မဆံုျဖစ္ေတာ့ေသာ ငယ္သူငယ္ ခ်င္း တစ္ခ်ိဳ႕ အေၾကာင္း (၁)

မဆံုျဖစ္ေတာ့ေသာ ငယ္သူငယ္ ခ်င္း တစ္ခ်ိဳ႕ အေၾကာင္း

ေတြ႕ဆံုၾကံဳကြဲ ေလာကထဲမွာ က်ေနာ္တို႕ လူရယ္လို႕ ျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္။
လူဆိုတာက Social Animal ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႕ မွာ ပတ္၀န္းက်င္၊ အသိုင္း အ၀ိုင္း၊ အေပါင္းအေဖာ္ဆိုတာ ရွိလာခဲ့ၾကတယ္။ လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ သတိရစရာ အတိတ္ေတြ ရွိတတ္ၾကတယ္။ က်ေနာ့္မွာလည္း ရွိတယ္။ အဲဒီ အမွတ္တရေတြထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕ အေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အမွတ္တရ ရွိေနေပမယ့္ ျပန္မဆံုျဖစ္ေတာ့တဲ့ က်ေနာ့္ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ၃ ေယာက္ အေၾကာင္းပါ။ တကယ္လို႕ သူတို႕ ဒီစာကို ဖတ္မိရင္လည္း က်ေနာ္တို႕ ျပန္ဆံုျဖစ္မယ္ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ခပ္ပါးပါးေလးလည္း ပါပါတယ္။ ခုႏွစ္အလိုက္ ငယ္စဥ္ၾကီးလိုက္ စီထားျပီး ေျပာျပပါမယ္။

၁။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ (ပထမတန္း ၁၉၈၅)

ေဇာ္ေဇာ္ေအာင့္ အေၾကာင္း မျပာခင္ က်ေနာ္တို႕ ပထမတန္းနဲ႕ ေက်ာင္းရဲ့ ပံုစံကို အရင္ေျပာျပပါ့မယ္။
က်ေနာ္တို႕ အေျခခံ ပညာ သင္ယူခဲ့တဲ့ က်ေနာ္တို႕ျမိဳ႕ေလးရဲ့ တစ္ခုထည္းေသာ အ.ထ.က ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးက ျပည္ေတာ္သာ စီမံကိန္းနဲ႕အတူ ေပၚလာခဲ့တာဆိုေတာ့ အဲဒီေခတ္က State ေက်ာင္းေတြ ပံုစံအတိုင္း အဂၤလိပ္ အကၡရာ အီး (E) ပံုသ႑န္ ရွိတယ္ ။ က်ေနာ္တို႕ ပထမတန္းရယ္ ေနာက္ သူငယ္တန္းရယ္က အဲဒီ အီးအကၡရာ ရဲ့ ေအာက္ဘက္ ေတာင္ပံက ေထာင့္စြန္ျဖစ္တဲ့ အခန္းက်ယ္ၾကီးထဲမွာ အတူတူ။

သူငယ္တန္းက ေကာ္ရစ္ဒါကေန ၀င္တဲ့ တခါးဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္တယ္။ က်ေနာ္တို႕ ပထမတန္းက က်ာင္းရဲ့ ေနာက္ေဖးဘက္ျဖစ္တဲ့ လယ္ကြင္းေတြ ဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္တယ္။ (မ်က္ႏွာလွည့္တယ္=အဲဒီဘက္ နံရံမွာ ေက်ာက္သင္ပုန္း တပ္ထားတယ္) ။ အတန္းပိုင္ဆရာမက ကေနာ့္ အေဖ ငယ္ငယ္ထဲက ဆရာမေတာ္ဘူးတဲ့ ေဒၚသန္းၾကြယ္။ ဆရာမက သားသမီး မရွိ၊ လူကလည္း ျပည့္ျပည့္စံုစံု ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ၊ ဘာသာတရားဘက္လည္း ကိုင္းရွိဳင္းေတာ့ ဆရာမက သူ႕အသက္ထက္ ေတာ္ေတာ္ငယ္တယ္ ထင္ရေလာက္ေအာင္ ႏုပ်ိဳတယ္။

ကဲ အခုမွ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ အေၾကာင္းက စမွာ . . . :D

မွတ္မွတ္ ရရ ပထမဆံုး တစ္ေယာက္က ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ ။ သူနဲ႕ က်ေနာ္နဲ႕က ပထမတန္းမွာ တစ္ခံုထည္း အတူထိုင္ခဲ့ၾကတာ။ က်ေနာ္တို႕ ေခတ္တံုးက လူေကာင္ေတြက ထြားၾကတယ္။ ထူးထူးျခားျခား သူက အခန္းထဲမွာ အညွက္ဆံုး ေက်ာင္းသား။ က်ေနာ္တို႕ ပထမတန္းမွာ ေက်ာင္းသားဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ အတူတူ တက္ခဲ့ၾက တယ္ဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး ။ မွတ္မိေနေသးတာက Column သံုးခု ရွိတယ္ ။ေက်ာက္သင္ပုန္းကို မ်က္ႏွာမူထားရင္ တဘက္ ဘယ္အစြန္က ေကာင္မေလးေတြခ်ည့္ပဲ။ အလယ္က ပထမ ၂ တန္းက ေကာင္မေလး၊ ေနာက္က ေယာက္က်ားေလး။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ေယာက္က်ားေလးေတြခ်ည့္က ညာအစြန္။ ခင္ေဇာ္ေအာင္ရယ္၊ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရယ္၊ က်ေနာ္ ကိုတာတူးရယ္က ညာစြန္ ေယာက္က်ားေလး Column ရဲ့ ဒုတိယေျမာက္ အတန္းမွာ ဘယ္မွ ညာ အစဥ္လိုက္ထိုင္ၾကတယ္။ က်ေနာ္က လူေကာင္ထြားျပီး အရပ္က ျမင့္ေပမယ့္ ဆရာ၊ ဆရာမ ေတြရဲ့ သားသမီးတို႕ ထံုးစံအတိုင္း ေက်ာင္းရဲ့ မ်က္ႏွာသာ ေပးမႈအရ ဒုတိယေျမာက္ အတန္းမွာ ထိုင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။

ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရဲ့ အေဖက က်ေနာ္တို႕ျမိဳ႕ေလးမွာ တာ၀န္က်လို႕ သူက အဲဒီႏွစ္ကမွ ေျပာင္းလာတဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္။ ဘယ္ဌာနက ဘယ္ရာထူးနဲ႕ ဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္ မသိပါဘူး။ သူ႕အေဖကိုေတာ့ က်ေနာ္ တို႕ ခြဲသြားၾကတဲ့အထိ လံုး၀ မျမင္ဘူးလိုက္ဘူး ။သူ႕ကို သူ႕အေမက ေက်ာင္းလိုက္ပို႕တယ္၊ေက်ာင္းလာၾကိဳတယ္။ က်ေနာ္တို႕ ေခတ္တံုးက ေက်ာင္းသားေတြ အတန္းထဲအထိ မိဘေတြက လာေစာင့္ျပီး ၾကိဳ၊ ပို႕ လုပ္လို႕ ရေသးတယ္။ သူ႕မွာ ညီမေလး တေယာက္ရွိတယ္။ အဲဒီ ေကာင္မေလးက အဲဒီတံုးက ၃ ႏွစ္သမီးေလာက္ပဲ ရွိဦးမယ္ ။

ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္က အဲဒီတံုးက ငယ္သြား မလဲေသးေတာ့ သြားက်ိဳးေလးဗ်။ သူ႕ေရွ႕သြားေတြ အားလံုးက အေကာင္းတစ္ခုမွ မရွိေတာ့ဘူး သြားပိုးစားထားလို႕ မဲမဲေလးေတြပဲ ျမင္ရတယ္ ။ သူက အတန္းထဲမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေၾကာက္ရတယ္။ အဲလို ေၾကာက္တတ္တဲ့ ပင္ကိုယ္ သဘာ၀လည္း ရွိတယ္။ ကစား ရင္ သူပဲ ခံရတာမ်ားတယ္။ ကစားဖို႕ Break ေပးတဲ့ အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူက သူ႕အေမရယ္ ၊ သူ႕ညီမေလးရယ္ အနားမွာပဲ ေနျပီး အတန္းသားေတြ ကစားတာကို ေငးေနေလ့ ရွိတယ္။ အဲလိုမ်ိဳး သူ႕ကို အမွတ္တရ ရွိေအာင္ကို သူက တကယ့္ တသီးတျခားေလး။ က်ေနာ္တို႕ ငယ္တံုးက ကေလးေတြ ထံုးစံအတိုင္း ထိုင္ခံုေပၚမွာ မ်ဥ္းသားျပီး သူ႕ဘက္၊ ငါ့ဘက္ စည္းမေက်ာ္ေၾကး၊ စည္းေက်ာ္ရင္ ေက်ာ္တဲ့လက္ကို သစ္သားေပတံနဲ႕ ရိုက္ေၾကး အဲလိုေတြလည္း စိတ္ဆိုးတဲ့ အခါေတြ အခန္႕မသင့္တဲ့ အခါေတြ ရွိခဲ့ၾကဘူးတယ္။ အိမ္က ထည့္ေပးတဲ့ မုန္႕ေတြကို အတူတူေ၀စားျပီး ေရွ့ကအတန္း ေနာက္က အတန္းေတြနဲ႕လည္း စစ္ျဖစ္ခဲ့ၾကဘူးတယ္။

က်ေနာ္တို႕ ပထမတန္း ျပီးခါနီးမွာ သူ႕အေဖက ပဲခူးဘက္ကို ေျပာင္းရတယ္။ အဲဒါနဲ႕ပဲ သူ႕အတန္းတင္ စာေမးပြဲျပီးေတာ့ သူရယ္၊ သူ႕အေမရယ္၊ သူ႕ညိမေလးရယ္က ေျပာင္းျပီး လိုက္သြားၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႕က နယ္ျမိဳ႕ေလးမွာဆိုေတာ့ အမွတ္တရ ေကြ်းတာေတြ၊ လက္ေဆာင္ ဖလွယ္တာေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီေနာက္လည္း က်ေနာ္တို႕ ျပန္ဆံုတာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ပထမတန္း အတန္းတင္ စာေမးပြဲ ေနာက္ဆံုးေန႕ကေနာက္ဆံုး ေတြ႕ျဖစ္ခဲတာဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ျပန္မဆံု ျဖစ္ၾကတာ ခုဆို ၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိျပီ။ က်ေနာ္တို႕ တစ္ႏွစ္ထည္းပဲ အတန္းအတူတူ တက္ဘူးေပမယ့္ ထူးထူးျခားျခား သူ႕ကို က်ေနာ္ အမွတ္တရ ရွိေနဆဲ ။

(စာဖတ္ရတာေတြ မ်ားမွာစိုးလို႕ ေနာက္ႏွစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကို ေနာက္ေန႕မွပဲ ဆက္ပါေတာ့မယ္ ။ )

ေလးစားခင္မင္လ်က္

တာတူး