ဝမ္းနည္းမိသည္ သခင္.....

အိုေလာကသားတို ့.....
သမိုင္းထဲကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့သည့္ ညီေနာင္ ႏွစ္ဦးအေၾကာင္း ေျပာျပပါရေစ...
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္ဘယ္သြားသြား ဖဝါးနဲ ့ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္ပါခဲ့သည္။
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္အတြက္အရိပ္ပမာ ကိုယ္ရံေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္ႏွင္ ့အတူ ဥတုရာသီ ဘယ္ေလာက္ၾကမ္းၾကမ္း မၿငီးမညူ
ျဖစ္ေက်ာ္ခဲ့ဖူးသည္။-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္အတြက္ အားကိုးရာ အေဖာ္ေကာင္းျဖစ္ခဲ့သည္။
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္ႏွင္ ့အတူ သမိုင္းတြင္သည့္တိုက္ပြဲေတြဆင္ႏြဲခဲ့ဖူးသည္။
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္အတြက္ အသက္စြန္ ့ၿပီးလံုၿခံဳမႈေပးခဲ့ဖူးသည္။
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္ႏွင့္အတူ ေလာကဓံရဲ့လွည့္ကြက္ထဲ အၾကိမ္ၾကိမ္သက္
ဆင္းခဲ့ဖူးသည္။
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္အတြက္ အၾကိမ္ၾကိမ္လမ္းျပေပးသူျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္ႏွင့္အတူ ေလာက ရဲ့ထုိးႏွက္မႈ ့ကို ခါးစီးခံခဲ့ဖူးသည္။
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္အတြက္ ၾကိတ္ၿပီး မ်က္ရည္က်ခဲ့ဖူးသည္။
အို.....ေလာကသားတို ့........
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္ႏွင့္အတူ လွပသည့္နန္းေတာ္ထဲ ေလွ်ာက္လည္ခဲ့ဖူးသည္။
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္ႏွင့္အတူ ခမ္းနားသည့္ ညစာ စားပြဲတက္ေရာက္ဖူးသည္။
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္ႏွင့္အတူ ကမာၻအႏွံ ့ေျခဆန္ ့ခဲ့ဖူးသည္။
-သူတို ့ညီေနာင္သည္ သခင္ေပ်ာ္ရင္ေက်နပ္၏။ သခင္ဝမ္းနည္းလ်င ္မ်က္ရည္စို ့၏။
သခင္ေဒါသ ထြက္လ်င္ေျဖေလ်ာ့ေပးခ်င္၏။ သခင္ စိတ္ဓါတ္က်လ်င္ အားေပးစကား
ေျပာခ်င္၏။
အို......ေလာကသားတို ့........
ေလာကသည္ ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီလား.......ယခု သူတို ့၏သခင္သည္ သူတို ့ညီေနာင္အား
လွပသည့္နန္းေတာ္ထဲ လည္ပတ္ဖို ့မေခၚေတာ့....ခမ္းနားသည့္ ညစာ စားပြဲတက္ေရာက္
ဖုိ ့မေခၚေတာ့....ၿပီ....သခင္သည္ သူတို ့ညီေနာင္ကို လ်စ္လ်ဴရွဳထားခဲ့ၿပီလား....
သခင္သည္ ညီေနာင္ ႏွစ္ဦးကို ေမွာင္မွဲတိတ္ဆိတ္သည့္အခန္းငယ္ေလး တစ္ခုအတြင္း
မွာအက်ဥ္းခ်ထားခဲ့ၿပီလား...ဒါမွမဟုတ္ ေမ့ေလ်ာ့ေနတာမ်ားလား....ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ
နဲ ့သူတို ့ညီေနာင္သည္ အရြယ္အိုမင္းခဲ့ၿပီ။ အရင္က သန္စြမ္းၾကံ့ခိုင္သည့္ခႏၵာလည္း
ပြန္းပဲ ့ခ်ည့္ႏဲွ ့ခဲ့ၿပီ..သခင္သည္ကား သူရည္မွန္းခဲ့သည့္ေနရာတစ္ခုသို ့ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီမဟုတ္
ပါလား......
" ဤညီေနာင္ကား ငါတန္ဖိုးထားသည့္ အရာမ်ားထဲက အဖိုးတန္ဆံုးတည္း....
သူတို ့ညီေနာင္သည္ ငါ့ဘဝ၏ အေဖာ္ေကာင္းျဖစ္သလို ငါမရွိသည့္ေနာက္
ငါ့၏ ကိုယ္စား အေတြ ့အၾကံဳမ်ားကို ေျပာျပေနမည့္ သမိုင္းဝင္သက္ေသတည္း....."
ဟူသည့္ သခင္ရဲ့ခ်ီးေျမာက္စကားၾကားခ်င္ခဲ့ေပမဲ့ သခင္ထားရာေန သခင္ေစရာသြား
သခင္ရဲ့စကား ေျမဝယ္မက်နားေထာင္ရင္း ေျပာခ်င္သည့္စကား ျပန္မေျပာႏုိင္သည့္
ဖိနပ္အိုတစ္ရံ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီမဟုတ္ပါလား...ကြယ္.......
...... အေဖ မစီးေတာ့သည့္ ဖိနပ္ တစ္ရံအေၾကာင္း ခံစားမိ၍
ေရးသားမိပါသည္..