မုန္တုိင္းရဲ့အေဝးမွာ
မုန္တုိင္းေဘးသင့္ရတဲ့အျဖစ္၊
တကယ္ေတာ့ .....
မုန္တုိင္းရဲ့ဗဟုိခ်က္မက
ငါ့အတၱပဲ။..........။
မာေရးသွ်င္
၂၂၊ ၁၀၊ ၂၀၁၀။
(မိေဝးဖေဝး၊ “ဂီရိ”နံေဘးက အငယ္ေလးအတြက္ ပူေဆြးေနၾကတဲ့ မိဘဘုိးဘြား ေမာင္ႏွမမ်ားသုိ႔ ...)
ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးသည္က ျပႆနာပုိက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ဆီလာတဲ့အခါမွာ အေျဖကုိ သူမ ခ်က္ခ်င္း မလုိခ်င္ဘူးဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္ ရွာေဖြေတြ႔ရွိလုိက္ရတာက ေက်းဇူးတင္စရာေကာင္းလွပါတယ္။ သူမက ျဖစ္စဥ္ကုိ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ရင္ဖြင့္ေနျခင္းျဖစ္တယ္။ သူမျပႆနာကုိ ကြ်န္ေတာ္ နားေထာင္ေပးၿပီး၊ သူမ ခံစားခ်က္ကုိ ေထာက္ခံေပးဖုိ႔ ျဖစ္တယ္။
“ဟာ၊ အဲဒါက ျပႆနာေပါ့။ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ ျပႆနာမ်ားကုိ ရင္ဆုိင္ရမယ္လုိ႔ ကုိယ္ တစ္ခါမွ မေတြးခဲ့မိဘူး။ မင္းေနရာမွာသာ ကုိယ္ရွိေနရင္ေတာ့ ဒီျပႆနာကို ဘယ္လုိေျဖရွင္းရမွန္းေတာင္ သိမွာ မဟုတ္ဘူး”လုိ႔ ေျပာဖုိ႔ပဲ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီလုိ ေျပာလုိက္တာနဲ႔ သူမကုိခ်စ္တယ္၊ သူမကုိ အားေပးတယ္လုိ႔ ခံစားလုိက္ရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာကုိမွ မေျဖရွင္းေပးရေသးဘူး။
သူမကလည္း ျပႆနာေျဖရွင္းေပးေစခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူမက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ နားေထာင္ေစခ်င္တာျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေထာက္ခံတာကုိပဲ လုိခ်င္တယ္။ သူမက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ခ်က္ခ်င္းထခုန္ၿပီး “ဦးေျဖရွင္း” လုပ္ေစခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။
ႊ
(THE PURPOSE DRIVEN LIFE by RICK WARREN “ဘဝခရီးႏွင္ေစေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္” - ရက္ ၄၀ ရည္ရြယ္ခ်က္ - အဖြဲ႔ငယ္သင္႐ုိးညြန္းတမ္း - ေခါင္းေဆာင္အတြက္လမ္းညြန္စာအုပ္ - မွ ထုတ္ႏုတ္ကူးယူပါသည္။ )
ကမၻာေပၚရွိ တိုင္းႏိုင္ငံသီးသီး၌ ထူးျခား၊ထင္ရွားသည့္ပြဲေတာ္မ်ားရွိၾကေလသည္။ ဤပြဲေတာ္မ်ားသည္ တိုင္းႏိုင္ငံေပၚ၌ မွီတင္းေနထုိင္ၾကကုန္ေသာ လူမ်ိဳးမ်ား၏ ယံုၾကည္မႈ၊ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားကို လြမ္းမုိးေသာ ဓေလ့မ်ားႏွင့္အတူ ေဖာ္ျပက်င္းပၾကေလသည္။ ထိုဓေလ့မ်ားသည္ ထိုလူမ်ိဳးမ်ား၏ အက်င့္စာရိတၱ၊ ယဥ္ေက်းမႈအဆင့္အတန္း၊ တန္ဖိုးထားမႈတို့ျဖင့္ ထင္ဟပ္ေနေလရာ ထိုပြဲေတာ္မ်ားသည္ ထိုလူမ်ိဳးတို့အတြက္ အသက္တမွ် တန္ဖိုးႀကီးေလသည္။ ကမၻာေပၚရွိ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားထဲမွ အေရွ ့ေတာင္အာရွတြင္ရွိေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ THE COUNTRY OF FESTIVALS ဟု ကမၻာေပၚတြင္ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေလသည္။
တစ္ခ်ိဳ႔အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ ျပဳလုပ္ၿပီးတာႏွင့္ၾကာလာေတာ့ ျပဳလုပ္သူတို႔အတြက္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ေတြ ျဖစ္သြားၾကသည္။ တခ်ိဳ႔အျဖစ္အပ်က္ေတြသည္ ျပဳလုပ္သူတို႔အတြက္ အမွတ္တရ ေမ့မရသည့္ေန႔ေတြျဖစ္လာၾကသည္။ တစ္ခ်ိဳ႔အျဖစ္အပ်က္ေတြသည္ ေမ့လို႔မသြားေအာင္ အမွတ္တရျဖစ္ေနေအာင္ ျပဳလုပ္က်င္းပၾကေလသည္။ ထိုသိုု႔ ပြဲေတာ္မ်ားျပဳလုပ္က်င္းပၾကရာတြင္ ပညာရွင္မ်ားသည္ သူတို႔ လက္ခံသိရွိထားၾကသည့္ အေတြးအျမင္၊ ခံစားခ်က္ေတြႏွင့္ မွတ္တမ္းတင္သည္။ မွတ္ထားၾကသည္။ လက္ဆက္ကမ္း ေဟာေျပာၾကသည္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားသည္ အခမ္းအနားအေျပာင္းအလဲမ်ား၊ ပြဲေတာ္မ်ား၊ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ား ဆင္ယင္က်င္းပရာတြင္ ေန့ထူးေန႔ရက္ေတြ၊ အခါေကာင္း အခ်ိန္ေကာင္းေတြ ဟုသတ္မွတ္ထားသည့္ အခ်ိန္အခါ ေန႔ရက္မ်ိဳးတြင္ ျပဳလုပ္က်င္းပၾကေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားသည္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ားကို ေပတို့၊ စာတို့ျဖင့္ေရးမွတ္ရမည္ကို အလြန္ပ်င္းလွေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ ထို့ေၾကာင့္ မွတ္ရလြယ္ေသာ၊ ေန႔ထူးေန႔ရက္ေတြ၊ ထုူ့့ျခားသည့္ ေန႔ရက္ေတြမွာ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားျပဳလုပ္ၾကေလသည္။ ထိုသုိ႔လုပ္ျခင္းျဖင့္ လက္ဆက္ကမ္းမွတ္သားဖုိ႔ ထိုလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ ပုိ၍လြယ္ကူေသာေၾကာင့္၊ ပို၍မွတ္မိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။
ပြဲေတာ္မ်ားဟုဆုိရာတြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား၌ သံုးမ်ိဳးသံုးစား ရွိေလသည္။ ဘာသာေရးႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေသာပြဲေတာ္၊ ရိုးရာယံုၾကည္မႈအတိုင္းဆင္ႏြဲသည့္ပြဲေတာ္၊ ရာသီအလိုက္ဆင္ႏြဲသည့္ပြဲေတာ္ ဟူ၍ ခြဲျခားလုိ ့ရေလသည္။
သီတင္းကြ်တ္ မီးထြန္းပြဲေတာ္။
ဒီကေန ့သည္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၂ ခုႏွစ္၊ သီတင္းကြ်တ္လ၊ လျပည့္ေန ့၊ စေနေန ့၊ 2010 October 23 ရက္ေန့ျဖစ္ေလသည္။ ထိုေန႔သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အေပါင္းတို႔အတြက္ အမွတ္တရ၊ အဖုိးမျဖတ္ႏိုင္သည့္ ကုသိုလ္အေပါင္း စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကသည့္ေန့ ျဖစ္ေလသည္။ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ မီးမ်ားထြန္းညွိပူေဇာ္ျခင္း၊ ဓမၼတရားမ်ားရြတ္ဖတ္ျခင္း၊ အလွဴအတန္းလုပ္ျခင္း၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားအားျပဳစုျခင္း၊ ကန္ေတာ့ျခင္း၊ မာန္ကိုခ်၍ သီးခံမႈမ်ားျဖင့္ တစ္ရက္တိတိ အဓိဌာန္၀င္ၾကျခင္း၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားျခင္း၊ သီတင္းကြ်တ္မုန္မ်ား စုေပါင္းျပဳလုပ္ျခင္း၊ ေဆြမ်ိဳးညာတကာထံသြားေရာက္လည္ပတ္ျခင္း၊ လက္ေဆာင္ျဖင့္ကန္ေတာ့ျခင္း၊ မရွိဆင္းရဲသားမ်ားကိုေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္း၊ မီးပံုးပ်ံမ်ား လြတ္တင္ပူေဇာ္ျခင္း၊ ဒီေန႔သည္ ေပ်ာ္ရြင္မႈအျပည့္၊ ၾကည္ႏူးမႈအျပည့္ျဖင့္ ဒီေန႔သည္ ထင္ရွားေသာ တစ္ႏွစ္အတြက္ အမွတ္အသားတစ္ခု ျဖစ္ေလသည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သတၱမေျမာက္၀ါကို တာ၀တိ ံသာ နတ္ျပည္၌ ၀ါေတာ္ကပ္ေတာ္မူၿပီး မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ သႏၱဳႆီတနတ္သားအား အမူးျပဳ၍ စၾက၀႒ာေနရာအႏွံ႔မွ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔အား အဘိဓမၼာတရားေတာ္ျမတ္ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးေနာက္ သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန႔တြင္ လူ႔့ျပည္ၿဖစ္ေသာ သကၤႆနဂိုရ္ၿပည္သို ့ၿပန္လည္ဆင္းသက္ၾကြၿမန္းေတာ္မူသည္။
ထိုအခ်ိန္၌ လူအေပါင္းသည္ မီးမ်ားထြန္းညွိပူေဇာ္၍ ႀကိဳဆိုၾကေလသည္။ ဤသီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန႔သည္ ဘုရားရွင္သည္ ေမြးမိခင္ေက်းဇူးကို ဆပ္ႏုိင္သည့္ေန၊ သံဃာေတာ္မ်ား ၀ါတြင္းသံုးလလံုးလံုး သီတင္းသံုးရာေနရာမွ အျခားေနရာသို ့တရားေဒသနာေတာ္မ်ား ၾကြခ်ီျဖန္႔ေ၀ႏိုင္သည့္ေန႔ ကုသိုလ္အေပါင္းကုိအားထုတ္သည့္ေန႔ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ အထူးမြန္ျမတ္စြာ တန္ဖိုးရွိစြာ၊ အဓိပါယ္ရွိစြာ၊ ျပည့္၀စြာ ရွိေနတည္ေနေသာ ေန႔ရက္ေန႔ျမတ္ ျဖစ္ေလသည္။
ထုိေၾကာင့္ ဤေန့၊ ဤရက္၊ ဤအခ်ိန္၊ ဤကာလသည္ ဤသီတင္းကြ်တ္မီးထြန္းပြဲေတာ္တြင္ ျမန္မာတို႔၏ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ရိုေသေလးစားတတ္ေသာ ၊မာန္မာနကို ႏိုမ့္ခ်လ်က္၊ အျပန္အလွန္ ေမတၱာေစတနာထားတတ္ေသာ၊ ယဥ္ေက်းသိမ့္ေမြ႔ေသာ စိတ္ေနစရိုက္သေဘာထား၊ ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳးဂုဏ္၊ အမ်ိဳးသားေရးဂုဏ္ကို ျမင့္တင္ေပးေနသည့္ ရိုးရာအစဥ္အလာႏွင့္အညီ ေကာင္းေသာအႀကံ၊ မွန္ေသာအက်င့္၊ သင့္ေသာအယူ၊ ျဖဴေသာႏွလံုးတို႔ေပၚတြင္ ထင္ဟပ္ေစလ်က္ ထင္ရွားေသာပြဲေတာ္ျဖစ္လာခဲ့သည္မွာျငင္းလုိ႔မရေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလာကဓံတရားမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လြားႏိုင္ေသာ၊ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္တတ္ေသာ စိတ္ႏွလံုးကို ေခတ္အဆက္ဆက္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ေအးခ်မ္းသည့္ ဘ၀မ်ားျဖင့္ ေနထုိင္ႏိုင္ၾကပါေစဟု စာဖတ္သူမ်ားႏွင့္တကြ ဆက္ႏြယ္သူအေပါင္း သီတင္းကြ်တ္လတြင္ အမွတ္တရ ဆုေတာင္းေမတၱာပို ့သလုိက္ပါသည္။
ေအးခ်မ္းၾကပါေစ…….
ပညတ္တရားေပၚအေျခခံၿပီး အမွန္အသိမ်ားပိုင္ဆိုင္ၾကပါေစ..
ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ သူ ့ကုိေလးစားပါ၏။ သူ ့ဆိုတာ သူရဲ ့ခႏၵာကိုယ္ ကိုမဟုတ္။ သူ၏ ႏွလံုးသားထဲက မြန္ျမတ္သည့္ စိတ္ကို ။သူေရးဆြဲခဲ့သည္။ သူေလ်ွာက္လမ္း ခဲံသည္။ သူ၏ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္၊ အမွား၊ အမွန္ ေတြအမ်ားႀကီးျပသ ခဲ့ၿပီ။ သူ၏ အမွားအမွန္မ်ားသည္ အမွန္ေတြလား အမွားေတြလားဆိုသည္ကို အခ်ိန္ က ဆံုးျဖတ္သြားလိမ့္မည္။ေသခ်ာတာကေတာ့ မြန္ျမတ္ေသာ စိတ္ေစတနာမ်ား စိုက္ထူခဲ့သည့္ သူ၏သမိုင္းကို ေမ့လို ့ရမည္မဟုတ္ေပ။ ၂၊ေမြးဖြားသူငယ္=ဆာေလာင္မႈနဲ ့အတူ ျပင္းျပေသာစိတ္ႏွင့္ေလာကထဲ၀င္ေရာက္ လာသူ သူငယ္ေလး သို ့မဟုတ္ ခေလး။ သူသည္ ေလာကအေၾကာင္း ဘာမွမသိ။ ပူသည္၊ ေအးသည္၊ စားမည္၊အိပ္မည္္ပဲ ့သိသည္။သူ၏ေခါင္းသည္ႀကီး၏။ ရင္ဘတ္ ေသးငယ္၏။ခႏၵာကိုယ္သည္ ေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္။ သူ၏ေျခဖ၀ါး၊လက္ဖ၀ါးမ်ားသည္ ေသးငယ္လွ၏။ သို ့ေသာ္ ေသးငယ္ေသာ လက္ဖ၀ါးမ်ားသည္ အနာဂတ္မွာ လူထုအက်ိဳးကို ဆုပ္ကိုင္ႏုိင္သူျဖစ္လာႏုိင္သည္။ ေသးငယ္ေသာ ေျခဖ၀ါးသည္ အနာဂတ္မွာေလာကလမ္းကို ရွင္းလင္းစြာ ေဖာက္ထြင္းလမ္းျပႏုိင္သူ ျဖစ္လာႏိုင္ သည္။ သူ၏ ဦးေခါင္းထဲ အသိဥာဏ္ႏွင့္ ယံုၾကည္မႈ၊ မယံုၾကည္မႈတို ့ကို ထည့္သြင္း ေပးရလိမ့္မည္။ထည့္သြင္းေပးထားသည့္အရာမ်ားကို ေဖာက္ထြက္ႏိုင္ေအာင္ သင္ၾကားေပးရမည္။ မာယာႏွင့္အတူ ရက္စက္မႈကို ေျပာျပရမည္။ တည္ၿငိမ္မႈ ႏွင့္အတူ ႏူးညံ့ေသာ ႏွလံုးသားတစ္ခုရွိေနၾကာင္းေျပာျပရမည္။ သူ၏ ခႏၵာကိုယ္ သည္ အေကာင္းအဆိုး ကိုၿခံဳရင္း ေလာက ကို လဲေလ်ွာင္းအိပ္စက္ႏိုင္လာသူ ျဖစ္ေစရမည္။ အေျပာင္းအလဲ သို ့ အလံအို=ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ အမွတ္အသား၊ဦးညြတ္ရာ သို ့မဟုတ္ အသက္ဆိုသည့္ဂုဏ္ပုဒ္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ေသာ အလံတစ္ခု အနားယူသည့္ေန ့။ လူထု ဦးညြတ္ခဲ ့သည္။ ဒီကေန ့အထိ(၂၁၊၁၀၊၂၀၁၀)၊။ ႏုိင္ငံတစ္ခု အေပၚမွ မားမားမွတ္မွတ္ရပ္တည္လ်က္ ကမၻာ အလယ္ျမန္မာဟု ဥဒါန္းက်ဴးေအာင္ သက္ေသတည္ သမိုင္းထုိးခဲ့ၿပီ။ အနီ၊အျပာ ကာလာေပၚ ၾကယ္ျဖဴဆယ့္ေလး လံုး၀န္းရံထားသည့္ စက္၀န္းထဲ စပါးႏွံႏွင့္အတူ အဓိပါယ္ျပည့္၀စြာႏိုင္ငံဂုဏ္ ကိုထည္၀ါေစခဲ့ၿပီ။ ေျပာင္းလဲ ေခတ္ေရစီထဲေမ်ွာရင္း လူထု၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ၊၀မ္း နည္းမႈတို ့ကို သက္ေသျပဳရာ၊ အသိအမွတ္ျပဳရာ အမွတ္အသားျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ စိတ္` ဓါတ္ေတြ၊ ခြန္အားေတြ ေဖာ္ျပရင္းနဲ ့အၿမဲမတည္ၿမဲ ဆိုသည့္ သေဘာအတိုင္း ဒီကေန ့ (၂၁၊၁၀၊၂၀၁၀) အနားေပးလုိက္ၿပီ။ သို ့ေသာ္...လူထုႏွလံုးသားထဲ ခိုင္ခံ့ထည္၀ါစြာ၊ အဓိပါယ္ျပည့္၀စြာ နဲ ့အလံအို ကိုဘယ္ေတာ့မွ ေမ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ အေျပာင္းအလဲ သို ့ အလံအသစ္=ေမြးကတည္းကေန ဒီကေန ့အထိ(၂၁၊၁၀၊၂၀၁၀) အလံအိုေအာက္မွာၾကီးျပင္းလာေသာ လူထုအတြက္ အလံသစ္သည္ ခံစားမႈစိမ္းေန၏။ လူထုအတြက္စိမ္းေနေသးသည္။ ေစာင့္ၾကည့္ျခင္းခံယူ၍ ရင္းႏွီးလာလိမ့္မည္။ လႈရွား ေျပာင္းလဲေနသည့္ေခတ္အခ်ိန္အတြင္း အလံအသစ္ရဲ ့လက္ထက္ဘာေတြေျပာင္းလဲ လာလိမ့္မနည္း။ အ၀ါ၊အစိမ္း၊အနီ သံုးေရာင္ကာလာတန္းအလယ္ၾကယ္ျဖဴႀကီးႀကီး တစ္လံုး မားမား၀ံံ့လ်က္ ရုတ္တရက္ လူထုအတြက္ သူစီမ္းျဖစ္ေနၿပီ။ ႏိုင္ငံ၏အထိမ္း အမွတ္၊ လူထု၏ အသိအမွတ္ျပဳရာ တာ၀န္ကို ဒီကေန ့(၂၁၊၁၀၊၂၀၁၀) မွာယူလုိက္ ၿပီ။ အခုခ်ိန္ကအစ လာမယ့္အနာဂတ္ ေခတ္အခ်ိန္အတြင္း လူထု၏ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ား၊ ဒါမွမဟုတ္ လူထု၏ ၀မ္းနည္းမႈမ်ား ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္လို သမိုင္းေရးထုိးမလဲဆိုသည္ ကို ေစာင့္ၾကည့္လ်က္ အလံသစ္ေရ....ေျပာင္းလဲမႈမ်ားစ လုိက္ၾကပါစို ့........။
ဒီကေန ့ခေလးတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားလာခဲ့သည္။
ဒီကေန ့အမိျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အလံ ေျပာင္းလဲသည့္ေန့။
ဒီကေန ့လူတစ္ေယာက္ေသဆံုးသြားခဲ့သည္။
ဒီကေန ့သည္ အတိတ္၊ ပစၥဳပၥန္ ၊အနာဂတ္ သံုးရပ္လံုးျပည့္စံုေနခဲ့ေလၿပီ။၁၊ ေသဆံုးလူ= သူ ့ဘ၀သက္တမ္းတစ္ေလ်ာက္လံုး လုထုအက်ိဳးတတ္ႏိုင္မွ်
နဖူးဆံစ
ပင့္တင္မ၍
ေျခြးခဆံတုိ
ပုိက႐ုိကို
မၿငိဳမျငင္ၿဖီးေပးခ်င္သည္
သခင္ ... ေခါင္းကေလးေမာ့ေပးပါ။..........။
မာေရးသွ်င္
ျပည္သူ႔ဥယ်ာဥ္ ၊ ၁၉၉၉။
