ရွင္အာနႏၵာသည္
“ဗုဒၶ၏အလုိေတာ္အရ ဘုရားရွင္၏ အဆုံးအမတည္းဟူေသာ ဤသာသနာ၌ ေကာင္းမြန္ေသာဘဝ၏ တစ္ဝက္သည္ လွပတင့္တယ္ေသာ အရာတုိ႔ကုိ ႏွလုံးသြင္း ဆင္ျခင္ေနရမႈျဖစ္၏”ဟု ေၾကညာေတာ္မူ၏။
ရွင္အာနႏၵာသည္ ဤသုိ႔ေၾကညာၿပီး႐ုံျဖင့္ မေက်နပ္ေသးဘဲ တစ္ေန႔ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားထံ သြားေရာက္၍ ထုိေၾကညာခ်က္ မွန္ မမွန္ကုိ မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါရန္ ေလွ်ာက္ထား၏။
ဗုဒၶက
“မဟုတ္ဘူး အာနႏၵာ ငါ၏ အဆုံးအမတည္းဟူေသာ ဤသာသနာ၌ ေကာင္းမြန္ေသာ ဘဝတစ္ခုလုံး၊ ေကာင္းမြန္ေသာ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးသည္ လွပတင့္တယ္ေသာ အရာတုိ႔ကုိ ႏွလုံးသြင္း ဆင္ျခင္ေနရမႈႏွင့္ သက္ဆုိင္ေပ၏”ဟု ေျဖၾကားေတာ္မူ၏။
(ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႏွစ္ပါး၏ အထက္ေဖာ္ျပပါ စကားမ်ားမွာ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလထုတ္ အိႏၵိယ႐ုပ္စုံမဂၢဇင္းတြင္ ပါရွိေသာ ေဒါက္တာ ဗီအက္စ္ နရဗာေနေရးသားသည့္ ”အႏုပညာႏွင့္ သဘာဝအေပၚ ဂႏၶီႀကီးထားရွိေသာ သေဘာ” ဟူေသာ အဂၤလိပ္ဘာသာေဆာင္းပါးမွ ေကာင္ႏုတ္၍ တုိက္႐ုိက္ျပန္ဆုိထားျခင္းျဖစ္ပါသည္)။
ဗုဒၶ ႏွင့္ အလွျပႆနာ - ဘသန္း (ဓမၼိက) ၊ ခ်င္းတြင္း မဂၢဇင္း ၊ အမွတ္ (၆၃) ၊ ဇြန္လ ၊ ၂၀၁၁ မွ ထုတ္ႏုတ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment