“သိပၸံပညာရွင္ ေမြးျမဴနည္း”
ဟိုး ငယ္ႏုစဥ္တံုးက လူငယ္စိတ္နဲ႕ မွန္တယ္ဆိုတာကို စိတ္ထဲ ရွိတဲ့အတိုင္း လုပ္မယ္ . . . . အဲလို စိတ္ေတြ ရွိခဲ့တုန္းက ေပါ့ က်ေနာ္တို႕ႏွင့္ သေဘာထားခ်င္း၊ ရပ္တည္မွဳ႕ျခင္း မကိုက္ညီေသာ လူၾကီး တစ္ေယာက္ကုိ ေပးဖတ္ခ်င္လြန္းလွ စြာ ရွာခဲ့ဘူးေသာ စာအုပ္ေလးထဲက article တစ္ခုကို ေ၀မွ် ခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။ အဲဒီ စာအုပ္ေလးက မံုေရြးစာအုပ္တိုက္ကထုတ္တဲ့ အမွတ္စဥ္ ၆၅ ေျမာက္ “ သိပၸံ ပညာရွင္ ေမြးျမဴနည္း ႏွင့္ အိုင္စတိုင္း” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ေလးပါ။ စေရးဆရာ ၉ ဦး ရဲ့ သိပၸံပညာရွင္အိုင္စတိုင္းနဲ႕ ပတ္သတ္ရာစာစုေလး ေတြကို စုစည္းထုတ္ေ၀တဲ့ စာအုပ္ေလးေပ့ါ။ ခုမွ စာအုပ္ေလးကို ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ထုတ္ေ၀တဲ့ ရက္စြဲက “မတ္၊ ၂၀၀၁” တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုေတာင္မျပည့္တျပည့္ရွိျပီ ေရာ . . . .
အဲဒီတုန္းက ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေလာက္ေပါ့ . . အဲဒီစာအုပ္ကို ရွာလိုက္တာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ထဲ ႏွံ႕ေရာပဲ။ က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ အဲဒီတုန္းက ေျမနီကုန္း ကားဂိတ္နားက “ေလာကနတ္” လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ေရွ႕နားမွာ “မံုေရြး” စာအုပ္ဆိုင္ေလး ရွိခဲ့ေသးတယ္။ အဲဒီဆိုင္ မွာလည္း မရွိ။ “စာေပေလာက” တို႕ ျမိဳ႕ထဲက စာအုပ္ဆိုင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လည္း မရ ။
လိုခ်င္ေတာ့ မရတာေျပာပါတယ္ ။ စာအုပ္ကို ဘယ္အခ်ိန္က်မွ ရသလဲဆိုေတာ့ ၂၀၀၅ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းေလာက္က်မွ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အခ်ိန္၊ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ေနရာ မွာ ေတြ႕ျပီး ရခဲ့ပါတယ္။ ကမၻာေအး ဘုရား ေစာင္းတန္းက ဘုရားရွိခိုးစာအုပ္ေတြနဲ႕ အျခားစာအုပ္ေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေလးက ရခဲ့တာ။ အဲဒီတုန္းက စာအုပ္တန္ဘိုးက မွတ္မွတ္ရရ မူရင္းတန္ဖိုးအတိုင္း ၃၅၀ က်ပ္ ပဲေပးးခဲ့ရတယ္ ။ အဲဒီလူၾကီး ကို ေပးဖတ္ျဖစ္ခဲ့ လားလို႕ ေမးခ်င္ မလားပဲ . . .
“ဟင့္အင္း” လို႕ပဲ က်ေနာ္ေျဖရမွာပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လူက နဲနဲေလး ပိုရင့္က်က္လာတယ္ေျပာရမလား ပဲ . . . လူနပ္ ခ်မ္းသာ လုပ္ဖို႕ အတိုက္အခံ မလုပ္ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ရိုးသားစြာ ေျပာရရင္ က်ေနာ့္ထံုးစံ အတိုင္း အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဥပေကၡာ ဆိုတာကို လက္ကိုင္ျပဳစ . . .
ဒီလိုနဲ႕ပဲ အဲဒီစာအုပ္ေလးက ဒီေန႕အထိ က်ေနာ္ထံမွာ ရွိေနဆဲ . . .။
ခုေတာ့ က်ေနာ္တို႕ e-journal လာ မိတ္သဟာ မ်ားကို အဲဒီစာစုေလး ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ။
ဆရာ “ညိဳျမ”လက္ရာ “သိပၸံပညာရွင္ ေမြးျမဴနည္း” ဆိုတဲ့ article ထဲက ပါ ။
သိပၸံပညာရွင္ဆိုတာ ဘယ္လိုလူစားလဲ။ သူတို႕ကို ေမြးျမဴရင္ စရိတ္စက ဘယ္ေလာက္ ကုန္သလဲ။ သူတို႕ ဘာၾကိဳက္သလဲ ။ ဘာ မၾကိဳက္လဲ။ သူတို႕ ထြန္းကားေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ဘယ္လိုထားမလဲ ။
ယခုေခတ္မွာ ႏိုင္ငံတကာ တိုးတက္ဖြံျဖိဳးေရး စီမံကိန္း အမ်ိဳးမ်ိဴး ေရးဆြဲၾကစျမဲ မဟုတ္လား ။ ဒီေတာ့ ၾကက္ ဘဲ ေမြးျမဴေရး ၊ ပ်ားေမြးျမဴေရး ၊ ပိုး ေမြးျမဴေရး ၊ ကံုကုမံ စိုက္ပ်ိဳးေရး ဌာနအသီးသီး ထားရွိသလို သိပၸံပညာရွင္ ေမြးျမဴေရးကိုလည္း သီးျခား ထားရွိရမွာပ ။
အိုင္စတိုင္းလို လူရိုးလူေျဖာင့္ သိပၸံဆရာၾကီး ေမြးျမဴေရးဟာ အမွန္ေတာ့ ၾကက္ ဘဲ ေမြးျမဴေရးထက္ စရိတ္စက သက္သာေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရေလျပီ။ သူ႕လခက ျမန္မာေငြ ၉၀၀ ပဲက်တယ္ ။ သူလိုအပ္တဲ့ ခဲတံႏွင့္ ဗလာစာအုပ္ဖိုးကိုလည္း သူပဲ အကုန္ခံတယ္။
အဲ . . . သိပၸံသမားမ်ား အသံုးအေဆာင္ျဖစ္တဲ့ မွန္ေျပာင္းတို႕၊ ဓါတ္အိုးတို႕၊ ဓါတ္ခြက္တို႕ကေတာ့ ေစ်းၾကီးသဗ်။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕မိတ္ေဆြမ်ားက ဘဏ္တိုက္မွာ သီးျခား ေငြတေသာင္း ရံပံုေငြ ဖြင့္ေပးထားရတယ္ ။
ေနာက္ဆံုးမွာ အေမရိကန္ အစိုးရက အဏုျမဴဗံုး ထုတ္လုပ္ေရး အတြက္ ေဒၚလာ ကုေဋ ၂၀၀ စိုက္ထုတ္ေပးခဲ့တယ္ ။ ဒီအထဲက အိုင္စတိုင္း တစ္ျပားမွ အသံုးမျပဳခဲ့ပါ။ ဆိုင္ရာ ဌာန အၾကီးအကဲမ်ား အသံုးဘတ္ဂ်က္ အတိုင္းပါပဲ။ ဒါက သိပၸံပညာရွင္ ေမြးျမဴေရးႏွင့္ မဆိုင္ပါ။ အကုန္အက် မ်ားတယ္ထင္ရင္ သိပၸံဆရာကို မခိုင္းရံုပဲ ရွိေတာ့မေပါ့။
အိုင္စတိုင္းက ပကာသနကို အလိုမရွိ။ အဲဒီအခ်က္ကေတာ့ ျပႆနာပဲဗ်။ လူေတြက မ်ားေသာအားျဖင့္ ပကာသနကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ၾကေတာ့ သူ႕ကို ၾကိဳးကိုင္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားႏွင့္ စိတ္သေဘာခ်င္း မတိုက္ဆိုင္တဲ့အခါ ဘာလုပ္မလဲ။
သူ႕ကို အလုပ္လႊဲအပ္ျပီးခ်ိန္မွာ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားကို သူက ေတာ္သင့္သလို လုပ္ေဆာင္သြားမယ္တဲ့။ သူ႕ကိုခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ စည္းကမ္း ဘာမွ် မထားရွိရဘူး၊ ဘယ္သူမွ ၀င္ျပီး ၾသဇာမေပးရဘူး၊ ဆရာမလုပ္ရဘူးတဲ့။
အဲဒီေတာင္းဆိုခ်က္မ်ိဳးဟာ ခြမက်လား။ ဘယ္ကမၻာမွာ ဘယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ကမွ် လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ မရွိပါ။ သို႕ေသာ္ နက္နဲစြာ ျပန္လွန္ စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ ဒီလို ေႏွာင္ၾကိဳးမဲ့ တာ၀န္လႊဲအပ္နည္းကို လူ႕ျပည့္မွာ မၾကာခဏ ၾကံဳေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ အပါအ၀င္ေပါ့။
သာသနာေရး ေလာကမ်ာ ဘုရားေခတ္မွစျပီး ရွင္ဘုရင္မ်ား၊ သူေဌးသူၾကြယ္မ်ားက မိမိယံုၾကည္ကိုးကြယ္ရာ သံဃာေတာ္မ်ားထံမွာ ေရႊေက်ာင္း ေငြေက်ာင္းၾကီးမ်ားကို ၀တၱကေျမယာ ေက်းကြ်န္မ်ားႏွင့္တကြ လွဴၾကသဗ်။ ဆရာေတာ္မ်ားအေပၚမွာ ဒါယိကာမ်ားက ဘာ အခ်ဳပ္အခ်ယ္မွ် မထားပါ။ ပကာသနကို အလိုမရွိတဲ့ ဆရာေတာ္မ်ားက အလွဴဒါန ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမ်ားကို လက္ခံျပီး သူတို႕မေပ်ာ္ပိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ထြက္ၾကတယ္။ ၀ါဆိုေက်ာင္း၊ ၀ါးေက်ာင္းမွာေနျပီး ဘာ၀နာတရား အားထုတ္ၾကတယ္။ အိုင္စတိုင္းကေတာ့ လူအခ်င္းခ်င္း ဒါကိုပဲ ေတာင္းဆိုခဲ့တာ မဟုတ္ပါလား။ ထို႕ေၾကာင့္ သူ႕ကို ရိုင္းသည္မဆိုႏိုင္ပါ
ကြ်န္ေတာ္တို႕ ျမန္မာျပည္မွာလည္း အိုင္စတိုင္းလို ပကာသန ကင္းမဲ့စြာႏွင့္ ရိုးရိုးက်င့္ ျမင့္ျမင့္ၾကံၾကသူမ်ား မနည္းပါဘူး။ ပုဂံေခတ္က အေနာ္ရထာမင္း၊ ရွင္ဒိသာပါေမာကၡ၊ အင္း၀ေခတ္က ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္၊ ဆူးတြင္းပစ္ ဆရာေတာ္၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က အေလာင္းမင္းတရားၾကီး ႏွင့္ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္၊ တြင္းသင္းမင္းၾကီး၊ အမတ္ၾကီး ဥိးေပၚဦး၊ ေယာအတြင္း၀န္ ဦးဘိုးလွိဳင္၊ မ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာ လယ္တီဆရာေတာ္ ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႕ဟာ ေဘာင္ခတ္ထားစရာ မလိုသူမ်ားပါ။ သူတို႕ကို လႊတ္ထားလ်င္ မဟုတ္တာ လုပ္မည့္ လူစားေတြလား ၊ သူတို႕ဟာ အလုပ္ႏွင့္တာ၀န္ကို သိရွိသူမ်ားမို႕ အိုင္စတိုင္းလို ရြက္ေဆာင္သြားတတ္သူမ်ားပါ။
သို႕ေသာ္ ျမန္မာတို႕ အေနႏွင့္ ဗုဒၶတပည့္ေတာ္မ်ားျဖစ္လို႕ ေလာကီေရးမွာ ေလွ်ာ့ေပါ့တတ္ျပီး ေလာကုတၱရာကို ဦးစားေပးေလ့ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သိပၸံေရးရာမွာ ေနာက္က်ခဲ့ျခင္းပါ။
ေခတ္သစ္ အစိုးရမ်ား အေနႏွင့္ ေလာကီႏွင့္ ေလာကုတၱရာ မွ်တတဲ့ ရာသီဥတု ဖန္တီးေပးလွ်င္ ေကာင္းမည္ထင္ပါတယ္။ ဒါမွ သိပၸံပညာရွင္ ေမြးျမဴေရးစခန္းမွာ ဥေပါက္စ အိုင္စတိုင္းေလးမ်ား ေျပးလႊားျမဴးထူးေနပံုမ်ား မုခ် ျမင္ေတြ႕ရပါမည္။
ညိဳျမ
[ စာေမာ္ကြန္း၊ အမွတ္(၅)၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၁၉၈၆]
အားလံုး အဆင္ေျပခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစခင္ဗ်ာ ။
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
တာတူး
ဆက္ဖတ္မယ္ဆိုရင္ ...
ျပန္ေခါက္ထားခဲ့မယ္။
