ရြက္ပုန္းသီး၏ ဒိုင္ယာရီ

အေဆာင္မွာေရလႊမ္း အပင္အားလံုး စိမ္းလန္းေတာ့
မေၾကေသးတဲ့ ၀ဋ္ေၾကြး ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔အတြက္
ငါ. . . ေက်ာင္းတက္လာရတယ္ ။



ရွစ္ခြင္လံုးမွိဳင္းလို႔
ေငြႏွင္းဥတို႔ က်ဲပက္
ေအးစက္စက္ မနက္ခင္းမွာ
အတန္းတက္ဖို႔အတြက္
အမိုးပက္လက္နဲ့ လမ္းေပၚ
အေဖာ္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ပါးခဲ့ရတယ္ ။

ေလရူးေတြ ေပြေမႊ႕
ေရာ္၀ါရြက္တို႔ေၾကြျပဳတ္
ေႏြသရုပ္ဟာေပၚလာေတာ့
ဥၾသေလးကႏွဳတ္ဆက္
အိမ္ျပန္ရက္ေရာက္လာတယ္ ။

ရာသီေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းေျပာင္း
ေဟာင္းမသြားမယ့္ အခ်စ္ဒိန္ခဲလည္း
ငါ့ရင္ထဲမွာ ရွိေနတယ္
ဘယ္သူမွလည္း မစားသံုး . . .
ငါ . . . ဒီအတိုင္း ေသဆံုးရေတာ့မလား ။

၃၇ မင္း

(တစ္ခ်ိန္ုတံုးက ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ပါ။ ေက်ာင္းပိတ္ခါနီးေရးျဖစ္ခဲ့တာ။ ခုလည္း ေႏြေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္ ကို လြမ္းတာနဲ႕ တင္လိုက္တာပါ။)