခ်ဲ႕သူ
‘ ငါမတတ္ႏိုင္ဘူး ‘ ယင္းစကားလံုး လက္စြဲသံုးသူမ်ား အလိုမရွိ
‘ ငါၾကိဳးစားမယ္ ‘ ထိုျမင့္ျမတ္ေသာ စကားတစ္ခြန္းသာ အလိုရွိသည္။
လုပ္စရာရွိသည္တို႔ကို လုပ္၊
အမွန္တကယ္ စြဲျမဲသဒၶါ ဇြဲရွိလွ်က္သာလုပ္၊
လုပ္ေရးေဆာင္တာကို ခြန္အားဗလႏွင့္လုပ္ကာ
ၾကိဳးပမ္းလွ်က္သာ ထမ္းေလာ႔။
တာဝန္ဟာ ခက္ခဲေစကာမူ
ကံမေကာင္းဟူ၍ မမွတ္ယူလင့္၊
သန္႔ရွင္းျဖဴစင္ေသာ ေဆာင္ၾကဥ္းစရာျဖစ္လွ်င္
သန္႔ရွင္းျဖဴစင္ေသာ မေနာႏွင့္ေဆာင္ရြက္ေလာ့။
အလုပ္ရံု၌ျဖစ္ေစ၊ လယ္ကြင္းထဲ၌ျဖစ္ေစ
စားပြဲ၌ျဖစ္အံုး၊ ေရာက္ေလသမွ်ေနရာတိုင္း
သင္တို႔၏ အားထုတ္မႈ၌သာ
ႏိုင္ငံကံၾကမၼာ တည္ေနပါတယ္ လူကေလးတို႔။ ။
ကိုယ္တိုင္က အဲဒီလို လူငယ္တစ္ေယာက္ မဟုတ္တာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ “အက်ိဳးမျပီး အခ်ည္းႏွီးျငီးတြားေနသူူ၊ အခက္အခဲမ်ားကို ပံုၾကီးခ်ဲ႕သူ၊ ‘ ငါမတတ္ႏိုင္ဘူး ‘ ယင္းစကားလံုး လက္စြဲသံုးသူ” အဲဒီမွာတင္ စာေမးပြဲက်တယ္ဗ်ာ။ လူက အပ်င္းေရာဂါ စြဲေနေပါ႔။ ဘာလုပ္လုပ္ ကိုယ္တိုင္ အားမရတာေတြ၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မႈေတြ အားနည္းတာေတြနဲ႔ေလ။ အခ်ိန္အားရျပီေဟ့ဆိုလဲ သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္း ကိုယ့္ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာရတာ အေမာပဲ။
တစ္ကယ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသက္အရြယ္ဆိုတာ တစ္ကယ့္ အားေကာင္းေမာင္းသန္၊ အရာရာကို စိတ္ဝင္စားျပီးေတာ့ ကဲလုပ္လိုက္ၾကမယ္ေဟ့ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးနဲ႔ တက္ၾကြတဲ့ လူငယ္ေတြ ျဖစ္ရမယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ ကမာၻ႔လူငယ္ေတြၾကားမွာ တို႔တေတြလဲ ရင္ေဘာင္တန္း လက္ခေမာင္းခတ္ေနရမွာ။ ကိုယ္တိုင္အရကေတာ့ အားရစရာမရွိဘူးဗ်။ ငါမေကာင္းတာနဲ႔ သူမ်ားမေကာင္းဘူး ေျပာလိုတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ အားရစရာ အားက်စရာ လူငယ္ေတြလဲ ျပည့္လို႔။ ဒါေပမဲ့ အားမနာပဲ ေဝဖန္ၾကည့္ရရင္ေတာ့ အမ်ားနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းရေအာင္ဆိုရင္ ေရအတြက္က နည္းေနသလိုပဲ။ သိသေလာက္ကေတာ႔ ေရာင္ဝါးေတြနဲ႔ ေဘးထိုင္ဘုေျပာေတြ၊ အနာဂတ္ဆိုတာ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားက ဘိလယက္ခံုေလာက္ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းပံုမေပၚဘူး။ ဒါေတြက ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း သက္တူရြယ္တူခ်င္း ကိုယ္ကျပန္ျပီး မေကာင္းေျပာေနတာ။ (အဲဒါေၾကာင့္ ၾကိဳေျပာထားသားပဲ သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္းဆို ေမာေနေအာင္ေျပာတယ္လို႔။)
လူၾကီးေတြကေတာ့ ေတာင္းဆိုကုန္ေပါ႔။ လူငယ္ေတြ၊ တန္ဖိုးရွိတဲ့ လူငယ္ေတြ လိုခ်င္သတဲ့။ ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ သူတို႔ကလဲ ငယ္ခဲ့ဘူးတယ္။ တို႔ေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို နားလည္မွာပါ။ အားမလို အားမရနဲ႔ ၾကိဳးစားၾကစမ္းပါလို႔ ေျပာယူေနရတဲ့ အဆင့္ကိုေတာ႔ ေရာက္ေနလို႔ ျဖစ္မွာေပါ႔။ သူတို႔ အားမရခဲ့တာေတြကို တို႔တေတြနဲ႔ ျဖည့္ဆည္း၊ အင္း… တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ငါတို႔ကလဲ ပခံုးေျပာင္းဖို႔နီးနီးလာေတာ့ အမႈိက္ေတြပဲ ေပးမလား၊ ေနာက္က (တို႔ေတြက) လူငယ္ေခၚရမဲ့သူေတြကို လက္ေဆာင္ေကာင္းေကာင္းပဲ ေပးမလား။ လက္ေဆာင္ေကာင္းေကာင္း ဆိုရင္ေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက ၾကားဘူးတဲ႔ သီခ်င္းစာသားတစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္အတြက္ ဆိုရေတာ႔မွာပဲ။
ထိုင္ေနလို႔ေတာ႔ ဘာမွျဖစ္မလာဘူး……
သုခမိန္
1 comment:
အင္းေတြးထားတာေလးေတြ ေကာင္းတယ္ဗ်။ ကိုတာတူးရ။ ဒီထက္မ်ားမ်ားေတြးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ အားေပးေနတယ္။ အားတဲ့တစ္ေန႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ :)
Post a Comment