ႏွလုံးလွဖုိ႔ အလွဆုံးသုိ႔ (၁)

ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း မေနတတ္ေသးဘူးဆုိရင္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့တပည့္ေကာင္း သိပ္မပီသေသးဘူး။ နာမည္ပဲ ခံထားတာ ျဖစ္မယ္။

ရဟန္းေတြရဲ့ ဝိနည္းေတာ္ထဲမွာ သန္႔ရွင္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတြဟာ အင္မတန္ မ်ားပါတယ္။ တစ္ကုိယ္လုံး သန္႔ရွင္းေနဖုိ႔၊ ေျခသည္း၊ လက္သည္း၊ ဆံပင္ကအစ ပါတယ္။ သြားေတြကုိ တံပူနဲ႔ တုိက္ဖို႔ ဆုိတာေတြ ပါတယ္။

အစားအေသာက္ အေနအထုိင္ သန္႔ရွင္းဖို႔ ဆုိတာကုိ ျမတ္စြာဘုရားက အမ်ားၾကီး ေဟာခဲ့တယ္။ သကၤန္း ေလွ်ာ္တာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သန္႔ရွင္းဖုိ႔ ဆုိတာေတြ ပါတယ္။ သပိတ္ေဆးတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သန္႔ရွင္းဖို႔ အတိအက်ပါတယ္။ မေျပာင္ရင္ အျပစ္ရွိတယ္။

ေနတဲ့ထုိင္တဲ့ ေက်ာင္းမွာ မသန္႔ရွင္းရင္ အျပစ္ရွိတယ္။ ေသနာသနဝတ္ကုိ မလုပ္မေနရ။ ေသနာသန ဆုိတာ ေနထုိင္တဲ့ ေနရာကို ေျပာတာ။ ဝတ္ ဆုိတာ ဝတၱရား။ ေသနာသနဝတ္ကုိ မျပဳရင္ အျပစ္ရွိတယ္။ အဲသလုိရဟန္း တရားအားထုတ္ရင္ တရားထူး မရဘူးတဲ့။

အဲဒီေတာ့ တရားအားထုတ္တဲ့ေနရာမွာ အဆင္ေျပခ်င္ရင္ လုပ္ရမယ့္ စည္းကမ္းထဲမွာ သန္႔ရွင္းေရး ဆုိတာ ပါေနတယ္။ ေနာက္ဆုံး ဘယ္ေလာက္အထိေတာင္ ပါသလဲ သိလား။ ဝမ္းခ်ဳပ္ေနရင္ အထဲမွာ မသန္႔ရွင္းဘူး၊ ဝမ္းႏႈတ္ေဆးစားတဲ့။ အဲဒီေလာက္အထိေတာင္ ပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားဟာ တပည့္ေတြအားလုံးကုိ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႐ုပ္ပုိင္းသန္႔ရွင္းဖုိ႔ စိတ္ပုိင္းသန္႔ရွင္းဖုိ႔ကုိ အေသးစိပ္ေဟာခဲ့တယ္။

ဘုန္းၾကီးကေတြးၾကည့္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း မေနတတ္ေသးဘူးဆုိရင္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့တပည့္ေကာင္း သိပ္မပီသေသးဘူး။ နာမည္ပဲ ခံထားတာ ျဖစ္မယ္။

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက(မဟာၿမိဳင္ေတာရ) - အလွတရားမွအမွန္တရားသို႔(ပထမအၾကိမ္) (စာ- ၁၄-၁၅)