ေခတ္မီလာတယ္ပဲေျပာရမလား ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းပဲ ေျပာရမလား။ ဒီေန႔ေခတ္မွာ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ မိန္းကေလးေတြက သူတို႔အေနနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳျပီဆိုရင္ ကေလးယူဖို႔ကိစၥကို မဝင့္ရဲခ်င္ၾကဘူး။ မယူခ်င္ၾကဘူး။ ရွက္တာလိုလို ေၾကာက္တာလိုလို သူတို႔အေနနဲ႔ တစ္ခုခုကိုပဲ ဆံုး႐ံႈးခံလိုက္ရသလိုေတြ ရွိေနၾကတယ္။ ၾကားဘူးေနတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ အဲဒီကိစၥေလးမွာက စိတ္ဝင္စားစရာ ေဆြးေႏြးခ်င္စရာေလးေတြ နဲ႔ပါ။ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ စိတ္ခံစားခ်က္လား၊ သဘာဝတရားရဲ႕ တံု႔ျပန္ခ်က္ေတြလား၊ လူမွဳပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ စံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြလား ဆိုတဲ့ အျမင္မ်ိဳးစံုေတာ့ ရွိေနမွာပါပဲ။ ႏိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ေရာ ဒီလိုကိစၥေတြအေပၚမွာ ဘယ္လိုတံု႔ျပန္သင့္သလဲ။ စသျဖင့္ စိတ္ဝင္စားစရာေလးေတြကို တေနရာမွာ ဖတ္မိပါတယ္။ ဖတ္မိေတာ့လည္း အစားေကာင္းစားရေတာ့ မိတ္ေဆြကိုသတိရတတ္သလိုမ်ိဳး ျပန္လည္ ေဝမွ်ခ်င္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ အဲဒီ့ေဆြးေႏြးခ်က္ေလးေတြကို ကူးတင္ေပးလိုက္တယ္။ စာဖတ္သူတို႔လည္း စိတ္ဝင္စားၾကမယ္ လို႔ထင္ပါတယ္။ ေတြးစရာေလးပါလို႔ အေတြးစရသြားခဲ့မယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္မွာရွိေနျပီးသား အေတြးေတြဆိုရင္လည္း ေအာ္-သူတို႔ကေတာ့ ဒီလိုေတြးၾကပါလားလို႔ ဗဟုသုတေလး ရသြားတယ္ဆိုရင္ ေဝမွ်ရတာအတြက္ ေက်နပ္ေလရဲ႕။ မိခင္ေတြအေနနဲ႔ ျမင့္ျမတ္စြာ လူ႔ေလာကကို ဦးေဆာင္ေနမွဳေလးကိုလည္း ျမင္သာေစမယ္ထင္ပါတယ္။
သုခမိန္။…..။
မိခင္ဘဝရဲ႕ လုပ္ငန္း
အီေကဒါ - ကေလးတစ္ေယာက္ကို လူလားေျမာက္တဲ့အထိ ေစာင့္ေရွာက္သြန္သင္ရတဲ့ ျပႆနာဟာ လူသားမိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အၾကီးမားဆံုးတာဝန္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ျပီး အၾကီးမားဆုံုး အခြင့္ထူးတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သည္အလုပ္ဟာ အလြန္ၾကိဳးစားအားထုတ္ဖို႔ေရာ စိတ္ပညာနဲ႔ ပက္သက္တဲ့ နားလည္သေဘာေပါက္မွဳေရာ လိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အနႏၲေမတၱာတရားမပါဝင္ရင္ေတာ့ မေအာင္ျမင္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူမမယ္ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းႏိုင္တဲ့ အလားလာေတြက အကန္႔အသတ္မရွိ မ်ားျပားလြန္းတာေၾကာင့္ပါပဲ။ ေနာက္ျပီး ႏုနယ္လွတဲ့ စိတ္ေပၚမွာရိုက္ခတ္သြားတဲ့ ေတြ႔ၾကံဳခံစားခ်က္ေတြရဲ႕ သဘာဝကလည္း အလြန္အေရးပါလို႔ပါပဲ။ မိခင္ေတြကို ကေလးထိန္းသိမ္းရတဲ့ အလုပ္မွ သက္သာရာရေအာင္ ကေလးထိန္းဌာနေတြနဲ႔ အစားထိုးတာဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ လြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ စဥ္းစားတာဟာျဖင့္ အလြန္ၾကီးမားတဲ့ အမွားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တိြဳင္ဘီ - လူမမယ္ကေလးေတြရဲ႕ အေစာပိုင္းႏွစ္ကာလမ်ားမွာပဲ ကေလးေတြရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားနဲ႔ အက်င့္စရိုက္ေတြ ပံုေပၚျဖစ္ထြန္းလာပါတယ္။ သည္အခ်ိန္ကာလမွာ မိခင္ဟာ သူကေလးရဲ႕ ဆရာပဲ။ သည္လိုဆရာအျဖစ္ကို အစားထိုးလို႔မရဘူးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ေထာက္ခံပါတယ္။
ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကို သူ႔မိဘႏွစ္ပါးဆီက ဆက္ခံတဲ့ ဗီဇပစၥည္းေတြက ဖန္တီးတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အက်င့္စရိုက္ကို ဖန္တီးတာကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္အေပၚ သူ႔ရဲ႕ တံု႔ျပန္မွဳနဲ႔ မ်ိဳးရိုးဗီဇအၾကား အျပန္အလွန္အက်ိဳးျပဳမွဳပါ။ အက်င့္စရိုက္ကို ဘယ္အသက္အရြယ္မွာမဆို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလို႔ ရႏိုင္ေပမဲ့ အက်င့္စရိုက္ေတြ ျပတ္ျပတ္သားသား ျဖစ္ထြန္းလာတာကေတာ့ ကေလးရဲ႕ ပထမဆံုး ငါးႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို လူအားလံုး သေဘာတူၾကပံု ရပါတယ္။ ေနာက္ျပီး သည္လိုအက်င္းစရိုက္ ျဖစ္တည္ဆဲ အဆင့္မွာ ကေလးငယ္ဟာ ေနအိမ္အတြင္းမွာပဲ မိခင္ရဲ႕ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မွဳကို ခံရမယ္ဆိုရင္ သူ႔အတြက္ အဓိကပတ္ဝန္းက်င္ဟာ မိခင္ရဲ႕ ပညာေရးလႊမ္းမိုးမွဳပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း သေဘာတူလက္ခံၾကပံု ရပါတယ္။
ဒုတိယကမာၻစစ္ၾကီးျဖစ္တုန္းက ျဗိတိန္ႏိုင္ငံမွာ ကေလးမိဘေတြကို စစ္ပြဲနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ခိုင္းဖို႔ သူတို႔ကေလးေတြကို သူတို႔နဲ႔ခြဲျခားျပီး တျခားအဖြဲ႔အစည္းေတြ ဌာနေတြဆီကို ပို႔ထားခဲ့တယ္။ သည္ကေလးေတြထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕သမိုင္းကို လူၾကီးျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ စိတ္ပညာရွင္ေတြက ေလ့လာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကေလးေတြ ငယ္စဥ္က ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ကေသာင္းကနင္းျဖစ္ရပ္ေတြရဲ႕ အက်ိဳးဆက္မ်ားဟာ အသက္ၾကီးလာတဲ့အထိ ရွိေနျပီး ဒုကၡေပးေနဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။
အီေကဒါ - လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ ပညာေရးအေပၚမွာပဲ တည္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူမမယ္ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ေပၚမွာ ပထမဆံုးစြဲထင္မဲ့ ပညာေရးသြန္သင္ခ်က္မ်ားဟာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ေႏြးေထြးေနသင့္ပါတယ္။ လူသားဆန္သင့္ပါတယ္။ အမိန္႔အာဏာနဲ႔ ျပ႒ာန္းခ်က္ဆန္တာမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ပါဘူး။
ရုပ္ဝတၳဳပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္တဲ့ေနရာမ်ိဳးမွာ ေယာက်္ားေတြဟာ ထိပ္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အလြန္အာရံုခံစားမွဳထက္ျမက္ျပီး ခံယူမွဳအားေကာင္းလြန္းတဲ့ ကေလးဘဝကို ေစာင့္ေရွာက္ေမြးျမဴတဲ့ကိစၥနဲ႔ ကေလးကိုလူလာေျမာက္ေအာင္ လမ္းျပသြန္သင္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳးမွာေတာ့ မိန္းမေတြက ေယာက်္ားေတြထက္ ပိုျပီး ကၽြမ္းက်င္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မိန္းမေတြဟာ သိမ္ေမြ႔တဲ့ စိတ္ပိုင္းေျပာင္းလဲမွဳမ်ားကို ပိုသတိထားမိလိုပါပဲ။ ေနာက္ျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို အနစ္နာခံျပီး ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ိဳးကို ေပးႏိုင္တာဟာ မိန္းမေတြရဲ႕ သဘာဝျဖစ္လို႔ပါပဲ။
ကေလးဟာ မိခင္ရဲ႕ သြန္သင္ထိန္းေက်ာင္းမွဳကို အလြန္ႏိုးၾကားတက္ၾကြစြာ ခံယူပါတယ္။ မိခင္ရဲ႕ ျပဳမူလွဳပ္ရွားေတြ၊ မိခင္ရဲ႕ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြ၊ လူသားတစ္ဦးရဲ႕ ရုပ္ပံုလႊာတစ္ခုလံုးကို ထက္ျမက္တဲ့ အာရံုခံယူမွဳေတြနဲ႔ ခံယူမွတ္သားေနပါတယ္။ သည္လို ခံယူမွတ္သားရင္းနဲ႔ ကေလးဟာ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး လကၡဏာေတြကို မသိလိုက္မသိဖာသာ စုေဆာင္းပါတယ္။ သည္လိုနဲ႔ပဲ အေျခခံလူယဥ္ေက်းမွဳစရိုက္ကို အေမြဆက္ခံလိုက္ပါတယ္။ ေရွးစကားပံုတစ္ခု ရွိပါတယ္။ “ကေလးသည္ မိခင္၏ ေၾကးမံု”တဲ့။ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမ်ားဟာ အသိုင္းအဝိုင္းထဲမွာ ပါဝင္သူေတြကို ပညာသင္ၾကားေပးႏုိင္ပါမယ္။ အသိတရားေတြ အမ်ားၾကီး သြတ္သြင္းေပးႏိုင္ပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ မိခင္နဲ႔ မိသားစုက ကေလးတစ္ေယာက္ကိုေပးတဲ့ အရာေတြကိုေတာ့ ေပးႏိုင္စြမ္းမရွိပါဘူး။
တိြဳင္ဘီ - အမ်ိဳးသမီးေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕တျခားစြမ္းရည္ေတြကို ဖြံ႔ျဖိဳးေအာင္လုပ္ျပီး အသံုးခ်ရင္းနဲ႔ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ သားငယ္သမီးငယ္ေတြကို အသိပညာနဲ႔ ေမတၱာတရား ေပးေဝႏုိင္ေစဖို႔အတြက္ဆိုရင္ ေယာက်္ားေတြ ၾကီးစိုးတာလည္းမဟုတ္၊ မိန္းမေတြ ၾကီးစိုးတာလည္းမဟုတ္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔စည္းတစ္ခုကို ဖန္တီးဖို႔ ၾကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ သည္လူ႔အဖြဲ႔စည္းဟာ ေယာက်္ားေတြေရာ မိန္းမေတြပါ အဆင္ေျပေၾကနပ္ေစမဲ့ လူ႔အဖြဲ႔စည္းျဖစ္ရပါမယ္။
လူသားတစ္ေယာက္အတြက္ လြတ္လပ္မွဳဆိုတာ ကိုယ့္မွာရွိေနတဲ့ စြမ္းရည္ေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထုတ္ေဖာ္အသံုးခ်ခြင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕အလားလာေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဖန္တီးခြင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သည္စြမ္းရည္ေတြ အလားလာေတြထဲမွာ ေယာက်္ားနဲ႔ မိန္းမတို႔ရဲ႕ သီးျခားဇီဝကမၼေဗဒဆိုင္ရာ စရိုက္မ်ားနဲ႔ စိတ္ပိုင္းအက်င္းစရိုက္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္လာရတဲ့ ေယာက်္ားမွာမွသာရွိတဲ့ စြမ္းရည္နဲ႔ အလားအလာေတြေရာ မိန္းမမွာမွရွိတဲ့ စြမ္းရည္နဲ႔ အလားအလာေတြေရာ ပါဝင္ပါတယ္။
အီေကဒါ - ကိုယ့္ရဲ႕ စြမ္းရည္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပီး ဖြ႔ံျဖိဳးေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးမ်ားကို ေယာက်္ားမိန္းမ ခြဲျခားမွဳမရွိဘဲ လူတိုင္းကိုေပးတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔စည္းတစ္ခုကို ဖန္တီးတည္ေထာင္သင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆပါတယ္။ သည္လူ႔အဖြဲ႔စည္းက ေယာက်္ားကပဲ လုပ္လုပ္၊ မိန္းမကပဲ လုပ္လုပ္ တူညီတဲ့အလုပ္အတြက္ တူညီတဲ့ လုပ္ခကို ေပးတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ရပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ မိန္းမေတြဟာ အိမ္ရွင္မအလုပ္ေတြ မိခင္အလုပ္ေတြက ကင္းလြတ္ရမယ္လို႔ အမ်ိဳသမီး လြတ္ေျမာက္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ကေတာ့ မွားယြင္းပါတယ္။ ေခတ္သစ္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ မိန္းမေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕စြမ္းရည္ကို ေယာက်္ားေတြေလာက္ လြယ္လြယ္ကူကူ တိုးတက္ေစႏိုင္ျခင္း ထုတ္ေဖာ္ျပသႏိုင္ျခင္း မရွိေသးဘူး။ ေနာက္ျပီး မိန္းမေတြဟာ လုပ္အားခနဲ႔ ပက္သက္ျပီး မတရားအႏွိမ္ခံေနရတယ္လို႔ သည္လွဳပ္ရွားမွဳေတြကို ေထာက္ခံသူမ်ားက ေျပာတာက်ေတာ့လည္း မွန္ေနပါတယ္။ သည္လိုကိစၥေတြကိုေတာ့ ျပဳျပင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ဇီဝေဗဒဆိုင္ရာအလုပ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ကေလးေမြးတဲ့အလုပ္ကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေနတာေတြ ကေလးေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ျပီး အိမ္မွဳကိစၥကို ထိန္းသိမ္းတဲ့အလုပ္မ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေနတာေတြကေတာ့ လူ႔ေဘာင္ေလာကၾကီး ပ်က္စီးေစမယ့္ ေဘးအႏၲရာယ္ကို ဖိတ္ေခၚေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး သည္အလုပ္ေတြကို စြန္႔လႊတ္ပစ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ မိန္းမေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕အေရးအပါဆံုး အားသာခ်က္ကို လႊင့္ပစ္လိုက္သလို ျဖစ္သြားပါမယ္။ သည္လိုအေရးပါတဲ့ အလုပ္ေတြကို ျမဲျမဲဆုပ္ကိုင္ထားျပီး ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ တိုးတက္ခြင့္နဲ႔ လုပ္အားခကို ေယာက်္ားမ်ားနဲ႔ တန္းတူညီမွ်ရရွိဖို႔ ေတာင္းဆိုျခင္းဟာ မိန္းမေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိေစမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိန္းမေတြအေနနဲ႔ မိသားစုရဲ႕ တာဝန္ဝတၱရားေတြကို တျခားအလုပ္အကိုင္ေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတဲ့အခါမွာေတာ့ ျပႆနာေတြ အမ်ားအျပားေပၚေပါက္လာပါတယ္။
တိြဳင္ဘီ - သည္ျပႆနာေတြအတြက္ ပထမဆုံး ေျဖရွင္းခ်က္ကေတာ့ ကေလးေမြးေနရတဲ့ အခ်ိန္ကာလနဲ႔ ကေလးထိန္းေနရတဲ့ အခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာ မိန္းမေတြကို အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္အကိုင္ေတြ ရရွိႏိုင္ေအာင္ စီမံေပးဖို႔ပါပဲ။ အိမ္မွဳကိစၥေတြကို စက္နဲ႔ အစားထိုးလုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ မိခင္ေတြအတြက္ အခ်ိန္ပိုေတြ ထြက္လာႏိုင္ပါတယ္။ ပိုျပီးခက္ခဲတာက စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာျပႆနာပါ။ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အလုပ္ကိုေရာ တျခားအခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ကိုေရာ လုပ္ႏိုင္ေအာင္ အခ်ိန္ကို ခြဲေဝႏိုင္ေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕ဂ႐ုျပဳမွဳနဲ႔ ေၾကာင့္ၾကစိုက္မွဳတို႔ကိုေတာ့ ေက်နပ္စရာေကာင္းေအာင္ ခြဲေဝဖို႔ ခက္ခဲႏိုင္ပါတယ္။ ကေလးေတြက တစ္ဖက္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက တစ္ဖက္နဲ႔ သည္ၾကားထဲ ေရာကေနတဲ့သူဟာ ဘယ္ဖက္ကိုမွ ျပည့္ျပည့္ဝဝ ဂ႐ုမျပဳႏိုင္ဘူး။ ေၾကာင့္ၾကမစိုက္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ မေက်နပ္စိတ္မ်ိဳး ဝင္လာႏိုင္ပါတယ္။
ေဆးပညာ တိုးတက္လာမွဳရဲ႕ ရလာဒ္အျဖစ္ လူေတြရဲ႕ အလုပ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ပ်မ္းမွ်သက္တမ္းဟာ တိုးလာတဲ့အတြက္ ေနာက္ထပ္ ေျဖရွင္းခ်က္တစ္ခု ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ယခုအခ်ိန္မွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ အဆင့္ျမင့္ပညာေရးကို အျပည့္အဝ သင္ယူႏိုင္ပါျပီ။ သက္ေမြးအလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းကို ရရွိႏိုင္ပါျပီ။ ျပီးေတာ့ အိမ္ေထာင္သားေမြး လုပ္ႏိုင္ပါျပီ။ သားသမီးကို ထိန္းသိမ္းေမြးျမဴရင္း ကိုယ့္သက္ေမြးအလုပ္ကိုလည္း အခ်ိန္ပိုင္းလုပ္ႏိုင္ပါျပီ။ အခ်ိန္ပိုင္းဆိုေပမဲ့ ကၽြမ္းက်င္မွဳလည္းမပ်က္ေအာင္ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမွဳ အသစ္ေတြနဲ႔လည္း ရင္ေပါင္တန္းလိုက္ႏိုင္ေအာင္အထိ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ပိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိတ္ဆံုးမွာ ကေလးေတြအားလံုး အရြယ္ေရာက္တာနဲ႔ သူ႔အလုပ္ကို အခ်ိန္ျပည့္ျပန္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ သည္အခ်ိန္မွာ သူဟာ အရြယ္ေကာင္းပဲ ရွိပါဦးမယ္။ သည္အေနအထားဟာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတိုင္းမွာ ျဖစ္ေကာင္းမွ ျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ့ သားသမီးအေရအတြက္ကို မိသားစုစီမံကိန္းနဲ႔ အသိရွိရွိကန္႔သတ္ၾကတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါျပီ။ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ မိခင္ဘဝရလိုျခင္းဟာ ပံုမွန္ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္အထိ မိခင္ဘဝဟာ အေရးပါျပီးအက်ိဳးရွိတဲ့ အလားအလာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။
လူေတြကို သူတို႔လုပ္တဲ့အလုပ္နဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ လုပ္ခေတြ ေနရာေတြကို ေပးျခင္းဟာ အလုပ္ေကာင္းေတြ လုပ္ဖုိ႔ တြန္းအားေပးျခင္းပါပဲ။ လြတ္လပ္စြာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳ ၾကီးစိုးတဲ့ စီးပြားေရးေခတ္မွာေတာ့ ေနရာအဆင့္အတန္းကို ေဖာ္ျပတဲ့ အဓိကသေကၤတဟာ လစာေငြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိခင္ေတြကိုလည္း တစ္ျခားပညာေရး ဝန္ထမ္းေတြလိုပဲ လစာေပးသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္။ သည္လစာဟာ ျမင့္လည္းျမင့္သင့္ပါတယ္။ မိခင္ေတြကို တိုင္ရိုက္လည္း ေပးသင့္ပါတယ္။ ဒါမွ ေယာက်္ားရဲ႕ ဝင္ေငြကိုမွီခိုမွဳမွ ကင္းလြတ္ျပီး ကိုယ္ပိုင္ဝင္ေငြကိုရရွိမွာ ျဖစ္တယ္။ မိခင္မ်ားကို ေပးတဲ့ လစာေငြဟာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ လုပ္ခေငြထဲက မ်ားမ်ားၾကီး ႏွဳတ္ယူသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုေငြမ်ားကို ရွာဖို႔အတြက္ ေယာက်္ားေတြကို ေပးမယ့္ လုပ္ခေငြေတြကို ခပ္မ်ားမ်ား ေလွ်ာ့ခ်ပစ္ရပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ ဝင္ေငြကို မိန္းမေတြဘက္ ဦးစားေပးျပီး ခြဲေဝျခင္းေၾကာင့္ မိန္းမေတြရဲ႕ လူမွဳအဆင့္အတန္း လူမွဳေရးဂုဏ္သိကၡာ ျမင့္တက္လာပါလိမ့္မယ္။
အီေကဒါ - ဆရာၾကီးရဲ႕ အၾကံေပးခ်က္က အလြန္ေကာင္းမြန္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ေၾကာင္းက်ိဳးလည္း သင့္ျမတ္ပါတယ္။ ကေလးေမြးရတာ ကေလးထိန္းရတာေတြရဲ႕ အက်ိဳးရလာဒ္အျဖစ္ မတရားဖိႏွိပ္ခံေနရတယ္ဆိုတဲံ ခံစားမွဳမ်ိဳးကေန မိန္းမေတြကို လြန္သြားေစပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အလုပ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ ၾကီးမားခက္ခဲတယ္ဆိုတာကိုလည္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလံုး ဘြင္းဘြင္းၾကီး သိသြားေအာင္ လုပ္ပါလိမ့္မယ္။ ယခုအခ်ိန္ထိ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ ကေလးမ်ား ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္တဲ့ အလုပ္ကို မိန္းမေတြရဲ႕ သဘာဝ လုပ္ငန္းဆိုတာထက္ ပိုျပီး မသတ္မွတ္ေသးပါဘူး။ ဒါရဲ႕ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ မိန္းမေတြကလည္း မိခင္ဘဝဆိုတာ မိန္းမလိင္က ခ်မွတ္လိုက္တဲ့ မေက်နပ္စရာအလုပ္တစ္ခုလို႔ ျမင္ျပီး ေဒါသေတာင္ ထြက္ေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ သည္ဝန္ထုပ္က လြတ္ကင္းဖို႔ေတာင္ ေတာင္းဆိုေနၾကပါျပီ။
မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ မိခင္တစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ ဇနီးတစ္ေယာက္မျဖစ္ခင္မွာ လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ မိန္းမေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ ေနအိမ္ေတြနဲ႔ မိသားစုမ်ားဆီမွာ ၾကိဳးခ်ည္ထားတာမ်ိဳး မလိုခ်င္ဘူးလို႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳက ေျပာဆိုေနတဲ့ အခ်က္က မွားယြင္းတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မိန္းမေတြဟာ လူသားေတြျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ကိုယ့္ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ အလုပ္တစ္ခုခုကို အခ်ိန္ျပည့္လုပ္ဖို႔ပဲ ဆႏၵရွိေနတဲ့ မိန္းမေတြ အမ်ားအျပားရွိတာကို ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္တဲ့အေၾကာင္း ျဖည့္စြက္ေျပာရပါမယ္။ ဘာသာေရးနယ္ပယ္မွာသာမက တျခားနယ္ပယ္ေတြမွာလည္း ရွိပါတယ္။ သဘာဝအရ သည္လို မိန္းမေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကိုလည္း ကာကြယ္ေပးရပါလိမ့္မယ္။
တိြဳင္ဘီ - ကၽြန္ေတာ့္အျမင္မွာ အိမ္ေထာင္သားေမြးအလုပ္ကို မလုပ္လိုဘဲ ကိုယ့္အလုပ္ထဲမွာသာ ကိုယ့္ဘဝတစ္ခုလံုးကို ျမွဳပ္ႏွံလိုတဲ့ မိန္းမမ်ားအေနနဲ႔ သူတို႔လုပ္လိုတဲ့အလုပ္ကို ေယာက်္ားမ်ားနဲ႔တန္းတူ လုပ္ႏိုင္ခြင့္ အျပည့္အဝမရရွိေသးရင္ မိန္းမေတြရခြင့္ရွိတဲ့ လြတ္လပ္မွဳဆိုတာ မျပည့္စံုဘူးလို႔ ျမင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ အိမ္ေထာင္သားေမြးအလုပ္ကို တမင္သက္သက္ ေရွာင္ၾကဥ္တယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ အလြန္အေရးပါတဲ့ မိန္းမရဲ႕ စြမ္းရည္ကို ေဖာ္ထုတ္မွဳမျပဳတဲ့အတြက္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ထိခိုက္မွဳကို ခံစားရႏိုင္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္သားေမြးလုပ္လိုက္တဲ့အတြက္ အလုပ္အကိုင္ထိခိုက္ျပီး ခံစားရႏိုင္သလိုမ်ိဳးေပါ့။
ျခံဳျပီးေျပာရရင္ အိမ္ေထာင္သားေမြးလုပ္လို႔ အလုပ္အကိုင္ထိခိုက္ျပီး စိတ္ထဲမွာ ခံစားရတာက အိမ္ေထာင္သားေမြးကို ေရွာင္ၾကဥ္လို႔ ခံစားရတာေလာက္ ျပင္းထန္မယ္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ေက်နပ္စရာ အေကာင္းဆံုး ေျဖရွင္းခ်က္ကေတာ့ အိမ္ေထာင္သားေမြးတဲ့ အလုပ္နဲ႔ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ကို မိန္းမေတြ တြဲလုပ္ႏိုင္ေအာင္ စီမံဖို႔ပဲျဖစ္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ မိခင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို အက်ိဳးျပဳေနသေရြ႕ သူ႔ကို လစာေကာင္းေကာင္းေပးျပီး အဆင့္ျမင့္ျမင့္မွာ ထားသင့္တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ မိခင္ဘဝရဲ႕ ပဓာနအလုပ္နဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့အရာေတြပါပဲ။ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္ျဒပ္အဆင့္အတန္းဟာ ပါေမာကၡတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္ျဒပ္အဆင့္အတန္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ တရားသူၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္ျဒပ္အဆင့္အတန္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ေလယဥ္မွဴးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္ျဒပ္အဆင့္အတန္းျဖစ္ျဖစ္ ျမင့္မားသင့္ပါတယ္။ ဒီလို ဂုဏ္ျဒပ္အဆင့္အတန္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ျမင့္မားသင့္ပါတယ္။ ဒီလို ဂုဏ္ျဒပ္အဆင့္အတန္းနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္တဲ့ လစာကိုလည္း ရသင့္ပါတယ္။
ကေလးတစ္ေယာက္အဖို႔ မိခင္ရဲ႕ ေမတၱာတရားနဲ႔ ဂ႐ုတစ္စိုက္ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္မွဳဟာ မရွိမျဖစ္ပါ။ ကေန႔အခ်ိန္မွာ မိန္းမေတြအေနနဲ႔ အိန္ေထာင္သားေမြး အလုပ္အျပင္ တျခားလုပ္စရာေတြ အမ်ားအျပားရွိေနပါျပီ။ ဒါေၾကာင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအေနနဲ႔ မိခင္ေကာင္းေတြ ထြက္ေပၚလာဖို႔ကေတာ့ သဘာဝရဲ႕တာဝန္ပဲျဖစ္တယ္ဆိုျပီး သဘာဝအေပၚ တာဝန္ပံုခ်ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဇီဝကမၼေဗဒအရ ေယာက်္ားေတြ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ သည္လို သားေမြးတဲ့အလုပ္ကို မိန္းမေတြ လိုလိုလားလားလုပ္ခ်င္လာေအာင္ ဖန္တီးျခင္းျဖင့္ မိခင္ေကာင္းေတြ ေပၚထြက္ေရးအတြက္ ျဖည့္ဆည္းေပးသင့္ပါတယ္။ မိခင္ဘဝကို အလြန္ေလးစား တန္ဖိုးထားသင့္ျပီး လစာေငြလည္း ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးသင့္ပါတယ္။
***တိြဳင္ဘီ - အီေကဒါ ေဆြးေႏြးခန္း (ျမသန္းတင့္၊ ေမာင္သာမည) ၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၇၀ မွ ၁၇၆ အထိ။
ဆုံရပ် 1st Dec 2024
2 weeks ago
7 comments:
မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ
မိခင္ေကာင္းျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ
အျခားတဖက္မွာေကာ
ေအာင္ျမင္နိုင္မလား...
သိခ်င္လို ့ပါ...:P
မယ္
အိမ္ေထာင္ရွင္တုိင္း မိခင္ေကာင္းမျဖစ္ႏိုင္ ပါဘူး။
ဆုိလုိတာက သေႏၶမတည္ႏုိင္တဲ့ အိမ္ရွင္မကုိ ေျပာတာပါ။
မိခင္ေကာင္းတုိင္းကုိ ေလးစားတယ္။
မိခင္ေကာင္းတုိင္းထက္ မိခင္တုိင္း၊ မိခင္တုိင္းကို ေလးစားတယ္။ အိမ္ေထာင္ သည္ျဖစ္လာရင္ေတာ့ .. ..
အလုပ္ကုိ ဦးစားေပးမလား?
သာယာတဲ့ မိသားစုဘ၀ကုိ ထူေထာင္မလား ?
ဆိုတာကုိ ေရြးခ်ယ္ရမွာပါ။
ေအာင္ျမင္မႈကုိ လုိလားရင္ေတာ့ သာယာတဲ့ မိသားစုဘ၀ကုိ လက္လြတ္ရမွာပါ။
အႏုပညာေလာကမွာေတာ့ အိမ္ေထာင္သည္ ျဖစ္သြားရင္ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ ေမွးမွိန္ သြားၾကရတာ သဘာ၀ပါ။
မိန္းမတေယာက္ဟာ အိမ္ေထာင္ဘက္ရဲ့ ပံ့ပိုးမႈရွိရင္ မိခင္ေကာင္းတေယာက္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ တျခားေနရာေတြမွာလည္း ေအာင္ျမင္သူ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေယာက္်ားတိုင္းဟာ ကိုယ္၀န္ေတာင္ၿပီး ကေလးေမြးတဲ့ အလုပ္ကလြဲရင္ မိန္းမေတြ လုပ္ေနတဲ့ တျခား ဘာအလုပ္မဆို လုပ္လို႔ရႏုိင္တဲ့အတြက္ အိမ္မႈကိစၥေတြကို မိန္းမအလုပ္လို႔ ကန္႔သတ္မထားပဲ ၀ိုင္းလုပ္မယ္ဆိုရင္ မိန္းမေတြရဲ့ ဘ၀ကို တိုးတက္ေအာင္ လုပ္လုိ႔ရႏိုင္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသားတိုင္းမွာလည္း မိခင္ ဒါမွမဟုတ္ ဇနီးမယားရဲ့ ပံ့မႈမႈ ပါတာကို သတိျပဳမိၾကပါလိမ့္မယ္။
အင္း.... ၀ါေခါင္ရဲ႕အျမင္ကေတာ့ မိန္းမအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မိခင္စိတ္ရွိၾကသူေတြပါ။
အေျခေနအရပ္ရပ္ေၾကာင့္
ကေလးမယူျဖစ္ၾကေတာ့တာပဲျဖစ္မယ္ထင္တယ္။
ဒီေခတ္မွာ စရိတ္စက ကၾကီးတယ္ေလ။
ကိုယ့္သားသမီးေလးကို လူတန္းေစ့ ထားႏိုင္ဖို႔၊ ပညာသင္ႏိုင္ေစဖို႔ စတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္။ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္ဆိုကတည္းက အဲဒီအခ်က္ကို
စဥ္းစားသင့္တာေပါ့ေနာ္။
ကိုရွင္ရဲထြတ္လည္း မိဘအေၾကာင္း ဖဲြ႕ႏြဲ႕ထားတယ္
ကိုသုေရ---
စာေတြတကယ္ဖတ္တယ္ေနာ္----
တန္ဘိုးရွိလိုက္တာ--
အလြန္စိတ္ဝင္စားစရာေတြပါ---
က်မတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ လူဦးေရ--ထက္ဝက္ေက်ာ္ဟာ--
အမ်ိဳးသမီးေတြေလ---
ပုခက္လႊဲေသာ မိခင္လက္ေတြ--လုပ္အားေတြ နဲ႔ တိုင္းျပည္
တည္ေဆာက္မွဳ-ပါဝင္ႏိုင္မွ-တိုးတက္မယ္လို႔--
ယံုၾကည္ပါတယ္--
မိန္းမေတြကေလးမလုိခ်င္တာရဲ့ အဓိက အခ်က္ကေတာ့ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းေၾကာင့္ပါပဲခင္ဗ်ား
အခုေခတ္မွာေတာ့ အဲလုိ ကေလးမေၿပာနဲ႔
မိန္းမယူဖုိ႔ေတာင္ အေတာ္စဥ္းစားေနရၿပီဗ်
ကုန္ေစ်းႏွဳန္းေၾကာင့္ပဲေပါ့
Post a Comment