“ႏွဳတ္ခ်ိဳ… သွ်ိဳတပါး…”

ကြ်န္မတို႕ ၾကားဘူးတဲ့ ျမန္မာ စကားပံု တခု ရွိပါတယ္ . . . . .
“ ႏွဳတ္ခ်ိဳ သွ်ိဳ တပါး ” ဆိုတာပါ။ စကားကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေျပာဖို႕ သတိေပးတဲ့ စကားပံုေလး တခုပါ။ ဘယ္သူ မဆို ခ်ိဳခ်ိဳ သာသာ ေျပာဆို ဆက္ဆံတာ ပဲ လိုလားၾကတာပါ။ စကားေျပာ မာေၾကာတာ နဲ႕ ပက္သတ္ျပီး က်ြန္မ ကိုယ္ေတြ႕ေလး တခုကို မွ်ေ၀ရင္း၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ဆံုးမရင္း ဒီပို႕စ္ေလးကို e-journal မွာ မွ် လိုက္ပါတယ္ရွင္။

တကယ္တမ္းေတာ့ ကၽြန္မဘဘ(အေဖ)က ကၽြန္မအိမ္ျပန္ေရာက္တိုင္း၊ ကၽြန္မနဲ႕ ဖုန္းေျပာတဲ့ အခ်ိန္တိုင္း အျမဲဆုံးမခဲ့တာကို ကၽြန္မ သတိထားျပီး မလိုက္နာမိခဲ့တာပါ…
“သမီး ဘယ္ကိစၥကိုပဲေျပာေျပာ ဘယ္ကိစၥကိုပဲလုပ္လုပ္ ဘာပဲေျပာေျပာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲလုပ္လုပ္ သတိထားျပီးေျပာပါ လုပ္ပါ … အခ်ိန္တိုင္းမွာ သတိကပ္ျပီး ေျပာဆိုျပဳမူပါ “ တဲ့…
ကၽြန္မလည္း သတိလက္လြတ္ေျပာဆိုျပဳမူတာေတြမ်ားေနပါျပီ…
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိထားမိတဲ့အခါ ရွိသလို သတိမထားမိတဲ့ အၾကိမ္အေရအတြက္က လည္း မ်ားလာပါတယ္…
ဒီေန႕ညမွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ကလည္း
ကၽြန္မရဲ့ အေျပာအဆို အျပဳအမူနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေထာက္ျပလာတယ္…
ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ သတိမထားမိတဲ့ အေျပာအဆိုေတြေၾကာင့္ …
သူမ်ား ေထာက္ျပတာ ခံရဖူးတာ ဒုတိယအၾကိမ္ပါ…
ပထမတစ္ၾကိမ္က အလုပ္ကိစၥနဲ႕ ဖုန္းေျပာရင္း ျဖစ္သြားတဲ့ကိစၥေလးပါ..
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း သတိမထားမိပါဘူး…
သူမ်ားကတဆင့္ ျပန္ေျပာလို႕ သိလိုက္ရတာပါ…
ေျပာတဲ့သူက “ကၽြန္ေတာ္ဖုန္းဆက္ရင္ သူနဲ႕ေတြ႕မွာ ေၾကာက္တယ္… သူရဲ့အသံက တည္ျငိမ္ျပတ္သားျပီး ေရခဲတုံးလို ေအးစက္မာေၾကာတဲ့အသံတဲ့…”
ကၽြန္မလည္း လူတစ္ေယာက္ကို စကားေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေမာက္မာတဲ့စိတ္…
နစ္နာေစလိုတဲ့စိတ္ . . နဲ႕ ေျပာဆိုတာမ်ိဳးမရွိခဲ့ဖူးပါဘူး…
အလုပ္ အရမ္းရွုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ စိတ္ အရမ္းပင္ပမ္းေနတဲ့အခ်ိန္ မ်ိဳးမွာေတာ့ စကားေျပာရင္ သိပ္စိတ္မရွည္တတ္ဘူး… ေလသံက အရမ္း မာေနတတ္တာကို ေတာ့ သတိထားမိပါတယ္…
ကိုယ္ကိုယ့္ကို သတိထားမိတဲ့အခ်ိန္ ဆိုရင္ေတာ့ တတ္နိုင္သမွ် စကားမေျပာပဲေနတယ္…
ဖုန္းလာရင္လည္း ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္… အလုပ္ကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ … အေရးမၾကီးရင္ ဖုန္းမကိုင္ေတာ့ပါဘူး…
ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလည္း ေျပာဖူးပါတယ္…
သူ႕အထက္အရာရွိက ကိစၥတစ္ခုခု ေျပာရင္ ေလသံမာမာနဲ႕ ေျပာတတ္တဲ့ အက်င့္ရွိေတာ့… သူက သူ႕အရာရွိကို ေျပာတယ္တဲ့ …
“ ဆရာ ေအးေဆးေျပာလည္း ဒီစကားပဲ ေလသံမာမာနဲ႕ ေျပာလည္း ဒီစကားပဲ ေအးေအးေဆးေဆးေျပာေတာ့ နားေထာင္တဲ့သူလည္း နာခံသာတယ္… ၾကားရတဲ့ သူလည္း ၾကားလို႕ ေကာင္းတယ္”
အဲဒီတုံးက ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လည္း သူငယ္ခ်င္းေျပာတာ မွန္တယ္လို႕ ေထာက္ခံခဲ့ပါတယ္ ။
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ loading အရမ္းမ်ားလာတဲ့အခ်ိန္ pressure ေတြ အရမ္း မ်ားလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မေျပာဆိုတဲ့ ေလသံက မာေၾကာလာပါတယ္…
ခက္တာကလည္း စကားတခြန္းဟာ ေျပာဆိုတဲ့ Tone ကြာတာနဲ့ အက်ိဳး သက္ေရာက္မွုက ကြာတာပါပဲ…
ဥပမာ - ေနမေကာင္းလို႕ အိပ္ယာေပၚလဲေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ကိုယ္က သတင္းသြားေမးတယ္…
မ်က္ႏွာတည္တည္နဲ႔ “ေနလို႕ သက္သာလား” လို႕ ေမးတာရယ္…
စိတ္မေကာင္းတဲ့အသံနဲ႔ “ေနလို႕ သက္သာရဲ့လား” လို႔ေမးတာရယ္…
ရုပ္ေျပာင္နဲ႕ “ေနေကာင္းရဲ့လား” လို႕ ေမးတာရယ္…
အဓိပၸါယ္ေကာက္တာက လြဲသြားႏိုင္ပါတယ္…
အေလးအနက္ေျပာရမယ့္ ကိစၥတခုကို ရီျပီး ေျပာလိုက္ရင္ နားေထာင္တဲ့သူရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ေပါ့ေပါ့ေလးပါလို႔ ခံစားသြားရတာမ်ိဳး ရွိပါတယ္…
အေလးအနက္ထားလုပ္ရမယ့္ ကိစၥတခုက ေျပာတဲ့ေလသံေပၚမူတည္ျပီး ေလးနက္မွူ ကြာသြားတာ ရွိပါတယ္…
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ကိစၥကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ နားေထာင္သူ နာခံသာေအာင္ ခ်ိဳသာတဲ့ စကားနဲ႕ ေျပာတတ္ရင္ အေျခအေနနဲ႕ အခ်ိန္အခါလိုက္ျပီး ေျပာဆိုျပဳမူတတ္ရင္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္မွာပါ…
ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လည္း သတိ ဆိုတဲ့အရာေလး ကပ္ျပီး ေျပာဆိုျပဳမူတတ္ေအာင္ ၊ခ်ိဳသာေသာစကား ဆိုတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရဦးမွာပါ…
ကၽြန္မရဲ့အမွားကို ေထာက္ျပေပးတဲ့ေမာင္ေလးကိုေရာ၊ ကၽြန္မတို႕ကို နားလည္ေအာင္ ေျပာဆိုဆုံးမခဲ့တဲ့ တီခ်ယ္ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္….
E-journal ေမာင္ႏွမေတြအားလုံးနဲ႕ လာလည္သူအေပါင္းလည္း ေကာင္းေသာစကား… အကုသိုလ္ကင္းေသာစကား၊ ခ်ိဳသာေသာ စကားမ်ားကိုသာ ဆိုႏိုင္ၾကပါေစ…ဆိုျဖစ္ၾကပါေစ . . . .
မိမိကိုယ္တိုင္လည္း ေကာင္းေသာစကား… အကုသိုလ္ကင္းေသာစကား …. ခ်ိဳသာေသာ စကားမ်ားကိုသာ ေျပာဆိုရပါလို၏လို႕ ဆႏၵျပဳရင္း …
(မယ္ : 6.9.09 : 2:40am)