ေခတ္မီတယ္.......

”ေခတ္မီတယ္ ” ဆိုတာႀကီးက ဘာလဲကြယ္။

တကယ္ကို နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ကုန္လြန္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားေပါ့။

ကိုယ့္နဲ့မကြာအနီးကပ္ေနခဲ့တာေနာ္။ရက္ေတြအမ်ားစုထဲမွာသူက

ေပၚျပဴလာ။လေတြဘယ္ေလာက္ရင့္ရင့္ သူကသူကမရင့္။

ႏွစ္ေတြဘယ္ေလာက္အိုအုိ သူကမအို။

ေခတ္ေတြဘယ္ေလာက္ေျပာင္းေျပာင္း အၿမဲတမ္း ရွင္သန္ေနတဲ ့သူေလ။

သူနာမည္က ”ေခတ္မီတယ္ ” တဲ့။ ကဲၾကည့္ ။ ေပးထားတဲ ့နာမည္ကုိက

ေခတ္မီလိုက္တာလြန္ေရာ။ကြ်န္ေတာ္တို ့တေတြဟာ ေခတ္မီဖုိ ့လိုတယ္ဗ်ာ့။

” ……… အစ္ကိုေရ ရြာထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေခတ္မွီလာၾကၿပီ သိလား…………..”

သံုးႀကိမ္ေျမာက္ ဖတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အေတြးတစ္စသည္ ပတ္ဝန္းက်င္ဆီသုိ ့

လြင့္သြား၏။” ေခတ္မီတယ္ ” ဆိုသည့္ စကားလံုးသည္ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ကြ်န္ေနာ္

အေပါင္းအသင္းမ်ားအၾကားတြင္ အေတာ္အသံုးမ်ားေသာ စကားတစ္လံုးျဖစ္ေနေလသည္။

ဘယ္လုိအထည္ေလးကို ဝတ္ထားမွ ေခတ္မီတယ္။ ဒီလိုေလး လုပ္ထားမွေခတ္မီတယ္ကြ။

ဒါေလး ကုိင္ထားရင္ အေတာ္ေခတ္မီတာပဲ။ ဒီိလိုအဆင္အျပင္ေလးဆုိ သိပ္ေခတ္မီတယ္ေနာ္။

ဘာလုပ္လုပ္၊ ဘာစားစား၊ ဘာဝတ္ဝတ္ ၊လုပ္သမွ်၊ ေျပာသမွ်၊ စားသမွ်၊ ဝတ္သမ်ွေတြထဲ

ေခတ္မီတယ္ ဆိုတဲ ့စကားလံုးက မပါမေနရ ပါေနေတာ့တာပဲ။ ေျသာ္…….ဒါေၾကာင့္လည္း

ဒီေခတ္ႀကီးက တယ္ၿပီး ေခတ္မီပါလားေနာ္ လုိ ့လည္း ညီးေအာ္လိုက္ခ်င္သပါ့။

တခါတေလက်ေတာ့လည္း တခ်ိဳ ့ေျပာတာ ခံရေသးရဲ ့။ ”ေခတ္မမီလိုက္တာကြာ ” တဲ ့။

ဒီလို ၾကားရျပန္ေတာ့လည္း ေတြးမိပါရဲ ့။ တကယ္ပဲ ေခတ္နဲ ့အညီမေနတတ္ဘူးလားေပါ့ေလ။

ေအးေလ။ ေတြးၾကည့္ေတာ့လည္း သူတုိ ့အမွားမဟုတ္ပါဘူး။ ဝတ္ထားတဲ ့စတိုင္ေတြ၊

ေနထုိင္တဲ ့စတိုင္ေတြ၊ သြားလာလႈပ္ရွား တဲ ့စတိုင္ေတြ ႏွင့္အတူ သူတို ့တေတြ

ေျပာဆုိတာေတြက သြက္လက္လြန္းလို ့နားမလည္ႏုိင္၊ သံုးလိုက္တဲ ့ပစၥည္းေတြကလည္း

မျမင္ဖူးဘူးဆုိေတာ့ သူတို ့ေျပာတာ မလြန္ဘူးေပါ့ေလ။ ေၿသာ္……..ဒါေၾကာင့္လည္း

ေခတ္မမီဘူးလုိ ့ေျပာခံရတာ နည္းေသးလို ့လည္း ညီးေအာ္လိုက္ခ်င္သပါ့။

ကြ်န္ေနာ္တုိ ့တေတြက တိုင္းျခားမွာ အလုပ္လာလုပ္ေနတဲ့သူေတြေလ။

တစ္အိမ္တည္းမွာေနထိုင္ၾကတယ္။ လူမ်ိဳးစံု ဆယ္ေယာက္ေပါ့။ အလုပ္ရွင္က

အခန္းတစ္ခန္းစီေပးထားတယ္။ၿပီးေတာ့ စည္းကမ္း ခ်ထားတယ္။ အခန္းထဲ

ေဆးလိပ္မေသာက္ရဘူး။ အရက္ မေသာက္ရဘူး။တစ္ပတ္တခါ

အခန္းသန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ရမယ္ အစရွိသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ။ တခ်ိဳ ့လည္း လုိက္နာၾက

ပါရဲ ့။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ မလိုက္နာသည့္အျပင္ အခန္းထဲေဆးလိပ္ေသာက္ျပ၊ အရက္ေ

သာက္ျပ၊အမိႈက္ေတြ ပစ္ျပတာေတြေတာင္လုပ္လုိက္ေသး။ သြားေျပာရင္

…..ဟိတ္ေကာင္မင္းကဘာလဲ။ငါ လုပ္တာ ငါ့အလုပ္ရွင္ကုိ

ဂရုမစိုက္လုိ ့ကြ။ ဘာျဖစ္လဲ။။။။။ဘာညာေပါ့။ ေအးေလ။ ဒါလားေခတ္မီိလို ့လား။

မမီလို ့လားေတာ့မသိဘူး။ တျခား လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ကေျပာတယ္။ သူ ဘာလူမ်ိဳး

လည္းတ ဲ့။ စည္းကမ္းကိုမရွိဘူးတဲ ့။ သူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ တစ္မ်ိဳးလံုးပါ စည္းကမ္း

မရွိေတာ့သလိုျဖစ္သြားေလရဲ ့။ စိတ္ဓါတ္စည္းကမ္းရွိပါေစ။ ဒါမွေခတ္မီ

တယ္လုိ ့သိေစခ်င္ပါရဲ ့။ စည္းကမ္းရွိတဲ ့သူဟာ ေခတ္မီတဲ ့သူတစ္ေယာက္ပါပဲ။

ငါတို ့ရြာကေတာ့ သူမ်ားရြာေတြထက္ ေနာက္က်ေနတာေတာ့ဝန္ခံပါရဲ ့။

အဲဒါဘာေၾကာင့္လဲ။ဟိုတေလာက သတင္းတစ္ပုဒ္ဖတ္လုိက္ရတယ္။

ဒီလိုေလ။ ရြာထဲမွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းႏွစ္ေက်ာင္းရွိတယ္။ အေရွ ့ေက်ာင္းနဲ ့

အေနာက္ေက်ာင္းဆုိပါေတာ့။ ရြာထဲက လူေတြကလည္း အစြဲရွိၾကတယ္။

အေရွ ့ေက်ာင္းမွ အေရွ ့ေက်ာင္း၊ အေနာက္ေက်ာင္းမွ ငါ့ေက်ာင္း။

ဒီဘုန္းႀကီးမွ ငါ့ ကိုးကြယ္တဲ ့ဘုန္းႀကီး။

ဒီလိုမ်ိဳးေတြေလ။ ဒီလို အစဲြေတြနဲ ့ျဖစ္လာေတာ့ကိုးကြယ္ခံရတဲ ့

ကိုယ္ေတာ္ေတြကိုယ္တုိင္ စိတ္ယိုင္သလားမသိပါဘူး။

ရြာထဲ အလွဴလုပ္ရင္ သူ ့ေက်ာင္းမွာလုပ္လုိ ့ငါမသြားဘူး၊ဟုိဒကာ

အလွဴလုပ္တာ ငါ့ ဒကာ မဟုတ္ဘူး

။ဒီလိုေတြျဖစ္လာတယ္ေလ။ ဒကာ၊ဒကာမေတြကဆုိတာကလည္း

အစြဲသန္သလားမေမးပါနဲ ့။ ဒီဘုန္းႀကီးမွဒီဘုန္းႀကီးဆိုတာပါပဲ ့။ ဆုိလုိတာက

ဘုရားသားေတာ္ျဖစ္တဲ ့သံဃာ

အခ်င္းခ်င္းေတြကိုေတာင္ ဘုန္းႀကီးအေရွ ့နာမ္စားေတြထိုးၿပီးခြဲျခား

ျမင္ေနေတာ့တာပဲ ေလ။သံဃာဆုိ သံဃာေပါ့။ ဒီသံဃာကိုမွ ဘြဲ ့ၾကည့္

ၿပီး ဘုန္းႀကီးက ဘယ္လိုလဲ ဆုိတာၾကည့္ၿပီးဦးခ်ေနၾက

တာျမင္ေတာ့ သူမ်ားရြာေတြထက္ ေနာက္က်ေနတာ

မလြန္ပါဘူးေလ။ အျမင္ေတြက က်ဥ္းတာကိုး။အျမင္က်ဥ္းေတာ့

ရြာတက္လမ္း ပိတ္ၿပီေပါ့။ ဒါလား…….ေခတ္မီတာ။

အျမင္က်ယ္ေအာင္ ၾကည့္ ။အျမင္က်ယ္မွ ေခတ္မီတဲ ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေလရဲ ့။

ဘာတဲ ့လဲ။ ရြာသူႀကီး အရက္ေသာက္တာကို ကိုရင္ေလးတစ္ပါးက

အရက္ေသာက္တာမေကာင္းဘူး ေဟာတာကို ရြာသူႀကီးက ေဒါႀကီးၿပီး

ဆြမ္းမေလာင္းဘူး။ ဒီလုိလား။ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ။ ေခတ္မီတဲ ့ရြာႀကီးေရ……..။

ဘုရားသားေတာ္ဆုိတာ မေကာင္းတာကုိမေကာင္းတာလို ့မေဟာရင္

ဘယ္လုိေဟာရမွာတုန္း။ ဒီလိုေဟာလိုက္လုိ ့ဆြမ္းမလုိက္ဘူးဆုိတာကေတာ့

မျဖစ္သင့္ပါဘူးေလ။ ေအးေလ။ အျမင္ေတြက က်ဥ္းတာကိုး။ အျမင္က်ဥ္း

ေတာ့ မတိုးတက္ဘူးေပါ့။ မတိုးတက္ေတာ့ ေခတ္မမီဘူးေပါ့။ ေခတ္မမီေတာ့

သူမ်ားရြာေတြအထင္ေသးတာခံရၿပီေပါ့။ မွတ္ထား အျမင္က်ယ္မွေခတ္မီတယ္။

စည္းကမ္းရွိမွေခတ္မီတယ္။ မနာလိုျဖစ္တယ္ဆိုတဲ ့အဓိပါယ္က အျမင္က်ဥ္းတယ္

ဆိုတာကုိေဖာ္ျပတာမွတ္။ဒါလား………….ဒီလိုဝတ္၊ ဒီလိုစား၊

ဒီလုိေျပာ၊ ဒီလုိလုပ္မွ ေခတ္မီတယ္ဆုိတာမဟုတ္ဘူး။အျမင္က်ယ္မွ၊ စည္းကမ္းရွိမွ။

….” အစ္ကို ေရ…..ရြာထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေခတ္မီလာၾကၿပီသိလား……….”

ေလးႀကိမ္ေျမာက္ ဖတ္လုိက္ျခင္းပါေပတည္း……….။

ဆက္ဖတ္မယ္ဆိုရင္ ...

ျပန္ေခါက္ထားခဲ့မယ္။

မွာျခင္း.....

သို ့.....
ညီေလး....
အိမ္ႏွင့္ခြဲၿပီးထြက္သြားတာၾကာၿပီေနာ္။ ငါးႏွစ္ေတာင္စြန္းေနၿပီေလ။ အေမလည္းလြမ္းေနတယ္။
အိမ္က ထမင္းစားပြဲေလးလည္း လြမ္းေနမယ္ထင္တယ္။ ” အငယ္ေလးက လိမၼာတယ္တဲ ့”
ညီေလး ေရးပို ့လုိက္တဲ ့စာေတြဖတ္ရင္း အေမရဲ ့တမ္းတအလြမ္းေလ။
ညီေလး....
အခုရြာမွာ စပါးေတြရိပ္သိမ္းေတာ့မယ္။ ညီေလးကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီး ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တဲ့ လယ္တဲ
ေလးက အခုအိုေနၿပီေလ။ ” အငယ္ေလးတစ္ေယာက္ မျမင္တာ အေတာ္ၾကာေနၿပီေနာ္ ”
ဆိုၿပီး လယ္တဲအိုေလးက အသံတုန္တုန္နဲ ့ေျပာေနမယ္ထင္တယ္။ သူစကားေျပာတတ္ရင္ေပါ့။

ညီေလး…

အေဖႏွင့္အတူ ျပဳစုခဲ့တဲ ့ရာဘာပင္ေတြလည္း ထြားက်ိဳင္းလို ့အပ်ိဳႀကီးဖားဖားေတြျဖစ္ေနကုန္ၿပီေလ။

” ........ဒီအပင္ေသးေသးေလးေတြက ဘယ္ေတာ့ႀကီးမယ္မွန္းမသိဘူး...
စိုက္ပ်ိဳးရတာ ပင္ပန္းလိုက္တာ အေဖ............ ”

ဆိုၿပီး ညီေလး ငယ္ငယ္က ၿငီးၿငဴခဲ့တဲ ့သီခ်င္းတစ္ပိုင္းတစ္စကို ဆုိညည္းရင္း ညီေလးကုိ ေမ်ွာ္ေန

ၾကတယ္တဲ ့။ ညီေလး ေရးပို ့လိုက္တဲ ့စာကိုဖတ္ၿပီးတိုင္း အေဖေျပာေျပာေနတဲ ့သတင္းေလ။

သူက လသားအရြယ္ ရာဘာပင္ေလးေတြကို ခ်ီတုန္း၊ ျပဳစုတုန္းေလ ညီေလးရဲ ့။

ညီေလး.....

အစ္ကိုေျပာျပမယ္။ အစ္ကိုတို ့ရြာမွာ စာၾကည့္တိုက္ဖြင့္ထားၿပီးၿပီ။ ညီေလးသူငယ္ခ်င္းေတြ

လည္းစာေတြဖတ္လို ့။ ” အငယ္ေလးတို ့မ်ားကြာ ငါတို ့ဆီကို စာေလး တစ္ေစာင္မွေရးေဖာ္

မရဘူး ” ဆုိၿပီး ညီေလးကုိ တမ္းတေနၾကတယ္။

ညီေလး.....

ညီမေလးကလည္း မွာေနတယ္။ ဒီတစ္ခါစာေရးရင္ ညီေလးေနထုိင္တဲ ့ေနရာေဒသအေၾကာင္း၊

အလုပ္ခြင္အေၾကာင္း၊ ရာသီဥတုအေၾကာင္း၊ အစိုးရအေၾကာင္း၊ စီးပြားေရးအေၾကာင္း၊ လူမႈေရး

အေၾကာင္း၊ ဘာသာေရးအေၾကာင္း၊ လူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္း ဗဟုသုတရေအာင္ထည့္ေရးေပးပါ

ဦးတဲ ့ေလ။ အျမင္ႏွင့္ အေတြ ့အႀကံဳကို နည္းနည္းေလးထည့္ေရးေပးလိုက္ရင္ အရမ္းေကာင္း

မွာပဲလုိ ့ညီေလး စာကိုဖတ္ၿပီးတုိင္းေျပာေနေလရဲ ့။

ညီေလး.....

အစ္ကိုလည္း ညီေလးကို သတိရတယ္ကြ။ အခုညီေလးေနတဲ ့ေနရာက ဖြ ့ံၿဖိဳးၿပီးတဲ ့ႏုိင္ငံဆုိ

ေတာ့ လူေနမႈအဆင့္အတန္း၊ စိတ္ဓါတ္၊စည္းကမ္းရွိမႈ၊ သန္ ့ရပ္မႈေတြႏွင့္အတူ ေနထိုင္ဖုိ ့သိပ္

ေကာင္းမယ္ထင္ပါရဲ ့။ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးဆုိတဲ ့အေရးသံုးပါးမွာတစ္ပါးပါးနဲ ့ဒါမွမ

ဟုတ္ ႏွစ္ပါးနဲ ့ ဒါမွမဟုတ္ သံုးပါးစလံုးန ဲ့ျပည့္စံုေနၿပီး ကမၻာႏွင့္အတူ ယွဥ္ေဘာင္တန္းလိုက္

ေနႏုိင္တယ္ထင္ပါရဲ ့။

ညီေလး...

အစ္ကိုၾကားတာကေတာ့။ အခုဆို တရုတ္က စီးပြားေရးႏွင့္အတူကမၻာကိုယွဥ္ေဘာင္တန္းလုိက္

ေနႏိုင္တယ္ဆို။ ၿပီးေတာ့ အႏၵီယကလည္း နည္းပညာဆုိတဲ ့ပညာေရးႏွင့္အတူ ကမၻာကို ယွဥ္

ေဘာင္တုန္းလိုက္ေနႏုိင္တယ္ဆို။ ဒီလိုဆုိရင္ အစ္ကိုတို ့ျမန္မာႏုိင္ငံကလည္း လူမႈေရးႏွင့္အတူ

ကမၻာကိုယွဥ္ေဘာင္မတန္းႏုိ္င္ဘူးလားကြယ္။

ညီေလး....

ေရးထားတဲ ့စာထဲမွာပါတဲ ့ကြန္ျပဴတာတို ့၊ ေရခဲသတၱာတုိ ့ဘာတုိ ့ညာတို ့ဆိုတာကလည္း

အစ္ကို တို ့ရြာေလးအတြက္ေတာ့ မျမင္ဘူးတဲ ့လူစိမ္းတစ္ေယာက္ပါပဲ ့ညီေလးရဲ ့။

ညီေလး....

အေဖလည္းက်န္းမာတယ္။ အေမလည္းက်န္းမာတယ္။ မက်န္းမာတာက ရြာနဲ ့ၿမိဳ ့ကိုအသြား

အျပန္လုပ္ေနတဲ ့လမ္းမႀကီးေလ။ အစ္ကိုတို ့တေတြတတ္ႏုိ္င္သေလာက္ေတာ့ျပဳစုေနပါတယ္။

ညီေလးတုိ ့ဆီမွာ လူတိုင္းသက္တမ္းေစ့ ေနႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ ဝမ္းသာပါရဲ ့။ အစ္ကိုတုိ ့ဆီမွာ

ေတာ့ အခု အိုမင္းေနတဲ ့သစ္ပင္ပ်ိဳေလးေတြက မိုးမဟုတ္တဲ ့ေအးျခမ္းမႈကို ေမ်ွာ္ေနေလရဲ ့။

က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါ.......

သတိရလ်က္.........

.....................................................။.............................................

လူစိမ္း = မျမင္ဘူးေသာသူ( သို ့) လူ

ဆက္ဖတ္မယ္ဆိုရင္ ...

ျပန္ေခါက္ထားခဲ့မယ္။

သိေစခ်င္လုိ႔ ညီငယ္သုိ႔

သုိ ့

ခ်စ္တဲ့ ညီငယ္

စိတ္ခ်မ္းသာလို႔ က်န္းမာပါစ။ ဒီစာကို ညီမ၊ အေမ၊ အေဖတို႔ကိုလည္း ေပးဖတ္ေစခ်င္တယ္။ ညီငယ္သေဘာ
ပါပဲ။ အစ္ကိုတို႔ရြာ၊ အစ္တို႔မိသားစုေတြမွာ အဆင္ျခင္မဲ့ကိုးကြယ္ယံုၾကည္တာေတြရွိလာလုိ႔၊ သတိထားေစခ်င္လုိ႔ ဒီအေၾကာင္းေတြကို သိေစခ်င္တာေၾကာင့္ ဒီစာကို ဒီလုိ ေရးပို႔လုိက္တယ္ဆိုပါေတာ့။

ညီငယ္၊ အစ္ကိုမေမြးခင္က အစ္ကိုတို႔ရြာမွာ တရုတ္နတ္ကုိးကြယ္တဲ့ဓေလ့မရွိခဲ့ဘူးကြယ့္။ အစ္ကိုေမြးၿပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္းမွ ရွိလာခဲ့တာ။ အခုဆို ညီငယ္ရဲ ့ေနာက္ေမြးလာၾကတဲ့ ခေလးေတြဟာ တရုတ္နတ္ဆုိတာ လုိတရဘုရားလုိလို၊ စီးပြားေရးတုိးတက္ေအာင္လုပ္ေပးေနတဲ့ နတ္ဘုရားႀကီးတစ္ပါးလုိလုိ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္လာၾကတာျမင္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။

တရုတ္နတ္ကုိးကြယ္တဲ့ဓေလ့ဟာ အစ္ကိုတို႔ရြာမွာဒီလိုစခဲ့တယ္ ညီငယ္။ အစ္ကိုငယ္ငယ္ကေပါ့။ အစ္ကို
တုိ႔ရြာမွာ ဝက္ေတြေမြးၾကတယ္။ လသားေက်ာ္ေက်ာ္ ဝက္ငယ္ငယ္ေလးေတြဝယ္ၿပီး ႀကီးလာေအာင္ျပဳစု၊ေကြ်း
ေမြး၊ ႀကီးလာရင္ ၿမိဳ ့တက္ေရာင္းတာေပါ့။ ရြာထဲမွာဆို တစ္အိမ္ေထာင္မွာ ဝက္ႏွစ္ေကာင္စီ ေမြးထားၾကတယ္။
ထမင္းက်န္ဟင္းက်န္နဲ ့ေကြ်းေမြးရတာဆုိေတာ့ စရိတ္လည္းသက္သာ၊ အခ်ိန္တန္ ပိုက္ဆံလည္းရဆိုေတာ့
အိမ္တိုင္းအိမ္တို္င္း ဝက္ေမြးၾကတာေပါ့ေလ။

ဒါနဲ႔ပဲ အစ္ကိုတုိ႔အေဖအေမက အပိုဝင္ေငြရေအာင္ဆုိၿပီး ဝက္ငယ္ႏွစ္ေကာင္ရွာဝယ္ၿပီး ေကြ်းေမြးၾကတာ
ေပါ့။ ညီငယ္သိတဲ့ အတိုင္းပဲ မဟုတ္လား။ အစ္ကိုတို႔ရြာငယ္ေလးေတြဆုိတာက အၿပိဳင္အဆိုင္လုပ္တတ္ၾက
တာေလ။ ဒါမွလည္း ေခတ္မီတယ္ထင္တာကိုး။ ဒါေပမယ့္ အစ္ကိုတို႔အိမ္က ဝက္ငယ္ေလးေတြဟာ သူမ်ားအိမ္
ကဝက္ေတြလို မႀကီးဘူး၊ မထြားဘူးေလ။ သူမ်ားအိမ္က ဝက္ေတြက ႀကီးထြားၿပီး ေရာင္းလို ့ေကာင္းေနတဲ့အ
ခ်ိန္ အစ္ကုိတို႔အိမ္မွာ ေမြးထားတဲ့ ဝက္ေလး ႏွစ္ေကာင္ကေတာ့ ေသးေသးက်စ္က်စ္ေလးပဲ ရွိေနေသးတာ
ကိုး။

အဲဒီလိုနဲ ့အေဖ၊ အေမတို႔က ဝက္ငယ္ေလးေတြႀကီးထြားေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဆိုတာ ဟုိေမးဒီေမး ဆုိ
ပါေတာ့။ ေျဖတဲ့သူေတြကလည္း အေျဖေတြအမ်ိဳးမ်ိဳး ေျဖၾကတာေပါ့။ အေဖအေမတို႔ကလည္း အေျဖအမ်ိဳး
မ်ိဳးအတုိင္း လုိက္လုပ္ၾကတာေပါ့။ သူမ်ားေတြေျပာတုိင္း လုိက္လုပ္ၾကတာပါပဲ။ သူမ်ားေတြအႀကံေပးတဲ့အတိုင္း လုိက္လုပ္ၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း သူမ်ားဝက္ေတြေလာက္ မႀကီးထြားဘူးဆုိပါေတာ့။ ဒံုရင္းဒံုရင္း
ပါပဲ။ ေသးေသးက်စ္က်စ္ ဝက္ငယ္ေလးႏွစ္ေကာင္ကို ေရာင္းၿပီး မ်ိဳးေကာင္းမ်ိဳးသန္႔ဆုိတဲ့ ဝက္ဝယ္ၿပီးေမြးလည္း
မႀကီးဘူး။ မထြားဘူးျဖစ္ေနေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒါနဲ႔ အႀကံေပးသူေတြက အစ္ကိုတို႔အိမ္က ဝက္ေမြးတာ လက္မ
လိုက္ဘူးဆိုပဲ။ ဘာျဖစ္လုိ ့လဲဆိုေတာ့ အစ္ကိုတို႔အိမ္မွာတရုတ္နတ္ကို မကိုးတာေၾကာင့္တဲ့ေလ။ ေအးေပါ့
အေမ၊ အေဖတုိ႔ကိုလည္း အျပစ္ေျပာလို႔မရပါဘူး ။ လုိခ်င္တာပဲ သိတာကိုး။ ၿပီးေတာ့ ဆန္႔ထြက္တဲ့အျမင္
ကလည္း အစ္ကုိတို႔ရြာေလးျမင္ကြင္းပဲ ရွိတာဆိုေတာ့။ တရုတ္နတ္ကိုးရင္ ဝက္ႀကိီးမယ္။ ပိုက္ဆံပိုရမယ္ဆုိတာ
ပဲ ေတြးလုိက္တာေပါ့ေလ။

ညီငယ္၊ အေဖအေမတို႔ကလည္း အဟုတ္မွတ္လုိက္လုပ္ၾကတာေပါ့။ အစ္ကုိတို႔အိမ္မွာ တရုတ္နတ္ကိုးဖုိ႔ နတ္ပြဲထုိးတာပါပဲ။ ညီငယ္သိတဲ့အတိုင္း တရုတ္နတ္ကိုးတယ္ ဆိုရင္ပဲ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္၊ ဝက္သား၊ အရက္၊ တရုတ္ေတြသံုးတဲ့ အျဖဴအဝါစကၠဴေတြ၊ အန႔ံျပင္းျပင္း အေမြးတိုင္၊ ဖေရာင္းတိုင္ေတြက ပါလာေရာ။ ဒီလုိနဲ႔ တရုတ္ေတြ စီးပြားျဖစ္တာပါပဲ။

တရုတ္နတ္ကိုးရင္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ေတြကို အတိအက်လုိက္နာရတယ္တဲ့။ ဒီလို မဟုတ္ရင္ တရုတ္နတ္ႀကီးက ဖမ္းစားတတ္တယ္တဲ့။ ကိုးတဲ့သူေတြက ေၾကာက္ၾကတာေပါ့။ တရုတ္နတ္ကိုးမယ္လို ့ ဆံုးျဖတ္လုိက္ရင္ အိမ္မွာ ထမင္းဟင္း ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဘယ္သူမွမစားရေတာ့ဘူးတဲ ့။ တရုတ္နတ္မကိုးမၿပီးခ်င္းေပါ့ေလ။ အေဖတို႔ အေမတုိ႔မွာလည္း ဟုိပစၥည္းရွာရ၊ ဒီပစၥည္းရွာရနဲ႔ ပူပန္လို႔ေပါ့။ တရုတ္နတ္ကိုးၿပီးရင္လည္း အိမ္သားေတြက စားမွရတယ္ဆိုပဲ။ အိမ္သားေတြအတြက္ စားဖုိ႔က ျပႆနာမဟုတ္ေပမယ့္ အရက္သာက္ဖုိ႔အတြက္က ျပႆနာျဖစ္လာေရာ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အစ္ကိုပဲ ေသာက္ခဲ့ရတာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ အစ္ကိုလည္း အရက္ေသာက္တတ္သြားတယ္ ဆိုပါေတာ့။ အရက္ခ်က္တဲ့ တရုတ္ေတြအတြက္ကေတာ့ စီးပြားျဖစ္တာေပါ့ေလ။ တရုတ္နတ္ကို ႏွစ္လတစ္ခါ ကိုးရတယ္တဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ အစ္ကိုဆို အရက္နဲ႔လည္းရင္းႏွီးလာတာေပါ့ေလ။

ညီငယ္၊ မသိဘဲနဲ႔ ကိုးကြယ္မယ္ဆိုရင္၊လုပ္မယ္ဆုိရင္ ဘာမွမေကာင္းပါဘူး။ ေၾကာက္ရတယ္။ ပူပန္ရတယ္။ စိုးရိမ္ရတတ္တယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ေၾကာက္လုိ႔ ကိုးကြယ္မိရင္ေတာ့ ဆန္႔ထြက္ႏိုင္တဲ့ အသိေတြ၊ လုပ္ႏုိင္တဲ့အားေတြဟာ ပိတ္ကုန္ေတာ့တာပါပဲ။ ေၾကာက္လုိ ့ကိုးကြယ္ရင္း၊ ပသရင္းနဲ ့ကိုးကြယ္
ခံသူေတြရဲ ့ေျခနင္းျဖစ္လာၾကတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ညီငယ္၊ ေၾကာက္လို ့ကိုးကြယ္တဲ ့သူမျဖစ္ေစနဲ႔။ သိလုိ႔ ကိုး
ကြယ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါေစ။

ဒီလုိနဲ႔ေပါ့ ညီငယ္၊ အစ္ကို ငယ္ငယ္တုန္းက အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့တာေပါ့။ ႏွစ္လတစ္ခါ ဝက္သားစားရတယ္။
ေခါက္ဆြဲစားရတယ္။ အရက္လည္းေသာက္ရတယ္ဆိုေတာ့။ အစ္ကုိတုိ႔တစ္အိမ္တည္း မဟုတ္ပါဘူး။ သူမ်ားအိမ္ေတြမွာလည္း သြားၿပီးစား၊ ေသာက္တာေပါ့။ သူမ်ားအိမ္ေတြကလည္း တရုတ္နတ္လုိက္ကိုးလာၾကတာကိုး။ အစ္ကိုေျပာခဲ့တယ္မဟုတ္လား။ အၿပိဳင္အဆိုင္လုပ္တာမွ ေခတ္မီတယ္လို႔ေလ။ ဒီလိုနဲ႔ သူမ်ားအိမ္ေတြက ဝက္ေတြကေတာ့ လက္လုိက္တယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတာေပါ့။ ႀကီးမွႀကီး လွမွလွ၊ ေစ်းေကာင္းရ။ အစ္ကိုတို႔အိမ္မွာကေတာ့ သိပ္လည္းမႀကီး သိပ္လည္းမလွဘူးဆိုပါေတာ့။ အဲဒါနဲ႔အေဖ၊ အေမတုိ႔က ဝက္မေမြးေတာ့ဘူးလုိ ့
ဆံုးျဖတ္လုိက္ၿပီး ဝက္မေမြးၾကေတာ့ဘူးေလ။ အစ္ကိုတို႔အိမ္မွာ ဝက္မေမြးေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ တရုတ္နတ္ကိုးဖုိ ့လည္းမလုိေတာ့ဘူးေပါ့။ အစ္ကိုတို႔အိမ္မွာ တရုတ္နတ္မကိုးေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ အစ္ကုိက အရက္ေသာက္တတ္ေနၿပီ။ အစ္ကို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ အကုန္လံုးကလည္း ေသာက္ကုန္ၾကၿပီေလ။

တရုတ္နတ္မကိုးေတာ့တဲ့နာက္ပိုင္း ညီငယ္ ေနမေကာင္းစျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ ညေနဘက္ဆို ကိုယ္ေတြပူ၊ ခ်မ္းတယ္ခ်မ္းတယ္နဲ႔ ေအာ္ၿပီးငိုတာပါပဲ။ အေဖ၊အေမတို႔က ညီငယ္အတြက္ စိုးရိမ္ၿပီး ေတာဆရာဝန္ေတြနဲ႔ျပ၊ ၾကားဖူးတဲ့ ေဆးၿမီးတိုေတြနဲ႔ကု၊ ပေယာဂဆရာေတြနဲ႔ ကုတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ညီငယ္ေရာဂါက မနက္၊ေန႔လည္ဆို လူေကာင္းႀကီးျဖစ္ၿပီး ညေနဘက္ဆို ကိုယ္ေတြပူ၊ ခ်မ္းတယ္ခ်မ္းတယ္နဲ ့ ေအာ္ငို ေနခဲ့တာပါပဲ။ ညီငယ္ဒီလုိျဖစ္ေနခဲ့တာ ႏွစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့တယ္။ အေဖအေမတို႔က ညီငယ္အတြက္စုိးရိမ္ပူပန္တာေပါ့။ ကုတဲ့ဆရာေတြကလည္း လက္လန္ကုန္ၿပီေလ။ ဒါနဲ႔ ရြာထဲက ဝက္ေမြးတဲ့သူေတြက ေမးတာေပါ့။ တရုတ္နတ္မကိုးေတာ့ဘူးလားတဲ့။ သူတို႔က ညီငယ္ေနမေကာင္းျဖစ္တာ တရုတ္နတ္ႀကီးက စိတ္ဆိုးၿပီးဖမ္းစားတယ္ဆုိပဲ။ အေဖ၊အေမတုိ႔ကလည္း သားေဇာနဲ ့
မွန္လားမွားလားသိေအာင္ မေတြးပါဘူး။ညီငယ္ေနေကာင္းရင္ရၿပီမဟုတ္လား။ အဲဒါနဲ ့ႏွစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ မကိုး
ပဲပစ္ထားတဲ ့တရုတ္နတ္ကိုျပန္ကိုးတာေပါ့ေလ။

ညီငယ္၊ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပါပဲ တရုတ္နတ္ျပန္ကိုးလုိ႔ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာေရာ ညီငယ္ မွာညေနဘက္ ေနမေကာင္းျဖစ္ျဖစ္ေနတာေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္ဆိုပါေတာ့။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက တရုတ္နတ္ႀကီးက အစ္ကိုတုိ႔ရြာထဲမွာ တန္ခိုးႀကီးလိုက္တာလြန္ေရာ။ ညီငယ္ကလည္း တရုတ္နတ္ႀကီးလို သတင္းႀကီးလိုက္တာ လြန္ေရာ။ ညီငယ္သိတဲ့အတိုင္း ရြာသူရြာသားေတြက ခ် ဲ့ကားေျပာဆိုၾကတာေပါ့။ အေဖ၊ အေမတို႔လည္း ပါဝင္တာေပါ့။ ကိုးကြယ္တဲ့ ဦးထိပ္ထား ဘာသာေတာင္ တရုတ္နတ္ကို အရင္ ဦးစားေပးၿပီးမွ ကိုးကြယ္ပသရသလုိေတာင္ျဖစ္လာတာေပါ့။ အျပစ္မေျပာလုိပါဘူး ညီငယ္။ အသိဥာဏ္ တိမ္လို ျဖစ္လာရတာပါပဲ။ လက္ခံရမွာေပါ့ေလ။ အဲဒီကတည္းကေန တရုတ္နတ္ကိုးလာတာ အခုဆို ညီငယ္တစ္သက္ျဖစ္ေနၿပီေလ။ အခုဆို အစ္ကိုတို ့ရြာမွာ အိမ္တိုင္းလုိလို တရုတ္နတ္ကို ဦးစားေပး ကိုးေနရတာျမင္ေတာ့ အစ္ကိုစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ ညီငယ္။ အခုဆုိ အစ္ကိုတို႔ရြာေလးမွာ အကုန္လုံးနီးပါး အရက္ေသာက္တတ္သူေတြခ်ည္းပါပဲ။ အရက္ေသာက္တတ္မွ ေခတ္မီတယ္တဲ့။

တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ တရုတ္နတ္ႀကီးကို အားကိုးေနရၿပီ။ တရုတ္နတ္မ်ိဳးရုိးေတြဟာ သခင္ေတြျဖစ္ေနၾကၿပီေလ။ ေဂါတမဘုရားရဲ့ အဆံုးအမေတြကို လိုက္နာတာ တိမ္လာပါၿပီ။ ကံကံ၏အက်ိဳးကိုယံုဖုိ႔၊ အေၾကာင္းအက်ိဳးဆင္ျခင္ၿပီးယံုဖုိ႔၊ ၊ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈဆိုတာကိုသိဖို႔ ဆုိတာေတြေပါ့။ အဆံုးအမေတြ၊ လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြ၊ လုပ္ဖုိ႔ေျပာခဲ့တာေတြ ရွိရက္သားနဲ႔ တရုတ္နတ္ကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝင္းအတြင္း ေဆာက္ခြင့္ေပးလိုက္တာ၊ အစ္ကုိတို႔ရြာသားေတြရဲ့စိတ္ေတြ ႏႈံးအနယ္ေတြတင္လာတာကိုျမင္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္း ပိုျဖစ္မိတာေပါ့ ညီငယ္။

ညီငယ္၊ ဒီေနရာအထိ အစ္ကို႔စာကိုဖတ္ၿပီး ညီငယ္ေခါင္းထဲ ေမးစရာေတြ၊ ေတြးစရာေတြ၊ ေတြေဝတာေတြ၊ အႀကံေတြ၊ ဥာဏ္ေတြ၊ အျမင္ေတြ ထြက္လာတယ္ဆိုရင္ အစ္ကိုဒီစာေရးပို႔ရတာ ေက်နပ္ပါတယ္ေလ။ ညီငယ္၊ အစ္ကိုေျပာတာ နားေထာင္ေပးပါဦး။ အစ္ကိုငယ္ငယ္က တရုတ္နတ္တို႔၊ ဝက္ေမြးတာတို႔၊ ဘာတို႔ညာတို႔ရဲ ့ရည္
ရြယ္ခ်က္ေတြကုိ အစ္ကို မသိခဲ့ပါဘူး။ သိေအာင္လည္း မေတြးတတ္ခဲ့ဘူး။ ေတြးဖုိ႔လည္း မသိခဲ့ပါဘူး။ သိဖို႔
လည္း လုိမယ္မထင္ခဲ့ဘူးေလ။ ညီငယ္၊ အစ္ကိုက ဘာေၾကာင့္ အခုလုိ စာအရွည္ႀကီးေရးေျပာေနရလဲဆိုေတာ့ အခုဆုိ ညီငယ္ဟာ အရြယ္ေရာက္လာၿပီ။ ညီငယ္တို႔ရပ္ရြာအတြက္ တိုးတက္ေအာင္၊ ႀကီးပြားေအာင္၊ မွန္ကန္ေသာအျမင္ေတြ ခ်ျပတတ္ေအာင္ ထုဆစ္ပံုေဖာ္မယ့္ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔ပဲ ညီငယ္။

အခုဆုိ အစ္ကုိတို႔ရြာေလးမွာ တရုတ္နတ္ႀကီး အစြဲခုိင္လာၿပီ။ မ်ိဳးဆက္ဘယ္ႏွစ္ဆက္ရွိေသးလို႔လဲ။ ေနာက္ဆို ညီငယ္မ်ိိဳးဆက္ေတြ လက္ထက္ေရာက္ရင္ တရုတ္နတ္ဆိုတာ ညီငယ္တုိ႔ရြာရဲ့ စီးပြားေရး၊ ႀကီးပြားတိုးတက္ေရးကို ဖန္ဆင္းေပးတဲ့ တန္ခိုးႀကီးနတ္ဘုရားလို႔ လက္ခံလာေတာ့မယ္။ လက္ခံလာတယ္ဆုိရင္ပဲ ယံုၾကည္လာေတာ့မယ္။ ယံုၾကည္လာတယ္ဆိုရင္ပဲ ကိုးကြယ္လာေတာ့မယ္။ ကိုးကြယ္လာတယ္ဆိုရင္ပဲ သူက ေသဆုိေသ ရွင္ဆိုရွင္ျဖစ္လာၾကေတာ့မယ္ေလ။

ညီငယ္ လူဆိုတာက ကိုးကြယ္အားထားရာကို မက္ေမာရွာေဖြၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အားငယ္လုိ႔၊ ေၾကာက္လုိ႔၊ ခြန္အားေတြ၊ စိတ္အားေတြရေအာင္လို႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဓိက ပဓါနအက်ဆံုးက လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ညီေလးကိုယ္တုိင္ပါပဲ မဟုတ္လား။ ကိုးကြယ္ရမယ္၊ မကုိးကြယ္ရဘူးဆိုတာက ညီေလးရဲ့ႏွလံုးအိမ္ထဲက ဆင္ျခင္ဥာဏ္ပဲမဟုတ္လား။

ညီငယ္၊ အေၾကာင္းအက်ိဳးဆက္စပ္မႈေတြေၾကာင့္ တုိက္ဆိုင္မႈေတြျဖစ္လာတတ္တယ္။ ဒီလိုအေၾကာင္းအက်ိဳး
ေတြေၾကာင့္ ဒီလို ျဖစ္လာတာလို႔မသိရင္၊ မေတြးခဲ့ရင္ အစ္ကိုတုိ႔ရြာထဲက အရပ္ထဲကေျပာေနတဲ့၊ ကိုးကြယ္
ေနၾကတဲ ့တရုတ္နတ္ဆိုတာ အထင္ႀကီးစရာ၊ ယံုၾကည္စရာေတြျဖစ္လာခဲ့တာေပါ့။

ညီငယ္၊ အျမင္ေတြပြင့္လင္းပါေစ

အေဝးက
ခ်စ္တဲ့ ကိုကုိ


မင္းရဲရွင္

ဆက္ဖတ္မယ္ဆိုရင္ ...

ျပန္ေခါက္ထားခဲ့မယ္။

ေပတံတစ္ေခ်ာင္း

ကြ်န္ေနာ္သည္ ပတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္၏။ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ကြ်န္ေနာ္ ျဖစ္ေန၏။ ကြ်န္ေနာ္သည္
လူ ့အဖြဲ ့အစည္းျဖစ္၏။ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းသည္လည္း ကြ်န္ေနာ္ျဖစ္ေနေလသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္
ကြ်န္ေနာ္သည္ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းလည္းျဖစ္ပါသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္လည္းျဖစ္ပါသည္ ဟုယူဆ
ပါသည္။
ကြ်န္ေနာ္သည္ ပတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္အေၾကာင္းအ
ရာမ်ားစြာကို ထိေတြ ့ခံစားေနရသည္။ ကြ်န္ေနာ္သည္ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းျဖစ္ေနသျဖင့္ လူ ့အဖြဲ ့
အစည္း၏ အေၾကာင္းအရာမ်ားစြာကို ထိေတြ ့ခံစားေနရသည္။ ထုိအေၾကာင္းအရာမ်ားစြာသည္
မွန္သည္လည္းရွိမည္။ မမွန္သည္လည္းရွိမည္။ သုိ ့ေသာ္ ထိေတြ ့ခံစားေနရသည္ကေတာ့
တကယ့္အမွန္တရားျဖစ္ေနသည္။

ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ေဘာင္မ်ားခတ္ထားၾက၏။ လူ ့အဖြ ဲ့အစည္းဆိုသည္လည္း စည္းမ်ား၊ မ်ဥ္းမ်ား၊
ႏွင့္ တားထား၊ ထိန္းထားၾက၏။ ထုိေဘာင္မ်ား၊ စည္းမ်ား၊ မ်ဥ္းမ်ား အတြင္းကြ်န္ေနာ္ အသက္
ရွင္ေနထိုင္ရေလသည္။ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ဆိုသည့္ အေရးသံုးပါးကိုလည္း အၿမဲတမ္း
ဂရုတစိုက္ အေလးျပဳေနရေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထုိအေရးသံုးပါးသည္လည္း ပတ္
ဝန္းက်င္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ လူ ့အဖြ ဲ့အစည္းႏွင့္လည္းေကာင္း ထပ္တူက် တည္ရွိေနေသာေၾကာင့္
ျဖစ္ပါသည္။ ထုိအေရးသံုးပါးသည္လည္း စည္းမ်ား၊ ေဘာင္မ်ား၊ မ်ဥ္းမ်ားျဖင့္တည္ရွိေနေလသည္။
ထုိ ့ေၾကာင့္ ကြ်န္ေနာ္ ့အတြက္ မွန္လား၊ မမွန္လား ဟု အကဲျဖတ္ဖုိ ့၊ တုိင္းတာဖုိ ့အတြက္ ေပတံ
တစ္ေခ်ာင္းလုိအပ္သည္ဟု ယူဆလာပါသည္။
မည္သို ့ေသာ္ ေပတံ နည္း။ ဥပမာ ဆုိပါစုိ ့။ တိုင္းျပည္တစ္ခုကို ၾကည့္ပါမည္။ တိုင္းျပည္ေခါင္း
ေဆာင္သည္ ေခါင္းေဆာင္က်င့္ဝတ္ႏွင့္အညီ တိုင္းျပည္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသလား။ ဒါမွမဟုတ္ မအုပ္
ခ်ဳပ္ဘူးလား။ ဒီလိုၾကည့္ဖို ့အတြက္ ေပတံတစ္ေခ်ာင္းသည္ လိုအပ္လိမ့္မည္ထင္သည္။ ေပတံမရွိ
ခဲ့ရင္ အေျဖတိတိက်က်မသိ၊ ထင္ရာျမင္ရာေျပာၾက၊ေရးၾက၊ ဆိုၾကေတာ့မည္။ အမွားအမွန္ကုိသိ
ဖုိ ့၊ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြကိုညွိယူဖုိ ့၊ ရလာဒ္ေတြကိုေဖာ္ျပဖို ့၊အကဲျဖတ္ဖုိ ့၊ လိုအပ္တာေတြကိုခ်ိန္
ထိုးဖို ့၊ ညွိႏိႈင္းဖုိ ့၊ တုိင္းတာဖုိ ့ေပတံတစ္ေခ်ာင္းသည္ လိုအပ္လာပါေတာ့သည္။
ေပတံတစ္ေခ်ာင္းျဖင္ ့မည္သုိ ့တို္င္းတာမည္နည္း။ ခ်ိန္ထိုးပါမည္နည္း။ မည္သို ့အကဲျဖတ္မည္
နည္း။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္သည္ ေခါင္းေဆာင္က်င့္ဝတ္ႏွင့္အညီ က်င့္ႀကံေနထိုင္သလား။
ဆုိသည္ကုိ သိဖုိ ့အတြက္ ေခါင္းေဆာင္က်င့္ဝတ္ဟူေသာ ေလာက သတ္မွတ္ထားသည့္ စည္းမ်ဥ္း
မ်ားကို သိထားရေတာ့မည္။ ပမာဆိုေသာ..ေလာကသတ္မွတ္ထားသည့္ ေခါင္းေဆာင္က်င့္ဝတ္
တရားဆယ္ပါးရွိေလသည္။ ဒီဆယ္ပါးကုိ သိခဲ ့လ်င္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္သည္ ဘယ္လုိေခါင္း
ေဆာင္နည္း။ သူ ေခါင္းေဆာင္ျခင္းသည္ မွန္လား၊ မမွန္လား ဆုိသည္ကုိ အကဲျဖတ္ႏုိင္ေတာ့မည္။
တုိင္းတာႏိုင္ေတာ့မည္။ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ေခါင္းေဆာင္ဆုိ တိုင္းျပည္ကို ဘယ္လုိအုပ္ခ်ဳပ္လဲ၊
မအုပ္ခ်ဳပ္ဘူးလဲ ဆိုသည္ကို ျမင္လာေတာ့မည္။ ဒီလုိျမင္လာၿပီဆို ထင္ရာျမင္ရာမေရးေတာ့။ မေျပာ
ေတာ့ေပ။ ထိုသုိ ့ထင္လာျမင္လာေအာင္ ခ်ိန္ထိုးေပးလုိက္သည့္ အရာသည္ေခါင္းေဆာင္ က်င့္ဝတ္
ဟူသည့္ ေပတံႏွင့္ တိုင္းတာလုိက္ျခင္းပင္ မဟုတ္ပါလား။
ထို ့အတူပဲ ဓမၼအေရးကို ၾကည့္မည္ဆိုလ်င္လည္း ဓမၼေပတံႏွင့္ တိုင္းတာရပါမည္။ ထုိ ့အတူ စီးပြား
ေရးကိုၾကည့္မည္ဆိုလ်င္လည္း စီးပြားေရးေပတံႏွင့္ တိုင္းတာရပါမည္။ လူမူေရးကိုၾကည့္မည္ဆိုလ်င္
လည္း လူမူေရး ေပတံႏွင့္တုိင္းတာရပါမည္။ ထို ့ေၾကာင့္ ဒီလုိ တိုင္းတာႏုိ္င္ဖုိ ့အတြက္ ကိုယ္ပိုင္ေပတံ
တစ္ေခ်ာင္း ကိုေတာ့ ဖန္တီးရလိမ့္မည္။ ဒီလုိ ဖန္တီးႏုိင္ဖို ့ အတြက္လည္း ေလာကသတ္မွတ္ထား
သည့္အေရးသံုးပါး အေၾကာင္း စည္းမ်ား၊ မ်ဥ္းမ်ား၊ ေဘာင္မ်ားကို သိေအာင္ဖတ္ထားရမည္။မွတ္ထား
ရမည္။ ထုိသုိ ့သိမွလည္း တိုင္းတာႏိုင္မည္။ အကဲျဖတ္ႏုိင္မည္။ ခ်ိန္ထုိးႏုိင္မည္။ ခ်ျပႏုိင္မည္ျဖစ္ပါ
သည္။
လူ ့အဖြ ဲ့အစည္းဆုိသည္ ဘက္ႏွစ္ဖက္ရွိစၿမဲ။ သူ ့ဖက္ၾကည့္သူမွန္၊ ကိုယ့္ဖက္ၾကည့္ကိုယ္မွန္ ဟု
ထင္ၾကေလၿပီ။ ဘယ္ဟာက အမွန္၊ ဘာဟာက မမွန္ဆိုသည္ကုိ သိဖုိ ့အတြက္ ကိုယ္ပုိင္ေပတံ
တစ္ေခ်ာင္းႏွင္ ့တုိင္းတာ ခ်င့္ခ်ိန္ႏို္င္သည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ေပတံတစ္ေခ်ာင္း ကိုယ္ပိုင္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္
တီးႏုိင္ဖုိ ့အတြက္ လႈပ္ေဆာ္ရမည္။ အားေပးရမည္။ အခြင့္အေရးမ်ားကိုဖန္တီးေပးရမည္။ ေပတံ
ေကာင္းတစ္ေခ်ာင္းကိုယ္ပိုင္ဖန္တီးႏိုင္ခဲ ့လ်င္ ေလာကအေရးသံုးပါး၌ ပိုေကာင္းလာမည္။ ပိုသာ
ယာလာမည္။ ဖန္တီးသူကုိယ္တုိင္ အက်ိဳးခံစားရလိမ့္မည္။ ဤသုိ ့ဆိုလ်င္ ေပတံတစ္ေခ်ာင္းမည္
သုိ ့ဖန္တီးမည္နည္း။ ယခုေပးသည့္ နည္းေလးသည္ အရမ္းလြယ္၏။ သို ့ေသာ္ အရမ္းခက္၏။ သုိ ့
ေသာ္ ဖန္တီးသူစိတ္ေပၚ၌သာ ခက္ျခင္း၊လြယ္ျခင္းသည္မူတည္ေန၏။ နည္းကား.............
“ သု၊ စိ၊ ပု၊ ဘာ၊ ဝိ၊ လိ၊ သီ၊ ဓါ ” ဟူသည့္ အကၡရာ ရွစ္လံုးကို ေန ့တုိင္းေဆာင္ထားျခင္းပင္တည္း။
ထိေတြ ့၊ ခံစား၊ ၾကားသိ၊ ႀကံဳလာသမ်ွ အေၾကာင္းအရာအားလံုးကို ေလာက စည္းမ်ဥ္းႏွင့္အညီ
ကိုယ္တုိင္ဖန္တီးထားၾကသည့္ ေပတံတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္တုိ္င္းတာႏုိင္ၾကပါေစ။
ကြ်န္ေနာ္ ေနသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္အတြင္း၊ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းအတြင္း ျငင္းခုန္မႈေတြမ်ားလြန္းလွ၏။
ကြ်န္ေနာ္ ့ ကိုယ္ပုိင္ေပတံတစ္ေခ်ာင္းသည္ ကြ်န္ေနာ့္ေနသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္အတြင္း၊ လူ ့အဖြဲ ့အ
စည္းအတြင္း ကြ်န္ေနာ္ ့အတြက္ အခုဆို အားကိုးအေဖာ္တစ္ခုျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။

ဆက္ဖတ္မယ္ဆိုရင္ ...

ျပန္ေခါက္ထားခဲ့မယ္။