ပန္းေလး ႏွစ္ပြင့္အေၾကာင္း..

ပန္းဆိုသည္မွာ....ႏူးညံ့သည့္မ်က္ႏွာျပင္ေလးႏွင့္ျဖဴစင္သည့္ ႏွလံုးသားတစ္ခုကို
ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ သဘာဝ အလွတစ္ခုပါလားကြယ္....
အေရာင္အေသြး စံုလင္လွသည့္ ပန္းပြင့္ေလးေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးေသာ
မိခင္သူနာျပဳေက်ာင္းေတာ္ၾကီးသည္ ေအးခ်မ္းသည့္ေဆာင္းမနက္ခင္းရင္ခြင္ထဲ၌ ျမဴႏွင္း
ေတြကို ျခံဳရင္း အတိတ္ထဲက ပန္းကေလး ႏွစ္ပြင္ ့အေၾကာင္းကို ေတြးေနမိသည္။
ပန္းပြင့္ေလးေတြအတြက္ သူနာျပဳေက်ာင္းေတာ္ၾကီးသည္ မိခင္ျဖစ္၏။ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္
ေပးေသာ ဥယ်ာဥ္မူးျဖစ္၏။ ပူေလာင္မႈ ့မရွိေသာ ေႏြရာသီမနက္ခင္းတစ္ခု၌ ပန္းေလးႏွစ္ပြင့္
သည္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဆီသို ့ေရာက္ရွိလာခဲ့၏။
မ်က္ႏွာေပၚ လွပေသာအေရာင္ေတြျခယ္သထားသည့္ ရမၼက္ျပင္းျပင္းပန္းတစ္ပြင့္....ႏွင့္
မ်က္ႏွာေပၚ သဘာဝအေရာင္လိမ္းျခယ္ထားေသာ ေတာရိုင္းပန္းတစ္ပြင့္။ ဤပန္းႏွစ္ပြင့္သညသိပ္ခ်စ္ၾကသည့္ သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေလသည္။
သူတို ့ႏွစ္ဦး၏ သဘာဝသည္ ဆန္ ့က်င္ေန၏။ သုိ ့ေသာ္ အတူတူေန၏။ ပြင့္လင္းၾက၏။
လိုက္ဖက္လွ၏။ သိပ္ခ်စ္ၾကသည့္ အရိုင္းႏွင့္အယဥ္ေပါင္းစဥ္းေနေသာ အလွပိုင္ရွင္ႏွစ္ဦးပင္
တည္း။ သူတို ့ႏွစ္ဦးသည္ စာအတူတူက်က္၏။ ထမင္းအတူတူ စား၏။ တစ္ခန္းတည္းအတူတူ
အိပ္၏။ သူနာျပဳေက်ာင္းေတာ္ၾကီး၏ ရင္ခြင္အတြင္း သူတို ့ႏွစ္ဦး၏သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္သည္
အခုိင္မာဆံုးဟု ကဗ်ည္း ထိုးထားခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။.......
အပူေငြ ့မျပယ္ေသးသည့္ ညေနခင္းတစ္ခုမွာ "မဂၤလာပါ...ကြ်န္ေတာ္ေက်ာင္းသား
အသစ္တစ္ဦးပါ " ဆိုသည့္ေလေျပေလးႏွင့္ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္သည္ ပန္းေလး ႏွစ္ပြင့္
အၾကားသို ့တိုးဝင္လာခဲ့ေလသည္။ ပန္းေလး ႏွစ္ပြင္ ့ကလည္း ၾကည္ျဖဴစြာ ေက်ာင္းသားအသစ္
ေကာင္ေလး ကို သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ လက္ခံခဲ့သည္။ သူတို ့သံုးဦးသည္ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္အရမ္း
ခင္မင္ခဲ့၏။
ခင္မင္မႈ ့ဟူေသာ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းစီျဖင့္ က်စ္ထားေသာ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးသည္
သူတို ့သံုးဦးကို ရစ္ပတ္ခ်ည္ေႏွာင္၍ အခ်ိန္ရထားၾကီးေပၚတင္ေဆာင္ရင္း ေန ့ေတြ၊ ရက္ေတြ၊
လေတြ၊ ႏွစ္ေတြကို အတူတူ ျဖစ္ေက်ာ္ခဲ့ၾကေလသည္။ ဒီလိုနဲ ့ပန္းေလးႏွစ္ပြင့္သည္ စိတ္ထား
ျဖဴစင္သည့္ေကာင္ေလးအေပၚ အားကိုးလာခဲ့သည္။ စိတ္ဝင္စားလာခဲ့ၾကသည္။
ပန္းေလးႏွစ္ပြင့္......သင္းၾကိဳင္သည့္ ရနံ ့ေတြႏွင့္အတူ အလွေတြ ဖူးပြင့္လာခဲ့ၿပီ။
ေႏြးေထြးသည့္ေကာင္ေလး၏ ႏွလံုးသား တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လာသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ
ပန္းေလးႏွစ္ပြင္ ့ ...သူငယ္ခ်င္းဆိုသည့္အျဖဴေရာင္စည္းကိုေက်ာ္ၿပီး စိတ္ထားျဖဴစင္သည့္
ေကာင္ေလး ကိုခ်စ္ခဲ့မိၿပီမဟုတ္ပါလား။.......သို ့ေသာ္.....ပန္းေလးႏွစ္ပြင့္သည္
ေကာင္ေလး ကိုခ်စ္မိေနေၾကာင္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး မဖြင္ ့ေျပာၾကေခ်။.....
ရမၼက္ျပင္းျပင္းပန္းပြင့္ေလးသည္ ေႏြးေထြးသည့္ႏွလံုးသားပုိင္ရွင္ေကာင္ေလးကို
ခ်စ္မိေနေၾကာင္း မေဖာ္ျပဘဲ အခ်စ္စိတ္ႏွင့္ ပူေလာင္ေနသည့္ႏွလံုးသားကို တတ္ႏိုင္သမွ်
ဖုန္းကြယ္ထားသည္။ အရိုင္းပန္းေလး မွာကား သည္လိုမဟုတ္။ ေကာင္ေလး ကိုခ်စ္မိသည့္
အေၾကာင္းႏႈတ္က ဖြင့္မေျပာေပမဲ့ သူမ၏လုပ္ေဆာင္မႈ အားလံုးသည္ ေကာင္ေလး အေပၚ
ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္းကို ေျပာျပေနသလို ေပၚလြင္ေနခဲ့ေလသည္။...
ဒီလိုနဲ ့ေပါ့......သူတို ့သံုးဦး၏ အျဖဴေရာင္သံေယာဇဥ္ၾကိဳးသည္ အေရာင္ေတြ စြန္း
လာခဲ့သည္။ ပန္းေလးႏွစ္ပြင္ ့၏ ျဖဴစင္သည့္ ႏွလံုးသားေတြ ပူေလာင္လာခဲ့ၿပီ။ အရင္က လန္း
ဆန္းပြင့္လင္းသည့္ အၿပံဳးမ်ားသည္လည္း ညိဳးႏြမ္းလာခဲ့ၿပီ။ တစ္ဦး ကိုတစ္ဦး သံသယေတြႏွင့္
ၾကည့္တတ္လာၿပီ။ ခ်ိဳသာသည့္စကားလံုးမ်ားတြင္ မာနေတြထည့္သြင္းအသံုးျပဳတတ္လာၿပီ။
ပန္းေလးႏွစ္ပြင့္သည္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ႏႈတ္ကထုတ္မေျပာၾကဘဲ မနာလုိမႈ ့ေတြနဲ ့အတူ က်ိတ္
ၿပိဳင္ဆိုင္ရင္း အရင္ကခိုင္မာခဲ့သည့္ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးသည္ အက္ကြဲလာခဲ့ၿပီေလ။
အရိုင္းပန္းေလး သူမ သိပ္ခ်စ္၏။ ဘဝမွာ ပထမဦးဆံုးခ်စ္မိသည့္ ခ်စ္သူအေပၚ
အစစအရာရာအႏြံတာခံခဲ့၏။ အရင္က အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲ...သူမလံုးဝမသိ။ ယခုေတာ့
ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ စြဲလန္းမိၿပီ။ အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္မိခဲ့ၿပီ။ အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္မိေတာ့ အခ်စ္ရဲ့
စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို လိုက္နာတတ္ခဲ့ၿပီ။ ခ်စ္ရတဲ့သူ မ်က္ႏွာနည္းနည္းေလးမွမၿငိဳးေစခ်င္။
ခ်စ္သူ ၿပံဳးေပ်ာ္ေနတာကိုပဲ့ျမင္ခ်င္သူ။ ခ်စ္ရတဲ ့သူအတြက္ဆို သူမတစ္ဘဝလံုးေပးအပ္ႏုိင္သူ။
သူမ.....အခ်စ္စိတ္ေတြႏွင္ ့ေလာင္ကႊ်မ္းပူေလာင္ေနေသာ ႏွလံုးသားဟာ ခ်စ္ရတဲ့သူဆီက
ေႏြးေထြးသည့္ေလေျပေလးတစ္ခြန္းျဖင့္ ၿငိမ္းသတ္ႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ယံုၾကည္ထားသူ.....
ရမၼက္ျပင္းျပင္းပန္းေလး....သူမ သိပ္ခ်စ္၏။ ဘဝမွာ ပထမဦးဆံုးခ်စ္မိသည့္
ခ်စ္သူအေပၚ ဘာမဆိုလုပ္ေပးခ်င္၏။ သုိ ့ေသာ္ ခ်စ္ရသူအေပၚ သူမ ခ်စ္တဲ ့အေၾကာင္းလစ္ဟ
ျပလိုက္လ်င္ သူမ၏ အခ်စ္ကို အထင္ေသးသြားမွာေၾကာက္၏။ ၿပီးေတာ့ သူမက စၿပီး ခ်စ္သည့္
အေၾကာင္းလစ္ဟ ျပရမည္ကို ဝန္ေလး၏။ ကိုယ့္ဖက္က မေဖာ္ျပပဲ သူ ့ဖက္က ခ်စ္တဲ ့အေၾကာင္း
ေျပာလာမည့္ေန ့ကို လိုခ်င္၏။ သူ ့ကိုေတာ့ခ်စ္မိၿပီ။ သို ့ေသာ္ ခ်စ္မိေနသည့္အေၾကာင္းကို လံုးဝ
လွ်ိဳ ့ဝွက္ထားသူ.....
အခ်စ္မီးေလာင္ကႊ်မ္းေနေသာ ႏွလံုးသားကိုယ္စီႏွင့္ ပန္းေလးႏွစ္ပြင့္သည္ မာနေတြ၊
သံသယေတြ၊ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြႏွင့္အတူ စစ္ေအး တိုက္ပြဲျဖစ္ေနခဲ့ေလသည္။ သူတို ့ႏွစ္ဦး၏
ဆက္ဆံေရးသည္ ေအးစက္လာ၏။ ေျခာက္ေသြ ့လာ၏။ သို ့ေသာ္ အရင္ကလို အတူတူစား၏။
အတူတူစာက်က္၏။ တစ္ခန္းတည္းအတူတူအိပ္၏။ သို ့ေသာ္ ပြင့္လင္းမႈမရွိေတာ့ေခ်။
တေန ့....ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္......
အရိုင္းပန္းေလး ဆီသုိ ့ ေကာင္ေလးက စကားတစ္ခြန္းလက္ေဆာင္ ေပးခဲ့သည္။
" မနက္အေစာၾကီး နင့္တစ္ေယာက္တည္း တို ့ထုိင္ေနၾက ဗန္ဒါပင္ ေအာက္မွာေစာင့္ေန...
ငါနင္ ့ကိုစကားတစ္ခြန္းေျပာခ်င္လုိ ့" တဲ့...အရိုင္းပန္းေလး..ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္လိုက္မလဲ...
သူမ အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့သည္။ ခ်စ္ရတဲ ့သူဆီက စကားတစ္ခြန္းဟာ သူမေမွ်ာ္လင့္ေနသည့္
အလွပဆံုး အိပ္မက္ကမာၻတစ္ခုသို ့ေရာက္ရွိေစမည့္ လမ္းစတစ္ခုမဟုတ္ပါလား။
အရိုင္းပန္းေလး စိတ္ကူး ကမာၻထဲ ေလ်ာက္လည္ရင္း တစ္ညလံုး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။
ခ်စ္မိသူအတြက္ ခ်စ္ရတဲ ့သူဆီက ေမွ်ာ္လင့္မႈ စကားတစ္ခြန္းဟာ အရာရာခြန္အား
ျပည့္စံုေစခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။
အလြမ္းေတြေဝေနသည့္မနက္ခင္းေလးမွာ ေျခသံေလးတစ္ခု ညင္ညင္သာသာေလး
တိုးထြက္လာသည္။ တမ္းတစိတ္ႏွင့္ ျဖတ္ကနဲ လွည့္ၾကည့္လိုက္၏္။ ေၾသာ္.............
လြမ္းမိုးႏိုင္သူ ပံုရိပ္ေလး မဟုတ္ပါလား...." ေဟ့...သူငယ္ခ်င္း ...ေစာလွခ်ည္လား...
နင္ေရာက္ေနတာၾကာၿပီလား" တဲ ့ခ်ိဳျမၾကည္လင္စြာ သူမနားထဲတိုးဝင္လာသည့္ေလေျပေလး
ဟာ သူမရင္ထဲ ခါတိုင္းေန ့ေတြထက္ ပိုၿပီးလွပသာယာေနသလို၊ ဒါမွမဟုတ္ ခ်ားရဟတ္
အျမင့္ၾကီးစီးရသလို၊ အသဲထဲေအးကနဲ ေႏြးကနဲျဖစ္သြားေစခဲ့တယ္ေလ။
ေကာင္ေလး....သူမနေဘးမွာထုိင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာသူမ၏လက္ကို
ဆုပ္ကိုင္လုိက္၏။ အရိုင္းပန္းေလး မရံုးမိဘူး။ ေခါင္းေလ ငံု ့ေနသည္။ သူမ ရင္ထဲ
အေတြးေတြ ေယာက္ယက္ခတ္ေန၏။ ေကာင္ေလး ကတိုးတိုးေလးေျပာ၏။
"နင့္ကို စကားတစ္ခြန္းေျပာစရာရွိတယ္" တဲ့ အရိုင္းပန္းေလး ေခါင္းမေမာ့ရဲဘူးေလ။
ဒါေပမဲ ့သူမမ်က္ႏွာေလးေပၚမွာ ႏွင္းဆီအနီေရာင္ပန္းေတြ အဖူးလိုက္အဖူးလိုက္ .....
" ငါသူ ့ကို ခ်စ္မိေနၿပီ " တဲ ့ သူမ ကိုယ္လံုးေလး တုန္သြားသည္။ ေသခ်ာဖုိ ့ေခါင္းေလးကို
ေမာ့လိုက္ၿပီး ေလသံ တိုးတိုးေလးႏွင့္ ဘယ္သူ ့ကိုလဲလို ့ထပ္ေမးလိုက္သည္။
" ငါ....ရမၼက္ျပင္းျပင္းပန္းေလးကို အရမ္းခ်စ္မိေနၿပီ"တဲ ့" နင္ သူ ့ကိုေျပာေပးပါလား" တဲ့
သူမ...........
ေကာင္ေလးဆုပ္ကိုင္ထားသည့္သူမ၏လက္ကုိဆက္ကနဲရံုးလုိက္၏။ ေကာင္ေလး ကဆက္
ေျပာသည္။ ဒါေပမဲ ့သူမ ဘာမွ မၾကားေတာ့ဘူး။ ထုိင္ေနရင္း ၿငိမ္သက္သြားၿပီ။ သူမ၏ ႏွလံုး
သားဟာ ပူေလာင္မႈေၾကာင့္၊ နာက်င္မႈေၾကာင့္ မ်က္ဝန္းေတြထဲ ႏွင္းမိုးေတြရြာကုန္ၿပီ။ သူမ
ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည္။ စိတ္ကူးေတြ ဖန္တီးခဲ့သည္။ ဒါေပမဲ့..............
ေကာင္ေလး....ငါနင့္ကို သိပ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ငါႏႈတ္က ဖြင့္ေျပာစရာမလုိေတာ့
ေလာက္ေအာင္ ငါ့ရဲ့အခ်စ္ေတြကို နင္ျမင္ေအာင္ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးၿပီ။ နင္မသိတာလား....
ဒါမွမဟုတ္ မသိခ်င္ေရာင္ေဆာင္ခဲ့တာလား။ နင္ဟာ ငါ့ရဲ့အခ်စ္ဦးပါ...ငါေလ နင့္ကို
သိပ္ခ်စ္မိေနၿပီလို ့ေျပာခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ ့မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့တန္ဖိုးဆိုတဲ့
က်င့္ဝတ္ေအာက္မွာ နစ္ျမဳပ္မိခဲ့သည့္အတြက္ ေနာင္တရမိတယ္....ငါ...နင့္ကုိေမွ်ာ္
လင့္ခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္နင္ ငါ့ကို............
အရိုင္းပန္းေလး စိတ္ထဲကေန ငိုေနသည့္ႏွလံုးသားတစ္ခုႏွင့္ ရင္ဖြင့္ေနခဲ့ေပမယ့္
ေကာင္ေလးရဲ့စကားလံုးေတြဟာ သူမကိုပိုၿပီးနာက်င္လာေစတယ္။ နာက်င္မႈကတဆင့္
အသက္ရူလို ့မဝေတာ့ဘူး။ ရိႈက္သံေလး တစ္ခ်က္ေပးရင္း......
.."ငါသြားေတာ့မယ္ " ..
ဆိုသည့္စကားတစ္ခြန္းနဲ ့ေကာင္ေလးရဲ့ေရွ့ကေန ရုန္းထြက္ခဲ့ရတယ္ေလ။
အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ရမၼက္ျပင္းျပင္းပန္းေလးႏွင့္ေကာင္ေလးတို ့ခ်စ္သူေတြ
ျဖစ္သြားခဲ့ၾကသည္။ အရိုင္းပန္းေလးတစ္ပြင့္ အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ခဲ့သည္။ ယံုၾကည္ခဲ့သည္။
ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုး အခ်စ္ရဲ့ေအာက္မွာက်ဆံုးခဲ့ရသည္။ သူတို ့ႏွစ္ဦးေပ်ာ္ေနခ်ိန္
တြင္ အရိုင္းပန္းေလးတစ္ပြင့္ ငိုေနခဲ့သည္။ တိတ္တိတ္ေလး တမ္းတစြာ ခိုးၾကည့္သည္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အခ်စ္ဦးဆိုသည့္ စကားလံုးကို သူမႏွလံုးသားမွာ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏုိး
သိမ္းထားတုန္းေလ။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း အရိုင္းႏွင့္အယဥ္ ပန္းေလးႏွစ္ပြင့္ဟာ ဆက္ဆံေရးေတြက်ဲသြား
ခဲ့သည္။ စကားေတြလည္းသိပ္မေျပာၾကေတာ့ဘူး။ ထမင္းလည္းအတူတူမစားေတာ့ဘူး။
အရိုင္းပန္းေလး ကတစ္ျခားအခန္းသို ့ေျပာင္းသြားခဲ့သည္။ ဒီလိုနဲ ့ပန္းေလးႏွစ္ပြင့္၏ ႏွလံုး
သားႏွစ္ခုသည္ သံသယေတြ အမုန္းေတြ ေပါက္ဖြားလာခဲ့ၾကၿပီး သူတို ့ႏွစ္ဦး မ်က္ႏွာ
ျခင္း မဆိုင္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကိုမုန္းသြားၾကတယ္ေလ။
ေၾသာ္.....အခ်စ္ဆိုသည့္မီး.............
စြမ္းအားပ်င္းလွ၏။ ႏုနယ္သည့္ပန္းေလးေတြ၏ ႏွလံုးသားေတြဟာ အခ်စ္ဆိုသည့္မီး
ေလာင္ကႊ်မ္းမိရင္ သူငယ္ခ်င္းဆိုသည့္ ခိုင္မာသည့္အျဖဴေရာင္သံေယာဇဥ္ၾကိဳးလည္း
အက္ကြဲေၾကြမႊ ပ်က္စီးရသည္ပဲ့မဟုတ္ပါလား.........
ပန္းေလးေတြရဲ့သဘာဝ ကိုေလ့လာရင္း အနာဂတ္မွာ ပန္းေလးေတြသင္းၾကိဳင္
သည့္ရနံ ့ေတြႏွင့္အတူ အစြမ္းကုန္ပြင့္လန္းဖုိ ့ အသိဆိုသည့္ရနံ ့ေတြထည့္ေပးဖို ့။။။။
ပန္းေလးေတြရဲ့ ႏွလံုးသား ညိဳးႏြမ္းမႈ မရွိရေလေအာင္ အခ်စ္ဆိုသည့္သင္ခန္စာလည္း
ဘာသာတစ္ခုအေနျဖင့္ သင္ျပေပးရဦးမွာပါလားလို ့ ေတြးမိရင္း မိခင္သူနာျပဳေက်ာင္း
ၾကီးသည္ တာဝန္တစ္ခု ပိုလာခဲ့ၿပီမဟုတ္ပါလား၊................