တိမ္ခ်ည္ၾကိဳး

လက္အုပ္ခ်ီလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ
ေရနံဆီမီးေရာင္နဲ႕
မ်က္ရည္ေၾကာင္း ေျပာင္ေျပာင္ကိုေတြ႔တယ္
" သြားလမ္းသာလို႔ လာလမ္း ေျဖာင့္ ပါ ေစ . "တဲ့ . . . . .
္

ထန္းရြက္တဲ ၊ ဖုန္လံုးနဲ႔
ရွိဳက္သံသဲ့သဲ့ကို ခ်န္ခဲ့တယ္
လြယ္ထားတဲ့ အိတ္္ထဲမွာေတာ့
ဆႏၵေတြ အျပည့္အသိပ္ . . . . .

အေတြးမွားတယ္
လမ္းမွားတယ္
ဒဏ္ရာ အနာတရ မ်ားတယ္
ျမိဳ႕ျပၾကိဳးတန္းေပၚ အေျပးအလႊား
ေမေမေနေကာင္းလား သီခ်င္း နားေထာင္ရင္း
အေမ မၾကိဳက္တဲ့လမ္းဆီ . . . . .


" ေကာင္းေကာင္းေနခ်င္ရင္
ေကာင္းေကာင္းေန
ေကာင္းေကာင္းမေနခ်င္ရင္
ေကာင္းေကာင္းမေနနဲ႔ "
အေမက ထည့္ေပးလိုက္တယ္
ကြ်န္ေတာ္က အရံစာရင္းမွာ ထားတယ္
" တမိေပါက္ တေယာက္ထြန္းေလး "တဲ့
ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ေသသင့္တာပဲ . . . . .

ရထားဥၾသသံဟာ
ထူးအိမ္သင္ရဲ့ အျပန္ပဲျဖစ္မယ္
မိုးေခါင္တဲ့ အေၾကာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္
ေျမပဲေဖာ္တဲ့ အေၾကာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္
ခဲတံတံုုးတံုးနဲ႔ လက္ေရးကသာ
ကြ်န္ေတာ္ ေမွ်ာ္ေနတဲ့စာပါ . . . . .

မလိမာ တစ္ခါ မိုက္စျမဲတဲ့
မေရတြက္ႏိုင္တဲ့ မိုက္တြင္းနက္ထဲ
အေမ့ေမတာနဲ႔က်င္ယူလို႕
အခု ေနေကာင္းဖို႕ ၾကိဳးစားေနပါတယ္အေမ . . . . .

ေရာက္ရာအရပ္က
အလြမ္းကို တီးေခါက္ၾကည့္လိုက္တိုင္း
ပထမဆံုး ျမည္လာတဲ့အသံက
" လူေလး " လို႔ ပဲ့တင္ထပ္တယ္ . . . . . ။

. ေ၀လင္းသီ

(ကိုေ၀လင္းသီေရ ကဗ်ာေလးကို ခံစားရလြန္းလို႕ Web ေပၚတင္ေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ ။)
္