ခ်စ္ေမာင္၊ ဦး၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္။

ဦးခ်စ္ေမာင္သည္ သာယာဝတီခရိုင္ အုတ္ဖိုျမိဳ႕တြင္ အဘ ဦးျမ အမိ ေဒၚေစာယုတို႔မွ ၁၂၇၄ ခု၊ ျပာသိုလဆန္း ၁၃ ရက္၊ တနဂၤလာေန႔တြင္ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ေဒၚေစာယု၏ ဖခင္မွာ အဂၤလိပ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သိမ္းယူစဥ္က ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ရင္း က်ဆံုးခဲ့ေသာ ေရႊက်င္ဝန္ၾကီး ဦးၾကင္ျဖစ္သည္။

ဦးခ်စ္ေမာင္သည္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၉၂ (ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၃၀ ျပည့္) ေလာက္မွစ၍ ထင္ရွားလာေသာ သတင္းေထာက္၊ သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာႏွင့္ မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ၾကီးအျဖစ္ ထင္ရွားလာသည္။ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ သတင္းစဥ္ကို ထုတ္ေဝသျဖင့္လည္း “ဂ်ာနယ္ေက်ာ္-ဦးခ်စ္ေမာင္”ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံတဝန္းလံုး ပိုမိုထင္ရွားလာခဲ့သည္။

ေမာင္ခ်စ္ေမာင္သည္ ငယ္စဥ္က လက္ပံတန္းျမိဳ႕တြင္ ပညာသင္ၾကားရသည္။ လက္ပံတန္းျမိဳ႕ အစိုးရအထက္တန္းေက်ာင္း ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး မစၥတာအိုေအာင္ထြန္းက ေက်ာင္းထားေပးသျဖင့္ ၁၀ တန္း စာေမးပြဲကို ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ပံတန္းျမိဳ႕မွ ရန္ကုန္ျမိဳ႕သို႔ စာအုပ္ဝယ္ရန္ ေခတၱလာေရာက္ရာမွ တစ္ခါတည္း မျပန္ေတာ့ဘဲ ေနာ္ရထာ သတင္းစာတိုက္တြင္ ဝင္ေရာက္အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ေစ်းႏႈန္းသတင္းစာတိုက္ႏွင့္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာတိုက္ မ်ားတြင္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္သည္။ ကိုခ်စ္ေမာင္သည္ ဉာဏ္ထက္ျမက္သူျဖစ္၍ အလုပ္ကို မနားမေန ၾကိဳးစားသည္။ စာကို အျမဲမျပတ္ ဖတ္ေလ့ရွိသည္။ ယင္းသို႔ေၾကာင့္ပင္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတိုက္တြင္ ညအယ္ဒီတာဘဝမွ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေအာင္ အဆင့္ဆင့္ တိုးတက္လာခဲ့သည္။ အယ္ဒီတာဘဝ မျဖစ္ခင္ လန္ဒန္မွေန၍ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းေထာက္အျဖစ္ျဖင့္ သတင္း၊ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ပို႔ေပးသည္။ တိုင္းျပည္တိုင္း ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနမ်ားကို တေစ့တေစာင္း ေလ့လာအကဲခတ္ လာခဲ့သည္။ ဘဝ တိုးတက္ေရးအတြက္လည္း အဂၤလိပ္စာကို အခ်ိန္ရွိသေရြ႕ ေလ့လာဆည္းပူးခဲ့သည္။

ဦးခ်စ္ေမာင္သည္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္စာတြင္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ အျဖစ္သို႔ ေရာက္လာေသာအခါ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္အရင္းခံရွိျပီး ျဖစ္သည့္အတိုင္း ႏိုင္ငံအတြက္ အက်ိဳးရွိမည့္အေရးကိစၥမ်ားတြင္ ရဲရဲရင့္ရင့္ ေရးသား ေဖာ္ျဖေလ့ရွိသည္။ ထိုသို႔ ေရးသားသျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားခြင့္အတြက္ တိုက္ရွင္ႏွင့္ စိတ္သေဘာခ်င္း မတိုက္ဆိုင္၍ ၁၃၀၁ ခုႏွစ္ (ခရစ္ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္)တြင္ အယ္ဒီတာအျဖစ္မွ ႏုတ္ထြက္ခဲ့သည္။

ဦးခ်စ္ေမာင္သည္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွ ႏုတ္ထြက္ျပီးေနာက္ မိမိကိုယ္တိုင္ ဦးစီး၍ ”ဂ်ာနယ္ေက်ာ္” အမည္ျဖင့္ သတင္းစဥ္တစ္ေစာင္ကို ထုတ္ေဝလိုက္သည္။ ယင္းဂ်ာနယ္ေက်ာ္ သတင္းစဥ္သည္ ႏိုင္ငံေရး စစ္ေရးတို႔ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေပၚေပၚလြင္လြင္ ေဝဖန္ေရးသားသျဖင့္ အလြန္ လူၾကိဳက္မ်ားလာသည္။ ျဗိတိလွ်ေခတ္တြင္ တိုင္းျပည္လူထုကို မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ထက္သန္ေစရန္ႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးဆႏၵ ျပင္းထန္ေစရန္ အထူးတိုက္တြန္း ေရးသားခဲ့သည္။ ဆင္းရဲသားတို႔၏ နစ္နာမႈမ်ားကိုလည္း အထူးတလည္တင္ျပကာ နယ္ခ်ဲ႕ျဗိတိလွ် အစိုးရအား ျပင္းထန္စြာ ေဝဖန္ေရးသားခဲ့သည္။ ယင္းသို႔ေၾကာင့္ပင္ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ ဆိုသည့္အတိုင္း ေက်ာ္ၾကားထင္ရွား လူၾကိဳက္အမ်ားဆံုး ျဖစ္ခဲ့ေသာ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။

ဦးခ်စ္ေမာင္သည္ ”ေရႊလင္းယုန္” ကေလာင္အမည္ျဖင့္ ”ရွာရွာေဖြေဖြ” ”ကမာၻၾကီး ပ်က္စီးလုနီးျပီေလာ” စေသာ စာအုပ္မ်ားကိုလည္း ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့သည္။ စိတ္ေနစိတ္ထား ျပဳျပင္ေရးအတြက္ သင္ခန္းစာေပးေသာ ”သူ” အမည္ရွိ ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ေရးသျဖင့္ လူၾကိဳက္အလြန္မ်ားခဲ့သည္။ ”မိႈင္းမံႈမံႈ” ဝတၳဳကိုလည္း ဦးခ်စ္ေမာင္ပင္ ေရးသားခဲ့သည္။

ဦးခ်စ္ေမာင္သည္ ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ ဘိုကေလးျမိဳ႕သို႔ ေရွာင္ခြာေနခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္မွ ရန္ကုန္သို႔ ျပန္လာကာ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဒုတိယကမာၻစစ္ၾကီးျပီးဆံုး၍ ျဗိတိလွ် စစ္တပ္မ်ား ျပန္ဝင္လာေသာအခါ ခဏေခတၱ ဖမ္းဆီးျခင္းခံရေသးသည္။ ယင္းေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႕တြင္ ပါဝင္ကာ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အေရးဆိုရာတြင္ အဓိကေနရာမွ ထိေရာက္စြာ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ အစိုးရဖြဲ႕စည္းရန္အတြက္ ဘုရင္ခံသို႔ တင္ျပေတာင္းဆိုခ်က္ စည္းကမ္းမ်ားကို ေရးဆြဲရာတြင္ ဦးခ်စ္ေမာင္၏ အၾကံဉာဏ္မ်ားစြာ ပါဝင္သည္။

ဦးခ်စ္ေမာင္သည္ ထိုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေရးဆရာအသင္း၌ ဥကၠဌအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ေဆာင္ရြက္ေနဆဲတြင္ ရုတ္တရက္ မက်န္းမမာျဖစ္ကာ ၁၃၀၇ ခုႏွစ္ ေႏွာင္းတန္ခူးလဆန္း ၂ ရက္ေန႔၊ အသက္(၃၃) ႏွစ္အရြယ္တြင္ ကြယ္လြန္သြားရွာသည္။ ဦးခ်စ္ေမာင္၏ အေလာင္းကို ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ၾကီးမွပင္ ၾကီးမႉး၍ ၾကံေတာသုသာန္တြင္ သျဂႌဳလ္သည္။

ဦးခ်စ္ေမာင္၏ ဇနီးမွာ အမ်ိဳးသမီး စာေရးဆရာမ နာမည္ေက်ာ္ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး (ေခၚ) ေဒၚမမေလးျဖစ္သည္။ ဦးခ်စ္ေမာင္တြင္ သား ၂ ေယာက္၊ သမီး ၁ ေယာက္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ဦးခ်စ္ေမာင္္၏ အတၳဳပတၱိကို သူ၏ဇနီး ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မမေလးက ”သူလိုလူ” ဟူေသာ စာအုပ္ျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။


စပယ္ဦး စာေပျဖန္႔ခ်ီေရးက ထုတ္တဲ့ တစ္ခ်ိန္ကထင္ရွားခဲ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ား - ေရႊဥၾသ ျပဳစုသည္ ဆိုတဲ့စာအုပ္ထဲကပါ။ ဦးခ်စ္ေမာင္ဆိုျပီး စာအညႊန္းပါတာက ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း အတြဲ ၂၊ ဒုတိယအၾကိမ္ ၁၉၇၃၊ စာမ်က္ႏွာ ၄၀၄။ စာအုပ္ထဲမွာကေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ ေလာေလာဆယ္ Post တင္စရာကလဲမရွိ စာအုပ္ထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေဝမွ်ခ်င္တာနဲ႔ တင္လိုက္တာပါ။ ေနာက္ျပီး Blog ကလဲ ဂ်ာနယ္လို႔ အမည္ရတယ္ကိုး။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေျပာသလိုပဲ Blog နဲ႔မွပဲ စာေရးဆရာ ျဖစ္ေတာ့တယ္ေလ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဖတ္လို႔ေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္တယ္ဆို ေက်နပ္ရမွာ။ ေနာက္အဆင္ေျပရင္ တျခားသူေတြ ကိုလဲ တင္အံုးမယ္။

သုခမိန္