ေနခ်င္တာ “ၾကက္သားအုပ္မ” ပမာ
အေမမေသမီ
ေျခြခ်င္တာ “ကုိယ္ခ်င္းစာက႐ုဏာ”
အေမမေသမီ
ေဝခ်င္တာ “အၾကင္နာ နဲ႔ ေမတၱာ”
အေမမေသမီ
ေခြခ်င္တာ “တဏွာ နဲ႔ ဥပါဒါန္”
အေမမေသမီ
ေတြေနတာ “သံေယာဇဥ္ နဲ႔ ေဝဒနာ”
အေမ
ေနခ်င္သလုိ မေနရေပမယ့္
ေျခြခ်င္တာ ေျခြၿပီး
ေဝခ်င္တာေတြ ေဝခဲ့
ေခြခ်င္တာေတြ မေခြႏုိင္ေသးသမွ်
ေလွ်ာ့ခ်နည္းေစခဲ့
ေတြေဝတာေတြ အသိ၊သတိနဲ႔ ထိန္း
ဘာဝနာကိန္းေစဖုိ႔
အေမအၿမဲလိမ္းေနတာ “ဓမၼမႈန္နံ႔သာ”။............။
ေမေမ(နဝေဒး)
၂၇၊ ဧၿပီလ၊ ၂၀၁၀ (၅၃-ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔)
သမီးႏွစ္ေထာင္ သားႏွစ္ေထာင္ ေဖေဖရဲ့လက္ေဆာင္ေတြရဲ့အေဝး ေဖေဖ့ရဲ့နံေဘးမွာ ႏွစ္ကုိယ္တည္းသာက်င္းပရရွာတဲ့ ေမေမ့ေမြးေန႔မွာ (“ၾကက္သားအုပ္မ”ပမာ ေနခြင့္မရရွာေသးတဲ့)ေမေမေရးတဲ့ ကဗ်ာပါ။ ဒီကဗ်ာကုိ ေမေမက ထုံးစံအတုိင္း ဖုန္းထဲက ရြတ္ဆုိျပခဲ့ပါတယ္။
ဆုံရပ် 1st Dec 2024
2 weeks ago
No comments:
Post a Comment