ဆႏၵ

စိတ္ဝယ္က်ဥ္းက်ပ္ ၊ မေနတတ္၍
ဖြင့္ဟထုတ္ေဖာ္ ၊ ေျပာလုိေသာ္လည္း
ပိတ္ပင္စည္းေႏွာင္ ၊ ေလာကေဘာင္က
ခ်ဳပ္ငင္တားျမစ္ ၊ ကာကြယ္ရစ္သျဖင့္
႐ွဳိက္ၿမိဳအတင္း ၊ ျငင္းဆုိရင္းမွ
ျမဳပ္ႏွံသၿဂၤဳိဟ္ ၊ ရင္းတြင္းဖုိကာ
ျပာပူအတိ ၊ ကြ်မ္းေလာင္၏။..........။

ဒီေန႔ ဒီဇင္ဘာလ (၄)ရက္ေန႔ဟာ
က်ေနာ့္ရဲ့ ခ်စ္လွစြာေသာ အနႏၲေက်းဇူးရွင္ အမိအရာ အစ္မၾကီးရဲ့ ေမြးေန႔မဂၤလာ ရက္ျမတ္အခါပါ။
အလုပ္တစ္ဖက္ ေက်ာင္းႏွစ္ဖက္(တစ္ဖက္မဟုတ္ပါ)နဲ႔ က်ေနာ့္ဦးေႏွာက္ခမ်ာ အစ္မၾကီးအတြက္ ထုိက္တန္တဲ့ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ကဗ်ာ ဖန္တီးႏုိင္စြမ္းေလာက္ေအာင္ လတ္ဆတ္မေနပါ။

အထက္ပါကဗ်ာေလးဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၅)ႏွစ္ေလာက္က ဆယ္ေက်ာ္သက္ ၁၆၊၁၇-ႏွစ္သမီး အစ္မၾကီးကုိယ္တုိင္ ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အပ်ိဳစင္မဂၢဇင္းရဲ့ ရင္းတြင္းျဖစ္ကဗ်ာေတြ ေခတ္စားေနစဥ္ (သုိ႔) ေခတ္စားခါစ ျဖစ္ပါမယ္။ အစ္မၾကီးဟာ အဲဒီအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီးေရးခဲ့ပုံေပၚပါတယ္။ က်ေနာ့္အထင္ သူကုိယ္တုိင္ သူ႔ကဗ်ာေလးကုိ မွတ္မိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ ဒီကဗ်ာေလးကုိ E-Journal မွာ အမွတ္တရ သိမ္းစည္းေဝငွလုိက္ျခင္းဟာ သူ႔အတြက္ က်ေနာ့္ရဲ့ အေကာင္းဆုံးေမြးေန႔လက္ေဆာင္ပဲလုိ႔ ယူဆကာ အေကာင္အထည္ေဖာ္လိုက္တာပါ။ ကဗ်ာေရးသူ အစ္မကုိယ္တုိင္ အမွတ္တမဲ့ျဖစ္ေနေလာက္တဲ့ကဗ်ာေလးကုိ အမွတ္တရျဖစ္ေနျခင္းဟာ ေမာင္တစ္ေယာက္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာလုိ႔ မမွိတ္မသုန္ ယံုၾကည္ပါေၾကာင္း။........။