MBAA

အကယ္ဒမီ ဘေလာ့ဂ္၊ ဘေလာ့ဂ္ အကယ္ဒမီ


အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနလို႔ မအားတာနဲ႔ အြန္လိုင္းလဲ မသံုးျဖစ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ E-Journal ေလးကိုလဲ လာမၾကည့္ျဖစ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ေန႔က အြန္လိုင္းသံုးရတုန္း ဘေလာ့ဂ္ေလးကိုဖြင့္ ဘာထူးေနလဲ ဟိုဟိုဒီဒီ လိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ လုပ္ဖူးသူတိုင္းနီးပါး ရင္းႏွီးတဲ့ ကိုရန္ေအာင္ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္အကယ္ဒမီ ဆိုျပီး လင့္ေလးထားခဲ့တာကို စီေဘာက္စ္မွာ ေတြ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူ႔ဘေလာ့ဂ္ဆီကို (မေရာက္သေလာက္) အေရာက္နည္း။ သူကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကို (မလာသေလာက္) အလာနည္းတယ္။ ထူးထူးျခားျခား ေရာက္လာတယ္ဆိုေတာ့ သြားၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ သူေရးထားတာေလးေတြဖတ္ ေနာက္ေတာ့ ညႊန္ထားတဲ့ဆီ သြားၾကည့္ပါတယ္။ ေအာ္.. ဒီလိုေလးလုပ္ထားတာပါလားလို႔ ေတြးမိတယ္။

ဒါက စိတ္ဝင္စားစရာ အစီအစဥ္ပဲ။ စိတ္ဝင္စားသြားတာက မ်ားလြန္းတဲ့ ဘေလာ့ေတြကို ဘယ္လိုစုစည္းလဲေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ လက္လွမ္းမွီသလို စုစည္းထားတာပဲလို႔ နားလည္လိုက္တာပါပဲ။ အဲဒီမွာ ေတြးမိတာက ငါတို႔ ဘေလာ့ဂ္ေလးကိုလည္း စာရင္းသြင္းအံုးမွပါ။ လူသိ ဘယ္ေလာက္မ်ားလည္း သိရတာေပါ့။ ဆုဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ေပါ့ေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ တစ္ခါတည္း ေမးလ္ပို႔၊ ခြဲထားတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေတြထဲက ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ေလးနဲ႔ အဆင္ေျပမယ္ထင္တဲ့ ျမန္မာစာေပမွာထည့္ေပးပါလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္ျပီး လက္လွမ္းမီသေလာက္ ေကာင္းတယ္ထင္တာေလးေတြကိုလည္း မဲေပးခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဘေလာ့ဂ္ေတြက (ျဖစ္ႏိုင္တာ အေတာ္မ်ားမ်ားက) မသိေတာ့ သိလဲသိ၊ ေကာင္းတယ္လဲ ထင္တာေလးေတြကို မဲပိုခဲ့တာပါပဲ။

ဒီလိုေတြလုပ္ျပီးမွ ကိုဟန္သစ္ျငိမ္ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ဆီေရာက္တယ္။ တိုက္တုိက္ဆိုင္ဆိုင္ အကယ္ဒမီပြဲမွာ သူ႔ဘေလာ့ဂ္ကို ရသဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ထားတာ စဥ္းစားစရာလို႔ ေရးထားတဲ့စာကို ဖတ္ရတာပါပဲ။ ဒါနဲ႔ ျပန္စဥ္းစားမိတယ္ ငါေရာ ျမန္မာစာေပဆိုျပီး စာရင္းထည့္ခိုင္းတာ အမဲရိုးနဲ႔ ဟင္းအိုးမ်ားျဖစ္သြားပလား။ စဥ္းစားမိတာေျပာပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လူေတြသိၾကရဲ႕လား စမ္းစစ္တာပဲ ေခါင္းစဥ္ဘယ္လိုတတ္တတ္ကြာ၊ အဲလို ျဖစ္သလိုစိတ္ေလးက ဝင္လာပါတယ္။ ကဲရွိေစေတာ့ပဲေပါ့။ အဲဒီတစ္ရက္ အခ်ိန္ကုန္သြားတာနဲ႔ ဒီေလာက္ပဲ အစီအစဥ္ကိုသိခဲ့ရတယ္။။ ဒီေန႔ေတာ့ အြန္လိုင္းၾကာၾကာထိုင္ျဖစ္ေနတုန္း အေဝးေရာက္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ဟိုဟိုဒီဒီ စာရိုက္ျဖစ္တယ္။ ေျပာေနရင္းကေန သတိရလာတာနဲ႔ အကယ္ဒမီအေၾကာင္းေျပာျဖစ္ပါတယ္။

သူကေတာ့ သိဘူးတဲ့။ ဒါနဲ႔ လင့္ခ္ေတြေပး သြားၾကည့္ပါအံုးေျပာေတာ့တာပဲ။ ၾကိဳက္ရင္လဲ ဗုတ္ဗ်ာ။ မၾကိဳက္လည္း ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဆိုေတာ့ အင္းအင္းေတာ့ ေျပာရွာတယ္။ သူက အဲဒီအခ်ိန္က်မွ သူနဲ႔ရင္းနီးတဲ့ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုကိုလည္း ေတြ႔တယ္။ မဲအေတာ္အတန္မ်ားတယ္။ (လူသိမ်ားတယ္ ေပါ့ဗ်ာ။) သူတို႔မသိပဲနဲ႔ စာရင္းမွာပါေနတာလို႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက ေျပာသတဲ့။ ဒါနဲ႔ ေျပာျပရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စာရင္းမွာပါခ်င္လို႔ ေမးလ္ပို႔ထည့္ခိုင္းတာပါလို႔။ ေနာက္ျပီး သူကေျပာလာတာ အရင္တုန္းက ခင္မ်ားဘေလာ့ဂ္က အစံုအလင္ေလ။ ခုက ျမန္မာစာေပဘက္ကို အားပါလို႔လားတဲ့။ ခက္ေတာ့တာပါပဲ။ အဲ.. အဲလိုလဲ ဟုတ္ဘူး။ ဘာညာ ကြိကြေတြ ျဖစ္ကုန္ေရာ။ ဒါနဲ႔ သူ႔ကိုလည္းေျပာရင္း ကိုယ့္အေနအထားကို ရလဒ္သြားၾကည့္ေတာ့ ေအာ္.. ဒီေလာက္ေတာ့ စိတ္ဝင္စားၾကသားလို႔ ရာႏွဳန္းအခ်ိဳ႕ကို ေတြ႔တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ အဲဒီစာမ်က္ႏွာကို ဟိုဟိုဒီဒီလွန္ေတာ့မွ တခ်ိဳ႕ေသာ ဘေလာ့ဂ္ပိုင္ရွင္မ်ားရဲ႕ အစီအစဥ္အေပၚ အျမင္ေတြကို သိရတယ္။ တခ်ိဳ႕က သတင္းေပးအေနနဲ႔ ေရးထားတယ္။ တခ်ိဳ႕က သေရာ္စာေတြေရးထားတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေရးခ်င္လို႔ေရးတာ ဘယ္ဆုမွမေမွ်ာ္လို႔ အစီအစဥ္ကေန ထြက္သတဲ့။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း သူ႔ကို မဲမေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေတြ႔ရတယ္။ ေကာင္းေလစြ။ ဘေလာ့ဂ္ေလာကမွာ တေငြ႔ေငြ႔ျဖစ္ေနတဲ့ မီးေလးပဲကိုး။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေရွာင္မရေအာင္ တည့္တည့္တိုးေနျပီ။ ကံၾကမၼာ ဖန္လာေတာ့တာပါပဲ။ စာရင္းသြင္းလိုက္တဲ့ေန႔ ကတည္းက က်န္တဲ့ ေရးေဖာ္ေရးဖက္ေတြဆီကိုလည္း ေမးလ္ပို႔ျပီး အသိေပးထားတယ္။ (ဒါေပမဲ့ ဖြင့္ၾကည့္ၾကမယ္လည္း မထင္ပါ။) သူတို႔ေတြကေရာ ဘယ္လိုျမင္လဲမသိ ဆိုျပီး ေတြးမိပါေသးတယ္။

ဘာလုိပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ။ အေတြးေလးေတြ၊ အျမင္ေလးေတြ၊ ခံစားမွဳေလးေတြ၊ ေပ်ာ္စရာေလးေတြ၊ … … ေတြ။ အေရာင္စံုေအာင္ လက္ေသြးထားတာေလးေတြကို အခ်ိန္ကုန္ခံလာဖတ္ျပီး ေအး - သေဘာက်သကြဆိုလည္း။ ေအာ္ အင္း အင္းေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လက္ရာေလးေတြကို အရင္းခံကိုက ေဝမွ်ခ်င္တာပါ။ ဒီအစီအစဥ္မွာ လူသိသြားလို႔ လာဖတ္ၾကတယ္ဆိုရင္လည္း ဒါဆုတစ္ခုပါပဲ။ ကိုယ့္ေပတံနဲ႔ ကိုယ့္ခ်ိန္ခြင္အရ အေနအထားကို သိေသာ္လည္း သူတို႔ေပတံနဲ႔ ဝင္ရပ္ၾကည့္တယ္။ သူတို႔ခ်ိန္ခြင္နဲ႔ ဝင္ခ်ိန္ၾကည့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ေၾကျငာနည္းတစ္မ်ိဳးပဲ၊ အမ်ိဳးေတြစုျပီး မဲေပးခိုင္းအံုးမယ္လို႔လဲ မေတြးပါ။ ေတြးထင္မထားေသာ္လဲ ျဖစ္သြားတတ္တာေတြရွိပါတယ္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ေရးေဖာ္ေရးဖက္မ်ားႏွင့္ အခါအားေလ်ာ္စြာ စာလာဖတ္သူမ်ားကို ဒီအစီအစဥ္ေလးမွာ ပါဝင္ထားေၾကာင္း အသိေပးလိုျခင္းမွ်သာပါ။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္၊ အခ်ိန္ရမယ္ဆိုရင္ အေပါင္းအသင္းမ်ားကလည္း စာေတြေရးၾကပါအံုး။ စာဖတ္သူမ်ားကလည္း ေကာင္းႏိုးရာရာေလးေတြ ဖတ္႐ႈသြားၾကပါအံုး။


သုခမိန္။…..။